Γλυπτά – Μητσοτάκης: Τα μυστικά μιας σκοτεινής διαπραγμάτευσης και ο πρωθυπουργός – παίγνιο ..

 Του Στράτου Βαλτινού

Θύμα των επιλογών του έπεσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η εμμονή του να συζητά και να διαπραγματεύεται  μυστικά μείζονα θέματα για τη χώρα τον οδήγησαν σε ένα διπλωματικό βατερλό. Ο Σούνακ επίσης  υπέστη  βατερλό, πρώτον στην εσωτερική πολιτική σκηνή του Λονδίνου, αλλά διεθνές,  καθώς επανέφερε στην διεθνή ατζέντα το θέμα των Γλυπτών του Παρθενώνα. Ωστόσο,  κάθε πλευρά αναλύει το δικό της πρόβλημα. Και το πρόβλημα του Έλληνα πρωθυπουργού , καλύτερα οι εμμονές του, είναι ότι το θέμα αυτό απαιτεί την συμμετοχή πολλών παραγόντων, θεσμών και ειδικών, πέρα από τους πολιτικούς χειρισμούς, καθώς δεν είναι ιδιωτικό ζήτημα, αλλά  εθνικό.

Αν και υπάρχει πλήθος σημαντικών παραμέτρων που δεν γνωρίζουμε, είναι αντιληπτό πλέον, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης συζητά και διαπραγματεύεται τον δανεισμό των Γλυπτών ερήμην όλων. Ωστόσο, δεν τολμά να  το δηλώσει δημόσια ,  ήθελε απλά να τον επιβάλλει , ως τετελεσμένο γεγονός όπως συνηθίζει. Φαίνεται όμως ότι πολλά πήγαν στραβά  και πυροδοτήθηκε η έκρηξη. Το άλλο επίσης σοβαρό και ανομολόγητο από την πλευρά Μητσοτάκη είναι ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός έγινε το πολιτικό πειραματόζωο στην αντιπαράθεση Εργατικών – Συντηρητικών όπως με σαφήνεια καταγράφηκε στο βρεταννικό κοινοβούλιο. Επαναθέτουμε το βασικό ερώτημα:
θα τολμούσε ο Σούνακ να φερθεί με τον ίδιο τρόπο σε πρωθυπουργό σοβαρής και ισχυρής χώρας για οποιοδήποτε πρόβλημα; η απάντηση είναι απολύτως αρνητική. Από αυτό αρχίζει η συζήτηση.

πλήρες κείμενο

Henry Alfred Kissinger: Ο διπλωμάτης του Ψυχρού Πολέμου, εγκληματίας πολέμου, ο δήμιος της Κύπρου και της Χιλής

Σπύρος Σουρμελίδης 

O ίδιος και οι οπαδοί του, σίγουρα λένε ότι «έγραψε ιστορία». Σίγουρα όμως καθόρισε με μαύρα γράμματα και την ιστορία πολλών λαών και κρατών. Μεταξύ αυτών και της Κύπρου. Ο Χένρυ Άλφρεντ Κίσινγκερ έφυγε πλήρης ημερών (29.11.23), ακριβώς 100 ετών. Στο βωμό του Ψυχρού Πολέμου, σχεδίασε και εκτέλεσε πραξικοπήματα (Χιλή), ανατροπές κυβερνήσεων, πολέμους, διχοτομήσεις κρατών (Κύπρος). Διαχειρίστηκε την ήττα των Αμερικανών στο Βιετνάμ και γι αυτό βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης, μια απόφαση αμφιλεγόμενη. Ονομάστηκε μετρ της διπλωματίας, αλλά η διπλωματία του στηρίχθηκε στην ισχύ  των ΗΠΑ και όχι σε μια διαλλακτική (διπλωματική) στάση. Η προσέγγιση με την Κίνα στην δεκαετία του 70, αποσκοπούσε στο να δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερη αντιπαλότητα μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου. Τα τελευταία χρόνια ήταν υπέρμαχος  της προσέγγισης με τη Ρωσία του Πούτιν, στάθηκε κατά της «ουκρανικής» πολιτικής του Λευκού Οίκου, πιστεύοντας ότι είναι λάθος που φέρνει πολύ κοντά τη Μόσχα και το Πεκίνο

