Του Σωτήρη Σιδέρη
Ως στιγμές εθνικού μεγαλείου, εκμεταλλευόμενη προφανώς το κλίμα της εθνικής επετείου, επιχείρησε να παρουσιάσει η κυβέρνηση τις έρευνες για κοιτάσματα υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης από την αμερικανική εταιρεία Chevron. Έμπλεοι υπερηφάνειας ο υπουργός ενέργειας, ο μονίμως περιπλανώμενος εντός και γύρω από το Μαξίμου Σταύρος Παπασταύρου και ο υφυπουργός του Νίκος Τσάφος, αυτός που αναγνώρισε τουρκοκυπριακό κράτος στην Κύπρο, ανακοίνωσαν τη συμφωνία, γνωρίζοντας εκ των προτέρων φυσικά, αλλά το απέκρυψαν, ότι η κίνηση αυτή περικλείει σοβαρούς κινδύνους, ενώ καταγράφονται σχεδόν ταυτόχρονα, περίεργες συμπτώσεις.
Η συμφωνία είναι πιθανόν να επαναφέρει όχι μόνο την ένταση, αλλά να ανατρέψει τις σχέσεις με την Τουρκία , αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν υποψίες και πιθανά μυστικά σχέδια συνεκμετάλλευσης, χωρίς προηγούμενη αποδοχή οριοθετημένων περιοχών. Να σημειωθεί ότι οι ακριβείς συντεταγμένες των ερευνών θα ανακοινωθούν στην πορεία, καθόλου τυχαία. Οι πομπώδεις υπαινιγμοί μάλιστα ότι οι έρευνες της αμερικανικής εταιρείας θα καλύψουν και περιοχές του τουρκολιβυκού συμφώνου, μπορεί να γίνουν μπούμερανγκ. Πως θα αντιδράσει η κυβέρνηση , αν η Τουρκία σε μια κίνηση αντιπερισπασμού, ανακοινώσει επίσημα έρευνες στο Αιγαίο; και πως θα αντιδράσει επίσης, αν η Chevron ή οι ΗΠΑ καλέσουν και την Τουρκία και την Λιβύη να συμμετάσχουν χωρίς προηγούμενη οριοθέτηση με τη χώρα μας; ή μήπως όλα αυτά δεν γίνονται τυχαία;
Μέσα σε λίγες ώρες ξαναζήσαμε εποχές γελοιοποίησης κάθε έννοιας εθνικού αισθήματος ή διπλωματίας,. Ενα συνθημα που δεν εκανε καν ρίμα υβριστικό για την Τουρκία, που θύμιζε συγχρόνως το αίτημα του ΄50 για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, που φώναξαν τα τμήματα του Ναυτικού στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, εκθειαστηκε ακόμα και από βουλευτές της ΝΔ, ως δήθεν έκφραση του εθνικού φρονήματος των ενόπλων δυνάμεων. Λίγες ώρες πριν, στην Ουάσιγκτον, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, Ελπιδοφόρος, στην γιορτή που γίνεται στον Λευκό Οίκο για την ελληνική επανάσταση του 1821, ξεπέρασε κάθε προηγούμενη μπαρούφα για τον φιλελληνισμό των αμερικανών Προέδρων. Ετσι απο τον …Μπαιντενόπουλο, φτάσαμε στον Μέγα Κωνσταντίνο. Παρομοιάζοντας των Τραμπ με τον ιδρυτή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Στα όρια της παράκρουσης έχει φθάσει η κυβέρνηση κάθε φορά που καλείται να σχολιάσει τον Τσίπρα ή γενικότερα την Αριστερά. Με αφορμή το γνωστό άρθρο του πρώην πρωθυπουργού για την εξωτερική πολιτική, ρωτήθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σχετικά με το ενδεχόμενο επιστροφής του Τσίπρα στην ενεργό δράση. Η απάντησή του είναι κυριολεκτικά για τα πανηγύρια.
Αλλά, αν δεν το έκανε από αφέλεια, είναι και μια ομολογία μίσους κατά του Αντώνη Σαμαρά και της Ντόρας Μπακογιάννη που διαγράφηκαν και επέστρεψαν στη ΝΔ. Οπότε η γεμάτη αλαζονεία και ειρωνεία φράση του για “επιστροφές, καταστροφές”, αφορούν κορυφαίους της ΝΔ και όχι τον Αλέξη Τσίπρα. Κυριολεκτικά και πολιτικά. Και εξηγούμαστε:
Του Σωτήρη Σιδέρη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιμετωπίζει το κράτος σαν Ανώνυμη Εταιρεία και τους θεσμούς σαν ιδιωτικούς μηχανισμούς ικανοποίησης συμφερόντων, υπεράνω βουλής και νόμων. Είναι απλά παράγοντας πολιτικής ανωμαλίας και διάβρωσης της δημοκρατίας. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, αντιμετωπίζει την πολιτική σαν αίθουσα δικαστηρίου και στη βουλή, αγορεύει αντί να καταθέτει το σχέδιό της, το πρόγραμμά της, την πολιτική της . Μια Πλεύση Ελευθερίας που δεν λειτουργεί ως κόμμα αλλά ως δικηγορικό γραφείο. Καθόλου τυχαίο ότι δεν έχει κάνει καν ιδρυτικό συνέδριο, δεν έχει εκλέξει όργανα, δεν λειτουργούν επιτροπές, δεν παράγει πολιτική.
Πρόκειται για ένα μονολιθικό, μονοπρόσωπο κόμμα που ερμηνεύει τις δημοσκοπήσεις ως αποδοχή του προσώπου και όχι του κόμματος. Που διεκδικεί μάλιστα θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δηλαδή η σύνδεση με την κοινωνία, δεν είναι σύνδεση με βάση αρχές , αξίες και θέσεις, αλλά προβάλλεται ως σχέση ψηφοφόρων -προσώπου.
Υπό την πίεση των άλλων κομμάτων, η Κωνσταντοπούλου λέει ότι θα κάνει πρόγραμμα. Ποιος θα το γράψει, που θα συζητηθεί και που ψηφιστεί; Έντεχνα, από πλευράς Μητσοτάκη καλλιεργείται το δίλημμα μέσω των δημοσκοπήσεων, Μητσοτάκης ή Ζωή, που αποτελεί επικαιροποιημένη εκδοχή του Μητσοτάκης ή χάος. Αλλά η απάντηση είναι αυτονόητη. Μητσοτάκης ή Ζωή, ιδού το χάος…
Του Στράτου Βαλτινού
Μένουμε άναυδοι διαβάζοντας ότι “ο εκ των κορυφαίων δημοσιογράφων” Σταμάτης Μαλέλης είπε ότι ετοιμάζεται νέος φορέας της Κεντροαριστεράς, ίσως και με εμπλοκή Τσίπρα και μάλιστα ο εν λόγω έχει αναλάβει και πρωτοβουλία που θα παρουσιάσει , λέει , σύντομα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο αποκρουστικό, τίποτα πιο προσβλητικό ούτε για τη δημοσιογραφία, ούτε για την Αριστερά, έστω και την Κεντροαριστερά, να εμφανίζεται ένα δημοσιογραφικό μελάνωμα ως προπομπός και κινητήριος δύναμη μιας νέας ιδέας, μιας νέας παράταξης σε μια ρημαγμένη πολιτική Αριστερά . Μάλλον με αναγγελία πολιτικής κηδείας ακούγεται. Το εντυπωσιακό είναι ότι έχει και συνοδοιπόρους !. Τόσο χαμηλά δηλαδή..