Με την συμφωνία των Πρεσπών η Ελλάδα εξάντλησε την όποια δυναμική είχε η θέση της έναντι γειτονικών χωρών ότι θα εμποδίζει ή θα στηρίζει την ευρωπαική προοπτική τους αν δεν ικανοποιούνταν ορισμένες προϋποθέσεις.
Η Βόρεια Μακεδονία που ήταν μια από τους βασικούς αποδέκτες αυτής της θέσης ήταν ειδική περίπτωση γιατί μέσω της ένταξης στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ εδραιώνει την ύπαρξής της ως κράτος, άρα ως ένα βαθμό λειτούργησε η ελληνική πολιτική. Η Αλβανία και η Τουρκία όμως δεν αντιμετωπίζουν υπαρξιακά διλήμματα , οπότε είναι διαφορετικά τα πράγματα.
Ο κ. Σημίτης έχει μετακινηθεί από τις αρχές για τις οποίες υποτίθεται εργάστηκε ως πρωθυπουργός, όπως ήταν η επίλυση των διαφορών με τα Σκόπια και την Τουρκία, και έχει διολισθήσει προς τη ρητορική της Ν.Δ., η οποία όμως τον χαρακτήριζε ενδοτικό και αρχιερέα της διαπλοκής
Μοιάζει παράδοξο, αλλά για τα ελληνικά πολιτικά ήθη δεν είναι. Οι πλέον αλαζονικοί πολιτικοί παράγοντες είναι εκείνοι που έχουν καταγράψει κακές επιδόσεις στον χειρισμό μεγάλων θεμάτων, είτε στην εξωτερική πολιτική είτε σε άλλα μείζονα ζητήματα, όπως η χρεοκοπία της χώρας, η διαφθορά, ο οικονομικός παρασιτισμός.
του Σωτήρη Σιδέρη
Κάθε φορά που η Άγκυρα ανακοινώνει την διεξαγωγή ασκήσεων στο Αιγαίο ή την Μεσόγειο ή επινοούν χάρτες με το μισό Αιγαίο να ανήκει στην Τουρκία ξεσηκώνεται κουρνιαχτός στα ελληνικά ΜΜΕ. Κανάλια δείχνουν εικόνες από εκτόξευση πυραύλων, ο στόλος να είναι εν κινήσει και η λέξη «πρόκληση» να είναι σε μόνιμη θέση στις ιστοσελίδες και τις εφημερίδες. Οι Τούρκοι το γνωρίζουν και προφανώς διασκεδάζουν αφάνταστα με τις αντιδράσεις των ελληνικών ΜΜΕ , αλλά τους είναι χρήσιμα εργαλεία γιατί καλλιεργούν το φόβο της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας.