Η γερμανική κοινωνία δείχνει με έντονο τρόπο την αποστροφή της στις ακολουθούμενες εδώ και μερικές δεκαετίες κυρίαρχες πολιτικές, επιλέγοντας μάλιστα την ακροδεξιά για να εκφράσει τις διαθέσεις της.  Μετά την Θουριγγία οπου το AfD αναδείχθηκε πρώτη δύναμη και την Σαξονία όπου αναδείχθηκε δεύτερη, και  στις εκλογές του Βρανδεμβούργου το ΑfD είναι δεύτερη δύναμη, αν και οι Σοσιαλδημοκράτες σ αυτό το κρατίδιο αντεξαν στην πρώτη θέση με μικρή διαφορά.  Κερδισμένη και η Σάρα Βαγκενκνέχτ, η οποία διασπάστηκε απο το αριστερό Die Linke  αλλάζοντας όμως την ατζέντα της στα κυρίαρχα ζητήματα. Και στα τρία κρατίδια, το κόμμα της Σαρας, βγήκε τρίτο, αφήνοντας κατα πολύ πίσω του  το Die Linke. 

Οι εκλογές στα τρία (απο τα 16 συνολικά) κρατίδια της Γερμανίας, αναδεικνύουν τις διαθέσεις και τις τάσεις. Κυρίαρχα ζητήματα είναι το μεταναστευτικό, η ακρίβεια, ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία οι επιπτώσεις του οποίου είναι έντονες και καθοριστικές για την γερμανική κοινωνία.

O καγκελάριος Ολαφ Σόλτς, όχι μόνο δεν μπορεί να κρύψει την εμφανή αδυναμία του να διαχειριστεί τις καθοριστικές καμπές και για την Γερμανία και για την ΕΕ, αλλά πληρώνει και ολες τις επιπτώσεις των πολιτικών που εφαρμόστηκαν απο τα τέλη της δεκαετίας του ´90. Είναι εμφανέστατη η μείωση του πλούτου για την μεσαία τάξη, είναι εμφανής η μείωση του βιοτικού επιπέδου για τις δυνάμεις της εργασίας. Είναι επίσης ορατή η μείωση της οικονομικής ισχύος της Γερμανίας και τα αδιέξοδα της για την επόμενη μέρα.

Στον παγκόσμιο καταμερισμό ισχύος, η Γερμανία κινδυνεύει να χάσει την τρίτη θέση (μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα). Η τεχνολογική της ανάπτυξη είναι στάσιμη, οι υποδομές της χώρας χρειάζονται ανανέωση, μέσω δημοσίων επενδύσεων. 

Η Γερμανία χάνοντας το προνόμιο της φθηνής ενέργειας που εξασφάλισε απο την Ρωσία,  μέσα σε δύο χρόνια (απο το 2022 και την ρωσική εισβολή στη Ουκρανία), αντιμετωπίζει κίνδυνο σημαντικής οικονομικής υποχώρησης με ότι αυτό σημαίνει για την γερμανική κοινωνία που μετά τον πόλεμο ζει σε υψηλά στάνταρντς. 

Είναι εξαιρετικά ανησυχητική η άνοδος της ακροδεξιάς,  την οποία οι δημοσκοπήσεις δείχνουν στην δεύτερη  θέση πλέον σε πανγερμανικό επίπεδο, πίσω απο τους Χριστιανοδημοκράτες.    

Ομως, η διαπίστωση χρησιμοποιείται απο τις κεντρικές δυνάμεις και ως αλλοθι. Το σκηνικό της Γαλλίας είναι χαρακτηριστικό: “Ψηφίστε αυτόν που κυβερνά για να μην βγει η Λεπέν”.  Αυτό το επιχείρημα κυριάρχησε και στο Βρανδεμβούργο, “ψηφίστε Σοσιαλδημοκράτες για να μην κερδίσει  το AfD . Μόνο που οι κυρίαρχες κυβερνώσες δυνάμεις γέρνουν διαρκώς στην ατζέντα της ακροδεξιάς, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το μεταναστευτικό. Σε σημείο μάλιστα που διακινδυνεύουν μια απο τις βασικές αρχές υπαρξης της ΕΕ, την ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων, προκειμένου να δείξουν οτι θα διαχειριστούν το όποιο πρόβλημα. 

Το αποτέλεσμα το βλέπουμε και  στην κάλπη, όπου οι αυθεντικές ακροδεξιές απόψεις κερδίζουν όλο και περισσότερο χώρο.  Τίποτα όμως δεν δείχνει ούτε σε γερμανικό επίπεδο, ούτε και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο οτι οι κυρίαρχες δυνάμεις θα αλλάξουν ρότα. Αντιθέτως προσπαθούν να κουκουλώσουν την πολιτική τους, με διάφορα σαθρά επιχειρήματα, αρνούμενες να φέρουν πραγματικές λύσεις. Δείχνουν μάλιστα οτι προτιμούν να κουνάνε τα δόρατα του πολέμου, φέρνοντας τις χώρες και τις κοινωνίες τους στα ακρα.