Η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου για τους Τουλουπάκη και Παπαγγελόπουλο αποτελεί κόλαφο για τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και προσωπικά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η αθώωση της Τουλουπάκη από κάθε κατηγορία και η τελική ποινή των 10.000 ευρώ στον Παπαγγελόπουλο, είναι ένα χαστούκι στην μισαλλοδοξία τους. Σε μια πρωτοφανή υπόθεση διαφθοράς , όλοι αυτοί αφιέρωσαν μέρος της ζωής τους για να διωχθούν άνθρωποι που αθωώθηκαν και έμεινε στον αέρα η οσμή του σκανδάλου. Από το βήμα της βουλής ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποκαλούσε δημοσιογράφους “συμμορία” αλλά δεν παραπέμφθηκαν καν. Απειλούσαν την Τουλουπάκη δημόσια ότι θα πάει φυλακή και τώρα λούφαξαν. Ανέντιμη πολιτική μάχη δόθηκε και έτσι θα μείνει στην ιστορία. Χρησιμοποίησαν την κοινοβουλευτική τους πλειοψηφία για να στήσουν Ειδικά Δικαστήρια όπως ουσιαστικά αποδείχθηκε και με την υπόθεση Παππά και με την υπόθεση Νοβάρτις το τελευταίο που τους ενδιέφερε ήταν η Δικαιοσύνη.
Του Λευτέρη Κανά
Επειδή κάποιοι δείχνουν σα να…….προσγειώθηκαν με διαστημικό αερόστατο στην Ελλάδα, στις αρχές του 2023, να θυμίσουμε κάποια πράγματα, από το πρόσφατο παρελθόν. Καιρό μετά την απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου, που αθώωσε τον Ανδρέα Παπανδρέου, ένας εκ των μελών του, ο και αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Παρμενίων Τζίφρας, εξέδωσε βιβλίο με τον εύγλωττο τίτλο: «Η αθωωτική μου ψήφος για τον Ανδρέα Παπανδρέου».
Του Στράτου Βαλτινού
Όταν είχαμε τις έντονες χιονοπτώσεις τον Φεβρουάριο του 2021 προκάλεσε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι ο πρώην υπουργός της ΝΔ και ακραία νεοφιλελεύθερος Στέφανος Μάνος με δηλώσεις του που υπερπροβλήθηκαν στα ΜΜΕ, δήλωνε οργισμένος, γιατί επί 105 ώρες δεν είχε ρεύμα. Όπως αποδείχθηκε από τα γεγονότα και την τραγωδία των Τεμπών, αντίθετα οι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους δεν είχαν φωνή, κανείς δεν έδινε σημασία . Οι χιλιάδες καθημερινοί ταξιδιώτες και εκατοντάδες εργαζόμενοι δεν είχαν την ισχύ του ενός, του Στέφανου Μάνου, του δικού τους ανθρώπου δηλαδή. Τώρα έχουμε την οργή των πολλών και η κυβέρνηση στέλνει τα ΜΑΤ για να σπάσει το ηθικό των νέων , αυτή είναι η επιδίωξή της. Τρέμει στην ιδέα ότι το κίνημα μπορεί να εξαπλωθεί. Δεν μπορεί σήμερα να συκοφαντήσει τη νέα γενιά μετά από μια τραγωδία, ούτε να την λοιδορήσει όπως έκανε με τους εργαζόμενους. Γι αυτό και βρίσκεται σε απόγνωση. Ο αγώνας του Κυριάκου Μητσοτάκη πλέον, δεν σχετίζεται ούτε με την αλήθεια για το δυστύχημα, ούτε με τον επιμερισμό ευθυνών , ούτε με τη διαφάνεια. Αυτά τα ανέλαβε ο Γεραπετρίτης. Ο ίδιος τρέμει για την επίπτωση που θα έχει η αλλαγή κοινωνικού κλίματος στις εκλογικές του επιδόσεις.
του Σπύρου Σουρμελίδη
Για να γίνει ένα τραγικό δυστύχημα σε ένα πολύπλοκο σύστημα όπως τα τρένα, πρέπει να έχουν συμβεί πολλά λάθη και αστοχίες συγχρόνως. Το «πόρισμα» Μητσοτάκη για το «τραγικό ανθρώπινο λάθος», δεν έχει σχέση με τα όσα έχουν συμβεί, είναι μια κακή προσπάθεια να βγάλει τις δικές του ευθύνες από το κάδρο, για μία ακόμα φορά. Όμως το λάθος είναι συνολικό και είναι πρωτίστως διαχειριστικό-λειτουργικό. Γιατί στον κεντρικό σιδηροδρομικό κόμβο της χώρας , στη Λάρισα, όπου υπηρετούσαν πάντα σταθμάρχες με πολυετή εμπειρία, τουλάχιστον 10ετή, βρέθηκε σταθμάρχης ένας άνθρωπος με εμπειρία λίγων μηνών. Ο οποίος έπρεπε να διαχειριστεί στην χειρότερη ώρα μια κρίση. Το αποτέλεσμα προκάλεσε το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην χώρα. Πρέπει να πούμε οτι οι εκπρόσωποι του προσωπικού, έχουν εδω και πολύ καιρό προειδοποιήσει για τους κινδύνους ασφαλείας. Ομως κανείς δεν τους άκουσε, στο ονομα του στερεότυπου "συνδικαλιστές είναι και φωνάζουν".
Του Σωτήρη Σιδέρη
Η παραίτηση του Κώστα Καραμανλή μετά το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών , κλείνει με τραγικά ταπεινωτικό τρόπο τον κύκλο της παρουσίας των τριών ανιψιών του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην πολιτική. Πρώτος ο Μιχάλης Λιάπης, που χάθηκε από προσώπου γης εν μέσω εξευτελιστικών σκανδάλων, μετά ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής που χρεοκόπησε την Ελλάδα και τώρα ο παραιτηθείς υπουργός Μεταφορών. Και οι τρεις μπήκαν στην πολιτική εκμεταλλευόμενοι το όνομα Κωνσταντίνου Καραμανλή, περίπου ως πρίγκιπες. Ακόμη και η κριτική στο πρόσωπό τους ακουμπούσε πάντα την άκαμπτη φιγούρα του θείου τους. Κανείς τους δεν ήθελε να παραδεχθεί ότι η ζωή του στην πολιτική οφείλονταν στην συγγενική τους σχέση με τον ιδρυτή της ΝΔ. Ήθελαν να δείξουν ότι άξιζαν . Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη. Και οι τρεις έκλεισαν τον κύκλο τους προς το παρόν , ταπεινωμένοι , στιγματισμένοι και απαξιωμένοι για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Δεν είχαν την στοιχειώδη ικανότητα να διαχειριστούν ούτε τα προβλήματα με τα οποία καταπιάστηκαν, ούτε το ίδιο τους το όνομα, που αποδείχθηκε ότι δεν ήταν αρκετό για να σώσει την τιμή τους..Ιδού πως συνέβη αυτό :