Είμαστε πολύ κοντά στο να κάτσει επιτέλους η κυβέρνηση Τσίπρα στην καρέκλα και να ασχοληθεί με τη χώρα αντί με τους δανειστές εταίρους και υβριστές.
Τα δαιμόνια είναι πάνω στο τραπέζι και χοροπηδάνε, και όσο συζητάμε για μια ενδεχόμενη συμφωνία τόσο περισσότερο αναδεικνύονται και τα προβλήματα της Ελλάδας αλλά και τα προβλήματα της Ευρώπης. Η Ευρώπη του 2015 δεν είναι τόσο ισχυρή όσο ήταν το 2010 ή το 2012, οι κοινωνίες είναι διχασμένες και οι πολιτικές δυνάμεις σε νότο και βορρά κατακερματισμένες. Είναι όμως ακόμα στα χέρια του κ. Σόϊμπλε ο οποίος δεν επιτρέπει σε κανέναν άλλον να μιλήσει. Δεν θέλει αιτήματα που θα του χαλάσουν την πολιτική του γι αυτό και αντιμετωπίζει την κατάσταση στην Ελλάδα ως μια εξέγερση σε μια επαρχία η οποία πρέπει να κατασταλεί. Οδηγεί τα πράγματα σε μια συνεχή εξόντωση των ελληνικών θέσεων για να φτάσουμε στο απόλυτο αδιέξοδο. Αυτό που ζητά η νέα ελληνική κυβέρνηση είναι να μπορέσει να διοικήσει για να περισώσει ότι ακόμα περισώζεται και να μπορέσει να βγούμε από τον βάλτο. Η απάντηση των γερμανών και των άλλων δανειστών είναι, πρώτον ότι δεν διοικείται η χώρα από τους έλληνες και δεύτερον ότι θα διοικηθεί όπως αυτοί έχουν ορίσει. Η Ελλάδα βρίσκεται σ ένα σταυροδρόμι.
Έχει πολλές αναγνώσεις η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να επιλέξει τον Προκόπη Παυλόπουλο για την προεδρία της Δημοκρατίας. Λίγα τα υπέρ, πολλά τα κατά. Κοινός παρανομαστής των υποστηρικτών είναι ότι ο κ. Τσίπρας έκανε καλά και επέλεξε έναν δεξιό πολιτικό, αλλά διαφωνούν στο πρόσωπο του κ. Παυλόπουλου. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η σκληρή περίοδος που διανύει η χώρα επιβάλει μια πολιτική συναίνεσης.