Στην ροή της ιστορίας υπήρξαν πολιτικοί που αφιέρωσαν μια ολόκληρη ζωή για να φιλοτεχνήσουν το προφίλ του ηγέτη, αλλά χρειάστηκε μια στιγμή για να καταρρεύσει. Υπήρξαν επίσης πολιτικοί, κυρίως στην Ελλάδα που θεωρούσαν δεδομένη την αναρρίχησή τους στην εξουσία επειδή η οικογενειοκρατία αποτελεί περίπου καθεστώς και η εκλογή τους στην πρωθυπουργία θεωρείται περίπου νομοτελειακή. Στην δεύτερη περίπτωση ανήκει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και πριν από αυτόν ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Παπανδρέου που επιβεβαιώνουν τον ελληνικό κανόνα. Ο Κώστας Καραμανλής περίμενε την κατάλληλη στιγμή να γίνει πρωθυπουργός, έγινε , χρεοκόπησε τη χώρα , λιποτάκτησε και τώρα περιμένει μήπως υπάρξει δεύτερη ευκαιρία για ένα αξιοπρεπές φινάλε.
«Σύντροφοι, τι άλλαξε και πρέπει ν αλλάξουμε το πρόγραμμα μας, τις ιδέες μας, να εγκαταλείψουμε την ιδεολογία μας και να αλλοιώσουμε το Κόμμα μας;». Αυτό ήταν το ερώτημα ενός παλαιού στελέχους του ΚΚΕ, από το βήμα του 13ου Συνεδρίου το 1991. Ενός ανθρώπου που πέρασε χρόνια δύσκολα, σε φυλακές και εξορίες, διακινδυνεύοντας και τη ζωή του, πιστός όμως πάντα στις ιδέες του και στο κόμμα του, στο ΚΚΕ. Ήταν η χρονιά που διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση, μετά την κατάρρευση όλων των κομμουνιστικών κρατών της Ευρώπης. Η Αριστερά συνολικά, συμπεριλαμβανομένης και της κομμουνιστικής, είχε μπει σ ένα κύκλο αναζητήσεων και προβληματισμού.
Τριάντα χρόνια μετά, σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, σ ένα πολύ διαφορετικό από το ΚΚΕ, αριστερό κόμμα, στον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει η ίδια ανησυχία. Γιατί ν αλλάξουμε το κόμμα; Γιατί να εγκαταλείψουμε τα πιστεύω μας; Και επίσης γιατί να δεχθούμε «συνδιοίκηση» με παράγοντες και πολιτικούς με τους οποίους είμασταν αντίπαλοι, διαφωνήσαμε στο παρελθόν και ίσως διαφωνούμε; Και όλ αυτά με κίνδυνο να πάψουμε να είμαστε Αριστεροί;
Οι ΗΠΑ στέλνουν τις μηχανές τους έξω από τον γαλαξία μας, ξεπερνώντας ακόμη και επιστημονική φαντασία. Αναζητούν νέους κατοικήσιμους πλανήτες, αλλά δεν έχουν καταφέρει ακόμη να εξορθολογήσουν το σύνταγμά τους όσον αφορά την οπλοφορία με συνέπεια χιλιάδες νεκρούς. Φτιάχνουν ρομπότ και όπλα ασύλληπτα, αλλά δεν έχουν καταφέρει ακόμη να νικήσουν την ιλαρά και να αποφασίσουν για τα όρια εξουσιών των προέδρων τους. Ο ρατσισμός και οι διακρίσεις ισχυροποιούνται. Το χρήμα είναι παντού όπως και η φτώχεια. Οι ανισότητες απλώνονται στον κόσμο και προκαλούν αναταράξεις. Σε έναν κόσμο άδικο που οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται πάντα στα κοινοβούλια ή τα υπουργικά συμβούλια, τα ιδιωτικά συμφέροντα εδραιώνουν την ισχύ τους, ενίοτε με διαφθορά, με τον έλεγχο των νομοθετικών σωμάτων με την επιρροή στα κόμματα. Οι τεχνολογίες επιδρούν όλο και περισσότερο στη ζωή μας και δεν χρησιμοποιούνται πάντα για καλό σκοπό. Η αιώνια μάχη του καλού με το κακό μοιάζει με παιχνίδι πλέον , αλλά τα θύματα είναι οι άνθρωποι.