Η Κύπρος, το νέο γεωπολιτικό φυλάκιο της Δύσης

Του Σωτήρη Σιδέρη

Η γεωπολιτική αναβάθμιση της Κύπρου εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς και ενώ ο κόσμος περιμένει τον Τραμπ.  Η Λευκωσία μετατρέπεται σταδιακά σε νέο προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης. Το πρώτο βήμα ήταν η δημιουργία ενός ανθρωπιστικού διαδρόμου για τη Γάζα. Μετά ήρθαν οι φήμες για ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στο ΝΑΤΟ. Εννοείται ότι όλες οι χώρες της Δύσης που πολεμούσαν στο πλευρό του Ισραήλ χρησιμοποιούσαν την Κυπριακή Δημοκρατία ως βάση για την ασφάλεια του Ισραήλ. Μετά ήρθε η απόφαση Μπάιντεν , που επιτρέπει στην Λευκωσία να έχει πρόσβαση σε  πολεμικό εξοπλισμό των ΗΠΑ, γεγονός που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην Άγκυρα. Φυσικό είναι. Η εισβολή του 1974 έγινε περίπατος επειδή η Κύπρος ήταν άοπλη, αλλά οι εξοπλισμοί από μόνοι τους,  δεν θα λύσουν κανένα πρόβλημα.

Τώρα  υπάρχουν έντονες διεργασίες για πενταμερή διάσκεψη για το Κυπριακό, ενώ συζητείται και η ένταξη στην ζώνη Σένγκεν.  Ο πόλεμος και η γεωπολιτική κρίση, αναβαθμίζουν ραγδαία την Κύπρο. Το Ισραήλ την θεωρεί τεράστιας σημασίας για την ασφάλειά του. Δρομολογείται μήπως μέσω αυτής της αναβάθμισης η λύση του Κυπριακού  ή θα οδηγηθούμε σε οριστική διχοτόμηση, αν η Δύση δεν θέλει την Τουρκία στα πόδια της στην Κύπρο; που βρίσκεται η Αθήνα; μα στο πλευρό της Δύσης..

πλήρες κείμενο

Ο χαμαιλέων Μητσοτάκης με το βλέμμα σε μια τριτη θητεια

Σπύρος Σουρμελίδης

Ο κύβος ερρίφθη απο τον κ. Μητσοτάκη. Θα επιδιώξει μια τρίτη θητεία, αλλάζοντας τη νίκη και σε μια  τρίτη εκλογική αναμέτρηση. Και για να το πετύχει αυτό, αυτή τη φορά πρέπει να τροποποιήσει την πολιτική του ατζέντα. Για να συσπειρώσει όλες τις τάσεις της ίδιας της ΝΔ. Για να προσελκύσει  την ψήφο όσων ψηφίζουν παρατάξεις δεξιότερα της δεξιάς.  Αποχαιρετώντας το κέντρο που τον στήριξε, θεωρώντας ότι οι ακροκεντρώοι δεν θα τον εγκαταλείψουν έτσι κι αλλιώς. Οι πιέσεις απο Σαμαρά και Καραμανλή  οδήγησαν στην επιλογή Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας.  Η νίκη Τραμπ, σε συνδυασμό με την άνοδο των ακραίων δεξιών (έως νεο φασιστικών)  δυνάμεων  στην Ευρώπη, διαμόρφωσαν ενα νέο περιβάλλον και για την Ελλάδα. Είναι και αυτό ένα ακόμα στοιχείο για τις αποφάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη.

πλήρες κείμενο

Αναπάντητα γιουχαϊσματα παντού….

 Του Στράτου Βαλτινού
 
Υπάρχει σοβαρή αιτία που ο  Άδωνις Γεωργιάδης αποδοκιμάζεται σε κάθε επίσκεψή του σε νοσοκομείο της ελληνικής επικράτειας. Αν  ήταν στοιχειωδώς  ευαίσθητος,  θα υπέβαλλε την παραίτησή του. Αν ο πρωθυπουργός ασκούσε ευσυνείδητα τα καθήκοντά του θα τον είχε απομακρύνει από την κυβέρνηση εδώ και χρόνια. Και όμως ο Αδ. Γεωργιάδης , ένα κύμβαλο αλαλλάζων,  αποδοκιμάζεται από τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό του ΕΣΥ, που  τον κατηγορούν και δικαίως,  ότι συνειδητά οδηγεί σε διάλυση το δημόσιο σύστημα υγείας για να ευνοήσει τον ιδιωτικό τομέα της υγείας.

Και εκείνος, αντί να απαντά επί της ουσίας, επινοεί εσωτερικούς εχθρούς, κομμουνιστές φυσικά και υποκινούμενους από …. αλλότριες δυνάμεις που θέλουν το κακό της χώρας . Ο Γεωργιάδης παραπέμπει σε ένα πολιτικό ερείπιο που δεν έχει προσφέρει το παραμικρό στη Δημοκρατία, που δεν έχει παρουσιάσει έστω μια σοβαρή πολιτική πρόταση, που δεν διακρίθηκε ποτέ για τις ιδέες και την σκέψη του, αλλά είναι κορυφαίος κυβερνητικός παράγοντας, ο άνθρωπος του πρωθυπουργού που ισοπεδώνει το κοινωνικό κράτος θριαμβολογώντας…

πλήρες κείμενο

Τουρκία: Γεωπολιτικός κόμβος. Ελλάδα: Χαμένη στη μετάφραση.