πλήρες κείμενο

ΣΥΡΙΖΑ: Πρόεδρος εμπρηστής – κόμμα σε κώμα

Του Στράτου Βαλτινού
Τρεις  κινήσεις που δημιουργούν εκρηκτικό κλίμα στον ΣΥΡΙΖΑ και έντονο προβληματισμό ακόμη και στους στενούς συνεργάτες του έκανε ο Στέφανος Κασσελάκης, δικαιώνοντας όσους υποστηρίζουν ότι επιδρά διαλυτικά στο κόμμα του και ενίοτε ως πυροκροτητής εντάσεων. Πρώτη κίνηση η αποχώρηση από την συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας και ενώ είχε πάρει τον λόγο ο Διονύσης Τεμπονέρας , για να πάει για ποτό, με άλλα στελέχη .Τα όργανα παράγουν πολιτική και εκπέμπουν ηγετικότητα.  Είναι άλλο πράγμα τα νέα ήθη και άλλο πράγμα το πολιτικό ήθος. Δεύτερη κίνηση η δήλωση στην εισήγησή του στην Πολιτική Γραμματεία ότι το συνέδριο “πρέπει να γίνει στην ώρα του”.

Ο Κασσελάκης όμως είναι πρόεδρος του κόμματος  και οφείλει να τηρεί τις αποφάσεις και το “πρέπει” είναι άκρως αμφιλεγόμενο . Τρίτη κίνηση η αποστολή στα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ  ερωτηματολογίου  εφηβικής έμπνευσης που θα μπορούσε με την αλλαγή κάποιων λέξεων να το απαντήσουν παιδιά του δημοτικού σχολείου και όχι οργανωμένα μέλη ενός κόμματος εξουσίας, όπως τυπικά έστω παραμένει ο ΣΥΡΙΖΑ.

πλήρες κείμενο

Αριστερά: σε αναζήτηση ηγετών και οράματος

Του Σωτήρη Σιδέρη


Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει χάσει σε χρόνο ρεκόρ για εκλεγμένο ηγέτη, την αύρα του σαρωτικού και φιλόδοξου νέου που θα ανέτρεπε το πολιτικό σκηνικό.  Η μία ψευδαίσθηση μετά την άλλη αποκαλύπτεται. Ούτε με τα αγγλικά του θα νικήσει τον Μητσοτάκη , ούτε με την περιχαράκωση, ούτε με τις αναρτήσεις του. Όσο δεν παράγει πολιτική θα βυθίζεται και δημοσκοπικά και στο συνέδριο του Φεβρουαρίου θα νοιώσει την πρώτη ψυχρολουσία και από τους υποστηρικτές του.

Στην αντίπερα όχθη η κατάσταση είναι επίσης αποκαρδιωτική ή τουλάχιστον υπάρχουν μικρές προσδοκίες. Η αποχώρηση  της Ομπρέλας και της Ομάδας Αχτσιόγλου, προσέλκυσε το μεγάλο ενδιαφέρον του κόσμου, όπως όλα τα ηχηρά διαζύγια,  αλλά η  αργόσυρτη διαδικασία λήψης αποφάσεων τους έχει μετατρέψει σε γραφειοκρατικό μηχανισμό αντί για κίνημα . Με μια σωστή κίνηση η Αχτσιόγλου μπήκε σε δεύτερο πλάνο και την Κοινοβουλευτική Ομάδα ανέλαβε ο Χαρίτσης, που δεν έχει κανένα πολιτικό βάθος ούτε ενδιαφέρον για την κοινή γνώμη.  Πιθανότατα του νέου κόμματος θα ηγηθεί ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, που αν ισχύσει η συμφωνία , θα έχει την στήριξη πολλών ΜΜΕ. Είναι όμως ικανός; έχει όραμα; ή θα επιβεβαιωθεί η κρίση ηγεσίας και οράματος, κάτι που ήδη είναι ορατό στο πρόσωπο του Κασσελάκη;

