Εξυγιαντικές αλλαγές με απλή αναλογική και Β΄Αθήνας

Οι αλλαγές που προωθεί ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης για την κατάτμηση της Β΄Αθηνών και την θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής στις αυτοδιοικητικές εκλογές δεν αποτελούν επανάσταση, ωστόσο συντελούν στον αναγκαίο θεσμικό εκσυγχρονισμό της χώρας, αν κάποιος θέλει να δει την πραγματική διάσταση των αλλαγών χωρίς αγκυλώσεις.
Οι αντιδράσεις της ΝΔ και των άλλων κομμάτων, κυρίως για την τερατώδη Β΄Αθήνας  είναι αναιμικές, γεγονός που επιβεβαιώνει  την ορθότητα των κυβερνητικών επιλογών. Όλοι, κυρίως οι υποψήφιοι βουλευτές και τα κόμματα, θα οργανώσουν τις δυνάμεις και τη δράση τους σε νέα και πιο αποτελεσματική πολιτική δράση, αυτό το παραδέχονται ήδη σε κατ ιδίαν συζητήσεις. Θεσμικά , η αλλαγή αυτή, δίνει τη δυνατότητα στα κόμματα να απευθυνθούν στους πολίτες με πιο συγκεκριμένες προτάσεις και σχέδια, αλλά και να ελέγχονται και τα ίδια και οι υποψήφιοι από τους πολίτες.

πλήρες κείμενο

Ο πόλεμος προπαγάνδας και η πολιτική συμμαχιών

του Σωτήρη Σιδέρη

Είναι θέμα χρόνου, η αντιπαράθεση και η σκληρή πόλωση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ να συμπεριλάβει και τον «πόλεμο» των δημοσκοπήσεων σχετικά με τα ποσοστά των δύο κομμάτων στην πορεία προς τις εκλογές, καθώς οι εντυπώσεις και η απαρχαιωμένη αντίληψη περί προπαγάνδας αναμένεται να εκτροχιάσουν την συζήτηση γύρω από άλλα σοβαρά προγραμματικά ζητήματα.  Η μετατροπή των δημοσκοπήσεων από εργαλείο ανάλυσης σε ακραία προπαγάνδα χωρίς ηθικούς φραγμούς,   θα κυριαρχήσει στην  αντιπαράθεση, παρά το γεγονός ότι διεθνώς οι δημοσκοπήσεις αμφισβητούνται σοβαρά εξαιτίας των μαζικών  μετακινήσεων ψηφοφόρων προς τα δεξιά και ακροδεξιά, αλλά και την αποχή από τις εκλογές.   Είναι επίσης βέβαιο ότι  και στο διαδίκτυο θα δούμε  και θα διαβάζουμε απίστευτα πράγματα.  Ωστόσο όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαικές χώρες  κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα αναδεικνύεται η πολιτική συμμαχιών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά αφορά όλα τα κόμματα.

πλήρες κείμενο

Η Τουρκία του Ερντογάν είναι ισλαμική δημοκρατία

του Σπύρου Σουρμελίδη

Ο Ρετζέπ  Ταγίπ Ερντογάν είναι επιτέλους ο απόλυτος κυρίαρχος στην Τουρκία, είναι Πρόεδρος με εξουσίες μονάρχη. Έχει λόγο για την διακυβέρνηση της χώρας, για τον στρατό  αλλά και την Δικαιοσύνη. Η εκτελεστική αλλά και η νομοθετική εξουσία είναι υπό τον έλεγχο του ενώ και η δικαστική εξουσία  βρίσκεται στην επιρροή του. Ο 64χρονος Ερντογάν, δεν απειλείται πλέον από τους εσωτερικούς του αντιπάλους, αναμετράται μόνο με την ιστορία, με την κληρονομιά του Κεμάλ Ατατούρκ.
Η νίκη του Ερντογάν δεν σηματοδοτεί απλώς την επικράτηση του, δείχνει και την βαθιά αλλαγή που πέτυχε, να μετατρέψει την κοσμική Τουρκία σε μια ισλαμική δημοκρατία. Ο Ερντογάν έχει αλλάξει την Τουρκία που κληρονόμησε από τον Κεμάλ Ατατούρκ και θα είναι πλέον αυτός ο πατέρας των Τούρκων (ατατούρκ). Όποια και αν είναι η συνέχεια, η Τουρκία πέρασε πλέον για τα καλά στην Μέση Ανατολή, δεν είναι μια ενδιάμεση κατάσταση. Τα ίδια τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ότι η Τουρκία ψηφίζει ισλαμικά, ψηφίζει μια άλλη ιδεολογία από αυτήν που άφησε ο Κεμάλ και επέβαλλαν με πραξικοπήματα οι στρατιωτικοί για πολλές δεκαετίες. Η έλευση του Ερντογάν το 2003 στην κεντρική πολιτική σκηνή , στην πρωθυπουργία της χώρας, ήταν η στιγμή που η Τουρκία άλλαξε πορεία, άλλαξε κατεύθυνση. 