Ειδικού Συνεργάτη*

Η Τουρκία με σοβαρό σχεδιασμό της οικονομικής διπλωματίας αναδεικνύεται σε  διαμετακομιστικό εμπορικό κόμβο, ενισχύοντας ταυτόχρονα την γεωπολιτική επιρροή της, με παρεμβάσεις σε όλη την περιοχή. Η Άγκυρα, σχεδιάζει και θέτει στόχους στην οικονομική διπλωματία και όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες,  τους υλοποιεί.

Σε αντιδιαστολή στην Ελλάδα, η ανυπαρξία σχεδιασμού οικονομικής διπλωματίας, καλύπτεται από επικοινωνία ατελέσφορων, αλλά πομπωδών “μεγάλων επενδύσεων”, ενώ εξαντλείται στην εξυπηρέτηση των κομματικώς προσκείμενων εμπορικών συμβούλων σε θέσεις στην Ευρώπη και στην αντίληψη ενίσχυσης εξαγωγών μέσω «τοποθέτησης αρτοσκευασμάτων» στα σουπερ-μάρκετ της βαλκανικής χερσονήσου.

Η στοχοθεσία της ελληνικής οικονομικής διπλωματίας καθορίζεται από επιτελικά σχέδια που παράγουν ιδιωτικές εταιρείες, πανομοιότυπα σε όλα τα υπουργεία, με διαφορετικές λέξεις και χωρίς περιεχόμενο, αλλά δείχνουν «μοντέρνα» και μετρούν αποδοτικότητα. Η Ελλάδα «Χαμένη στη μετάφραση» ετοιματζίδικων  σχεδίων συμβουλευτικών εταιρειών, χωρίς προστιθέμενη αξία. Η ακριβής χαρτογράφηση αυτής της πραγματικότητας,  είναι αποκαλυπτική, όσο και καταθλιπτική για τη χώρα μας ..

πλήρες κείμενο

Οι στροβιλισμοί Μητσοτάκη μεταξύ Τασούλα και Κακλαμάνη και το Αριστερό ανεμολόγιο....

Του Σωτήρη Σιδέρη

Ο  πρωθυπουργός απέδειξε ότι του είναι παγερά αδιάφορη η συναίνεση με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, με στόχο την επίλυση των πολλών και μεγάλων προβλημάτων της χώρας. Επιδιώκει την συναίνεση, μόνο όταν υπηρετείται το δικό του πολιτικό σχέδιο. Το απέδειξε πολλές φορές διαβρώνοντας τους θεσμούς, υποτάσσοντας το κράτος στο πελατειακό μοντέλο της δεξιάς, κατακρεουργώντας το κράτος δικαίου και μοιράζοντας δις σε καρτέλ και όσους συμπορεύονται μαζί του. Η επιλογή Τασούλα ήταν η τελευταία απόδειξη της πολιτικής μιζέριας,  διανθισμένης με γκρίζες δεξιές αποχρώσεις και ιδιοτελείς στοχεύσεις. Η αντιπολίτευση αντέδρασε , αλλά όχι συντεταγμένα και αυτό της στοιχίζει.

Η πρόταση να εκλεγεί πρόεδρος της βουλής ο Νικήτας Κακλαμάνης είναι μια δεύτερη δοκιμασία για την αντιπολίτευση. Ο ίδιος ο Κακλαμάνης εξέφρασε πολλές φορές την αποδοκιμασία του στην κυβερνητική πολιτική, αλλά δέχθηκε ευχαρίστως το αξίωμα. Ο Μητσοτάκης  πιστεύει ότι ο Κακλαμάνης είναι το άλλοθί του, ενώ η αντιπολίτευση αφήνει ήδη να εννοηθεί ότι θα τον τιμήσει με την ψήφο της, πέφτοντας για μια ακόμη φορά στην παγίδα και χορεύοντας στον ρυθμό που της επιβάλλει ο πρωθυπουργός. Η καταψήφιση του Κακλαμάνη μπορεί να είναι ψήφος αποδοκιμασίας στον Μητσοτάκη, δηλαδή μια πολιτική αντίδραση sτα έργα και τις -καθεστωτικές συμπεριφορές του.

πλήρες κείμενο

Ο Μασκ, ο Τραμπ και η καθυστερημένη ανησυχία του Τζο Μπάϊντεν

Σπύρος Σουρμελίδης 

Για τον κίνδυνο να μας κυβερνά μια ολιγαρχία ακραίου πλούτου, η επικράτηση  της οποίας απειλεί τη δημοκρατία, μας προειδοποίησε ο Τζο Μπάϊντεν, στην τελευταία ομιλία του από το Οβάλ Γραφείο. Μόνο που ολ αυτά τα διαπιστώνει με μεγάλη καθυστέρηση. Τα είπε δε στους Αμερικανούς με ακόμα μεγαλύτερη. Η επικράτηση Τραμπ, η παντοδυναμία ανθρώπων όπως ο Μασκ, ο Μπέζος, ο Ζούγκεμπεργκ ή ο Τήλ, δεν ήρθαν σε κενό χρόνου. Είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών που εφαρμόζονται τρεις και πλέον δεκαετίες σε όλο τον δυτικό κόσμο.  Η υπερσυγκέντρωση πλούτου, είναι αποτέλεσμα των πολιτικών όλων των φιλελεύθερων, κεντροδεξιών και σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων σε Αμερική και Ευρώπη. Μέγα θέμα, η υποταγή των πολιτικών ηγεσιών στον υπερπλούτο. 

πλήρες κείμενο