πλήρες κείμενο

Διασυρμός εθνικής αυτογνωσίας

Του Στράτου Βαλτινού


Ηχηρό χαστούκι στην έπαρση του Κυριάκου Μητσοτάκη που αυτοπαρουσιάζεται ως μεγάλος ηγέτης  ισχυρής χώρας με συμμάχους και αυτοπεποίθηση συνιστά η προσβλητική ακύρωση της συνάντησης από τον Άγγλο ομόλογό  του Σούνακ. Είναι  ένα σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο, αλλά πρωτίστως είναι διασυρμός για την Ελλάδα που εκδηλώθηκε στο πρόσωπο του  Μητσοτάκη.   Η θέση του Λονδίνου , ότι η ακύρωση οφείλεται στις δηλώσεις Μητσοτάκη για τα μάρμαρα του Παρθενώνα είναι πολλαπλών αναγνώσεων..

Μία εξ αυτών είναι   η διπλωματική ωμότητα έναντι μιας χώρας αδύναμης και χωρίς διεθνές κύρος. Γιατί ο Σούνακ  δεν θα τολμούσε να ακυρώσει τέτοια συνάντηση λίγες ώρες πριν πραγματοποιηθεί, αν επρόκειτο για τους ηγέτες των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Κίνας, της Τουρκίας , του Ισραήλ, του Κατάρ, της Αιγύπτου  ή οποιασδήποτε άλλης χώρας που διαθέτει στοιχειώδες ειδικό βάρος στην διεθνή σκηνή, ανεξάρτητα από το πρόβλημα. Αν φυσικά δεν κρύβεται κάτι άλλο, πέρα από τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Γιατί ο θόρυβος από την ακύρωση της συνάντησης είναι παγκόσμιος , άρα δεν μπορεί να μην το έλαβε υπόψη της το Λονδίνο. Δεύτερον η θέση της Ελλάδας είναι σταθερή δεκαετίες, αλλά ουδέποτε ακυρώθηκε συνάντηση. Τι άλλαξε ξαφνικά;

πλήρες κείμενο

Ενόψει Ερντογάν: γέμισε η Ελλάδα πατριώτες. Απ τον Σαμαρά και την ακροδεξιά, στην πατριωτική Αριστερά.

Του Σωτήρη Σιδέρη

Περίεργα πράγματα που καμία σχέση δεν έχουν με την ελληνική εξωτερική πολιτική και την ανάγκη υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων, ούτε καν με το μορατόριουμ Ελλάδας -Τουρκίας καταγράφονται κυρίως στην Αθήνα, ενώ  στην Άγκυρα επικρατεί άλλου είδους καχυποψία.  Όπως πριν από κάθε σημαντικό γεγονός, έτσι και τώρα , στο κυβερνητικό στρατόπεδο τον τόνο έδωσε ο Αντώνης Σαμαράς. Ο οποίος με μια - δυο δηλώσεις το χρόνο με πατριωτικό χρώμα επιβεβαιώνει την ύπαρξή του.
 Περίεργα πράγματα όμως συμβαίνουν στην Αριστερά κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ και γύρω από αυτόν. Με πατριωτικές κορώνες που δεν έχουν καμία σχέση με διαπραγματεύσεις ή διπλωματία και με εργαλείο τον Στέφανο Κασσελάκη που δεν έχει αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει κάποιοι προσπαθούν να γίνουν ελκυστικοί στον δεξιό -ακροδεξιό χώρο  και να θολώσουν τα Αριστερά νερά  υπό τον τίτλο της “πατριωτικής αριστεράς”. Ξαφνικά σαν να θέλουν κάποιοι να αυτοπροβληθούν σε έναν διαγωνισμό πατριωτικών καλλιστείων, που καμία σχέση δεν έχει με τα πραγματικά εθνικά συμφέροντα, επομένως είναι παράταιρη όλη αυτή η εικόνα και δεν έχει καμία σχέση με την ουσία των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η Ελλάδα απειλείται και έχει ανάγκη από στρατηγικό σχέδιο και όχι από σημαίες που τις παίρνει ο αέρας...

πλήρες κείμενο