πλήρες κείμενο

Κυρίαρχος ο Ερντογάν –διχασμένη η Τουρκία

Ο  Ερντογάν θα συνεχίσει να κυριαρχεί στην πολιτική ζωή της Τουρκίας τα επόμενα πέντε χρόνια καθώς εξελέγη πρόεδρος με διευρυμένες εξουσίες στις  εκλογές της 24ης Ιουνίου. Ωστόσο, στο κοινοβούλιο θα χρειαστεί την συνεργασία των εθνικιστών του Μπαχτσελί για να έχει την πλειοψηφία, εν μέσω όμως έντονης αμφισβήτησης των αποτελεσμάτων. Η Τουρκία είναι μια ισλαμική δημοκρατία, με έναν ισλαμιστή ηγέτη που έχει απόλυτες εξουσίες.
Κέρδισε από τον πρώτο γύρο με 52,55% με τον δεύτερο Μουχαρέμ Ιντζέ, στο 30,8%, τον φυλακισμένο κούρδο ηγέτη στο 8,3% και την Μεράλ Ακσενέρ στο 7,4%.
Το κόμμα του Ερντογάν, το AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) είναι πρώτο  με 42,4% και 293 έδρες. Το  Ρεπουμπλικανικό με 22,7% έχει 146 έδρες, το Κουρδικό με 11,5%, έχει  67 έδρες,  το Εθνικιστικό Κίνημα(Μπαχτσελί)  με 11,2% έχει  49 έδρες και το Καλό Κόμμα (Ακσενέρ) με 10.1% θα έχει 45 έδρες.

πλήρες κείμενο

Η επιστροφή στην πολιτική και οι παγίδες

του Σωτήρη Σιδέρη

Αν για την κυβέρνηση η ρύθμιση του χρέους και η έξοδος από το μνημόνιο σηματοδοτεί την αλλαγή σελίδας για την πορεία της χώρας, παρά τα αρνητικά στοιχεία της, για τη ΝΔ αποτελεί το κλείσιμο του  βιβλίου των θλιβερών πεπραγμένων της.  Υπό αυτές τις συνθήκες η επιστροφή στην πολιτική μετά από χρόνια αρρυθμιών,  αποτελεί μονόδρομο για όλους, αρκεί να αντιληφθούν τον ρόλο τους στις νέες συνθήκες.  
Από το 2010   και με μεγαλύτερο πάθος από το 2012, η ΝΔ  αποδέχθηκε τα μνημόνια αλλά δεν αποδέχθηκε ποτέ την ευθύνη της για την χρεοκοπία. Σε αυτό έχει συμβάλλει και ο ΣΥΡΙΖΑ μη καταλογίζοντας στον Κ. Καραμανλή τις  ιστορικές ευθύνες του.
 Από το 2015 μέχρι σήμερα, η ΝΔ βρέθηκε αμήχανη , χωρίς ατζέντα, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς στόχους,  επενδύοντας στην φθορά και την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και όχι στην δική της πολιτική και την αποδοχή της από την κοινωνία. Ενόψει των επόμενων εκλογών και πάλι η ΝΔ επενδύει στην αποχή των αριστερών ψηφοφόρων  και υποδαυλίζει την καλλιέργεια εθνικιστικού φανατισμού γύρω από το μακεδονικό και την ανασφάλεια για την οικονομία, για να γίνει κυβέρνηση.
Οι τελευταίες εξελίξεις όμως,  φέρνουν τη ΝΔ μπροστά σε ιστορικά διλήμματα, στα οποία πρέπει πρώτα να απαντήσει η ίδια και μετά ο λαός, κυρίως οι αριστεροί. Ή θα γίνει προγραμματικό κόμμα με σαφείς ιδεολογικές αναφορές ή θα μετατραπεί σε μηχανισμό παραγωγής κινδύνων  για τη χώρα με προφανή τον κίνδυνο οπισθοδρόμησης αν γίνει κυβέρνηση. Αλλά αν γίνει κυβέρνηση ευθύνες θα έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ.  

πλήρες κείμενο

Το τέλος των Μνημονίων, το χρέος και το στοίχημα της ανάπτυξης

του Σπύρου Σουρμελίδη

Η εποχή των παγετώνων τελείωσε, το στοίχημα όμως για τη νέα «σπορά» είναι μεγάλο και είναι ακόμα δυσκολότερο. Αυτό που έμεινε από την χρεοκοπία και την υποχρεωτική προσαρμογή (Μνημόνια), είναι ένα πολύ φτωχότερο και με μικρότερες δυνατότητες κράτος, μια ασθενέστερη οικονομία, μια φτωχότερη και προβληματισμένη κοινωνία.
Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, είναι η πρώτη που πέτυχε να βγάλει τη χώρα από την πτωχευτική περίοδο, με κόστος μεν, αλλά αποτελεσματικά. Κατάφερε να αναδιαρθρώσει χρέος 100 δις ευρώ (όχι τα δικά μας λεφτά αλλά των δανειστών) ώστε το χρέος να καταστεί εξυπηρετίσημο -διαχειρίσημο (βιώσιμο).
Η κυβέρνηση καλείται να αξιοποιήσει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ, ώστε να τρέξει γρήγορα προς αυτό που γενικώς λέμε, ανάπτυξη. Καλείται πρωτίστως να δώσει προσανατολισμό στην βαθιά πληγωμένη και αποπροσανατολισμένη κοινωνία.

πλήρες κείμενο