Του Σωτήρη Σιδέρη
Δεν είναι ένα απλό ατόπημα, είναι μια νοσηρή αντίληψη που διακατέχει ορισμένους παράγοντες της δεξιάς -ακροδεξιάς για την παρουσία, τη δράση , αλλά και την ύπαρξη της Αριστεράς στην Ελλάδα. Οι συνεχείς έξαλλες παρεμβάσεις και επιθέσεις του Άδωνι Γεωργιάδη , με τις οποίες θέτει και θέμα νομιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ είναι έκφραση του πηγαίου μίσους που έχει για την Αριστερά. Απόψεις προφανώς διχαστικές , αλλά και επικίνδυνες. Ο Γεωργιάδης είναι υπουργός Υγείας , δεν είναι ο ιδεολογικός καθοδηγητής της ΝΔ, ούτε αρμόδιος να ασχολείται συνεχώς με τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, της Νέας Αριστεράς αύριο. Άρα υπάρχει κίνητρο και κάποιος που τον στηρίζει.
Οι δηλώσεις του στο MEGA την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου ξεφεύγουν από τα όρια . Ο Γεωργιάδης , έθεσε ζήτημα νομιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι «η παραβίαση των δημοκρατικών κανόνων σε ένα κόμμα δεν αφορά μόνο το κόμμα αλλά το πολίτευμα γενικότερα. Το γεγονός ότι στον ΣΥΡΙΖΑ προχώρησαν σε αυτό το εσωτερικό πραξικόπημα, νομίζω ότι θέτει ζήτημα νομιμότητας του κόμματος αυτού». Δηλαδή μήπως να επιστρέψουμε στην προχουντική παρανομία της Αριστεράς; να ανοίξει και η Μακρόνησος; γιατί το επόμενο βήμα αυτό θα είναι. Ποιος όμως και γιατί κινεί τα νήματα;
Καταπέλτης είναι η έκθεση της Επιτροπής του ΟΗΕ που θα παρουσιαστεί στην 79η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του διεθνούς οργανισμού στις 18 Νοεμβρίου 2024. Η θέση της είναι καθαρή: στη Γάζα γίνεται γενοκτονία από το Ισραήλ με μαζικές απώλειες αμάχων και τις συνθήκες που επικρατούν εκεί με ευθύνη του Τελ Αβίβ.
Όσο και αν θέλουν , η Ουάσιγκτον , το Λονδίνο και άλλες πρωτεύουσες να συσκοτίσουν την εικόνα και να συνεχίζουν να στηρίζουν το Τελ Αβίβ η ιστορία γράφεται και είναι καταδικαστική για το κράτος του Ισραήλ. Είναι ένα μαύρο στίγμα στην ιστορία του εβραικού κράτους , που δεν θα μπορέσει να το καθαρίσει ποτέ. Οι συνέπειες θα φανούν στο μέλλον, όχι άμεσα, πάντα έτσι συμβαίνει.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Δεν ήξερε , δεν άκουσε τίποτα η χουντική ΚΥΠ για το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου; σαν ανέκδοτο ακούγεται. Ο ελληνικός λαός δεν εμπιστεύθηκε ποτέ τις μυστικές του υπηρεσίες, την προδικτατορική και χουντική ΚΥΠ και την μεταπολιτευτική ΕΥΠ. Έχουν κατηγορηθεί και δικαίως ότι, αντί να επιτελούν το καθήκον τους και να φέρνουν πληροφορίες για την ασφάλεια της χώρας, λειτούργησαν ως υπηρεσίες χαφιέδων και παρακολουθούσαν χιλιάδες κομμουνιστές, Αριστερούς και απλούς πολίτες,αλλά και, αξιωματικούς, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους σήμερα.
Η δημοσιοποίηση μερικών δεκάδων εγγράφων -δελτίων της ΚΥΠ για το διάστημα Ιουλίου -Αυγούστου 1974, δηλαδή από το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και την τουρκική εισβολή , μπορεί να ικανοποίησε οπαδούς της διαφάνειας, αλλά οι αμφιβολίες είναι πολλές. Κυρίαρχο αφήγημα στα δελτία είναι ότι η ΚΥΠ δεν είχε ιδέα για το πραξικόπημα. Είναι όμως άλλο πράγμα αν ήταν μέρος του σχεδίου και άλλο πράγμα αν ήξερε. Ο Ιωανίνδης, στηρίζονταν μόνο στις Ένοπλες Δυνάμεις. Οπότε η ΚΥΠ πιθανόν δεν ήταν μέρος του σχεδίου. Ωστόσο , όταν βοούσε όλος ο κόσμος για το πραξικόπημα, η ΚΥΠ δεν άκουσε τίποτα; και μόνο αυτό οδηγεί σε σκέψεις ότι η δημοσιοποίηση των εγγράφων είναι μια απόπειρα να “ξεπλυθεί” η χουντική ΚΥΠ, μέσω της ΕΥΠ, καθώς τα τραύματα που φέρει μέχρι σήμερα, επί Μητσοτάκη είναι ανοιχτά.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, αναθέτει επισήμως ενα κομμάτι της διαχείρισης κρατικών υποθέσεων σε ενα ιδιώτη, σε έναν μη εκλεγμένο: τον Ελον Μάσκ. Είναι η πρώτη φορά που ένας ιδιώτης εμπλέκεται στην καθημερινή διαχείριση των κρατικών υποθέσεων, απο την εξωτερική πολιτική έως την δημόσια ασφάλεια και την οικονομία. Τυπικά ο Μάσκ γίνεται μέλος του υπουργικού συμβουλίου, ως υπουργός Αποταλεσματικότητας. Ενα νέο υπουργείο που αφορά το κράτος, το δημόσιο. Στην πραγματικότητα όμως ειναι ο ανθρωπος κλειδί της κυβέρνησης, δίπλα στον Πρόεδρο των ΗΠΑ . Ο Έλον Μάσκ πήρε τη δουλειά. Είναι η πρώτη outsourcing κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Η διεξαγωγή ενός Συνεδρίου φάντασμα, ονειδος για κάθε άνθρωπο, αριστερό ή μη, είναι η τραγική κατάληξη των ενεργειών μιας συλλογικής ηγεσίας, ανικανης να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών. Μιας ομάδας ανθρώπων που απλώς προσπαθούν με κάθε μέσο, να διατηρηθούν στην πολιτική σκηνή. Είναι θέμα χρόνου η παραμονή τους στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, το οποίο θα αλλάξει τάχιστα. Το θλιβερό είναι ότι μαζί με τα πρόσωπα, διαπομπεύεται και ένας ολόκληρος πολιτικός χώρος που κινείται στην αριστερά, την κεντροαριστερά ή γύρω απο αυτήν. Την ώρα των ευρύτερων μετακινήσεων, μια μικρή ομάδα ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισε να τον απαξιώσει εν κινήσει. Στο όνομα ενός νέου σχεδίου που είχε ήδη διαμορφωθεί, μετά την τραγική εκλογική ήττα του Ιουλίου του 2023. Ο Στ. Κασσελάκης ήταν πάντα και παραμένει μια ωραία πρόφαση.