«Κλείδωσε» η υποψηφιότητα Αβραμόπουλου για την προεδρία της Δημοκρατίας μας πληροφορούν διάφορα ΜΜΕ, δίνοντας μια πανηγυρική διάσταση συναίνεσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
Η υποψηφιότητα όμως, όχι μόνο δεν κλείδωσε, αλλά κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν γνωρίζει το παραμικρό. Το καταπληκτικό είναι πως το ενδεχόμενο μιας τέτοιας υποψηφιότητας προκαλεί αναταράξεις και στον ΣΥΡΙΖΑ και στην ΝΔ. Το σημαντικό είναι πως η εκλογή λοιπόν του Προέδρου της Δημοκρατίας αναδεικνύεται μέρος της μετάβασης σε μια νέα εποχή.Το γεγονός ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αφήνουν ανοιχτό αυτό το ενδεχόμενο δεν σημαίνει ότι μπορούν από μόνοι τους να εκλέξουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ακόμη και αν οι πληροφορίες έχουν κάποια βάση. Συζήτηση για την υποψηφιότητα του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας δεν έχει γίνει σε κανένα όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό δημιουργεί τριβές. Πολλοί λένε στους διαδρόμους οτι το θέμα είναι κατασκευασμένο, αναδεικνύοντας τον κίνδυνο τυχόν υποψηφιότητα Αβραμόπουλου να δημιουργεί σοβαρές τριβές στην ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεκάδες στελέχη του κυβερνώντος πλέον κόμματος, εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι η υποψηφιότητα Αβραμόπουλου δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει, γιατί απλά πολλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να τον ψηφίσουν. Ούτε υπάρχει η παραμικρή νύξη του Αλέξη Τσίπρα σε κανένα κομματικό όργανο υπέρ του Αβραμόπουλου.
Το πιο μίζερο πρόσωπο της εξουσίας έδειξε ο Αντώνης Σαμαράς, αρνούμενος ή αποφεύγοντας να παραδώσει στον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό, τον Αλέξη Τσίπρα το Πρωθυπουργικό Γραφείο στο Μέγαρο Μαξίμου. Σε μια στιγμή μετάβασης, την ώρα της εναλλαγής του τρόπου άσκησης της εξουσίας και του προσώπου της, ο Σαμαράς δείχνει τον δρόμο της σκληρής αντιπαράθεσης, σε κοινωνικό επίπεδο. Και αυτό είναι το επικίνδυνο.
Πριν κάν ανοίξουν οι κάλπες υπάρχει ένα πρώτο αποτέλεσμα: Η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού και του πολιτικού ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ! Το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο ελληνικό, η αλλαγή διαγράφεται και στην Ισπανία (Podemos) ενω θέλει ν ακολουθήσει και ο ιταλός Ρέντζι.
Η χρεοκοπία δεν έφερε την πλήρη κατάρρευση του πολιτικού προσωπικού, των αθρώπων και των δομών που διοικούν τη χώρα τα τελευταία 40 χρόνια. Οι δυνάμεις της διαφθοράς συνέχισαν να έχουν τον πρώτο λόγο. Το Μνημόνιο κατέστρεψε την κοινωνία και την οικονομία, αλλά διατήρησε τις δυνάμεις ελέγχου, τους οικονομικούς κρατικοδίατους μεγιστάνες και τους βασικούς πολιτικούς παράγοντες. Η αντίφαση αυτή θα λυθεί σε μεγάλο βαθμό με τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015.