Του Στράτου Βαλτινού
Υπάρχει μια σαφής αναντιστοιχία μεταξύ λαού και πολιτικής ηγεσίας. Τα αιτήματα για ισχυρό και δίκαιο κράτος, για δικαιοσύνη χωρίς εξαρτήσεις και διαφθορά, για αξιοκρατία και εθνική αξιοπρέπεια, για κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη είναι σαρωτικά. Μετά την τραγωδία των Τεμπών αναπτύχθηκε ένα ισχυρό κίνημα που προβάλλει όλα αυτά τα αιτήματα. Και δικαίως ζητά την τιμωρία των ενόχων. Υπό αυτό το πρίσμα η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στο MEGA, μετά από δύο εβδομάδες σιωπής, υπολείπονταν κατά πολύ από τις κομματικές θέσεις και το επίπεδο αντιπολίτευσης των τελευταίων ημερών. Προφανώς ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει την επάρκεια να είναι δυναμικός και να εμβαθύνει, να καταγγείλει ή να υπερασπιστεί τις θέσεις του, γι αυτό και τα όσα είπε και κυρίως όσα δεν είπε, προβλημάτισαν. Ιδιαίτερα θετική ήταν η προσέγγιση για τα Τέμπη. Πλέον ο Αλέξης Τσίπρας δεν κρίνεται για τις προθέσεις του που είναι γνήσια αγαθές και δημοκρατικές, αλλά για το ποιο είναι το σχέδιό του. Γιατί αυτό περιμένει ο λαός. Η προσπάθειά του να παράσχει διαβεβαιώσεις ότι είναι συστημικός ηγέτης, τον έφεραν στα όρια του συνδιαχειριστή της κρίσης και όχι ως παράγοντα αλλαγής. Ορισμένες λοιπόν επισημάνσεις για αυτή την εμφάνιση που απασχολεί τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Μέχρι την τραγωδία των Τεμπών ο ελληνικός λαός βρίσκονταν σε μια κατάσταση προπαγανδιστικής πολιορκίας, καθώς τα ΜΜΕ, σε συνδυασμό με δημοσκοπήσεις , είχαν δημιουργήσει μια πλασματική εικόνα για τη χώρα και την κυβέρνηση. Τίποτα δεν την ακουμπούσε, τίποτα δεν μπορούσε να την επηρεάσει. Μετά την τραγωδία αποκαλύπτεται ότι αυτή η εικόνα ήταν κατασκευασμένη, γιατί αναδύθηκε μια άλλη Ελλάδα, οργισμένη, απογοητευμένη, ανατρεπτική και εχθρική προς την κυβέρνηση, όπως αποδεικνύουν οι κινητοποιήσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει σταδιακά την πρωτοκαθεδρία, ενώ η τρίτη παράμετρος των πολιτικών εξελίξεων αφορά το ΠΑΣΟΚ και τον Νίκο Ανδρουλάκη. Ο οποίος επαναλαμβάνει τη θέση του ότι σε περίπτωση συνεργασίας δεν επιθυμεί να είναι πρωθυπουργοί , ούτε ο Μητσοτάκης , ούτε ο Τσίπρας . Παράδοξο τουλάχιστον, το θύμα των υποκλοπών να εξισώσει τον θύτη του με τον υποστηρικτή του. Ποιόν θέλει όμως; οφείλει να το δηλώσει δημόσια. Διαφορετικά θα θεωρηθεί παράγοντας ανωμαλίας. Θέλει τραπεζίτη, θέλει επιχειρηματία πρωθυπουργό, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Κώστα Σημίτη ή οποιονδήποτε άλλο; ο Ανδρουλάκης δεν έχει καταλάβει ακόμη ότι η ανατροπή του σκηνικού περιλαμβάνει και τον ίδιο. Η δημοσκοπική κατάρρευση το επιβεβαιώνει…
Με συνεχείς ελιγμούς, αποπροσανατολιστικούς αντιπερισπασμούς, ψέμματα και υπεκφυγές, η κυβέρνηση με επικεφαλής τον πρωθυπουργό έχει ξεκινήσει μια μεγάλη επιχείρηση αποφυγής της πολιτικής λογοδοσίας. Αν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι ψίθυροι ότι επισπεύδεται η αλλαγή στην ηγεσία του Αρείου Πάγου ώστε να διασφαλιστεί το ακαταδίωκτο και μετά τις εκλογές, τότε έχουμε να κάνουμε με μια άκρως επικίνδυνη διολίσθηση σε πραξικοπηματικές πρακτικές που πιστεύαμε ότι αποτελούσαν παρελθόν. Ωστόσο φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ για να φρενάρει ακριβώς αυτή την διολίσθηση κινήθηκε άμεσα στο κοινοβουλευτικό επίπεδο με μια διπλή πρωτοβουλία ζήτησε: πρώτον να έρθουν στη βουλή όλα τα έγγραφα των διαπραγματεύσεων μεταξύ υπουργείου Μεταφορών και Hellenic Train. Δεύτερον να συγκληθεί άμεσα η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και να κληθούν όλη η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών με πρώτο τον εξαφανισμένο Κ. Καραμανλή, οι διοικήσεις και συνδικαλιστές που κατήγγειλαν το πρόβλημα. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση κρύβει τον Καραμανλή, αλλά θέλει τον Τομεάρχη του ΣΥΡΙΖΑ Σπίρτζη στην αρμόδια Επιτροπή δείχνει τον πολιτικό πανικό, αλλά και την επιχείρηση συγκάλυψης για μια ακόμη φορά. Αλλά η πολιτική καταιγίδα είναι προ των πυλών.
Το Ιράν και η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσαν την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων τους έπειτα από τις συνομιλίες τους στην Κίνα! Η Ινδία έκλεισε μεγάλη συμφωνία προμήθειας πετρελαίου απο την Ρωσία οχι σε δολάρια, αλλά στα εθνικά νομίσματα των συμβαλλομένων. Και την ίδια ώρα στις ΗΠΑ η Silicon Valley Bank και η Signature Bank, βάρεσαν “κανόνι”. Οι ειδήσεις αναδεικνύουν τη νέα πραγματικότητα η οποία διαμορφώνεται μετά την απόφαση των ΗΠΑ να πάμε ξανα σ ένα νέο διπολισμό. Με τη Μόσχα και το Πεκίνο να έχουν προσαρμοστεί πλήρως.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Η παγκόσμια σταθερότητα απειλείται είτε από διαρκείς κύκλους οικονομικών κρίσεων και τις ανισότητες που προκαλούν εξεγέρσεις, είτε από τον κλονισμό των στρατιωτικών ισορροπιών και την συνακόλουθη στρατιωτικοποίηση της πολιτικής των μεγάλων χωρών. Αν υπάρχει πνεύμα συνεργασίας ή ανοχής έστω και εν μέσω ψυχρών πολέμων ή εντάσεων η ειρήνη δεν απειλείται όπως έχει δείξει και η ιστορία. Αν όμως υπάρχει βούληση για καταστροφή μιας ανταγωνιστικής χώρας όπως φαίνεται να επιδιώκουν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για την Ρωσία και την Κίνα, τότε το σκηνικό γίνεται επικίνδυνο.