Πέθανε σε ηλικία 88 ετών ο Κώστας Σημίτης. Ο θάνατός του διαγνώστηκε το πρωί της 5ης Ιανουαρίου στο νοσοκομείο Κορίνθου όπου μεταφέρθηκε. Ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής της Ελλάδας κατά την μεταπολίτευση. Διετέλεσε πρωθυπουργός την περίοδο 1996-2004. Επί των ημερών του καταγράφηκαν μεγάλης σημασίας γεγονότα που έχουν αφήσει το στίγμα τους στη χώρα. Η κρίση των Ιμίων, η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ χωρίς να έχει επιλυθεί το πολιτικό πρόβλημα, η συμφωνία του Ελσίνκι για την Τουρκία, η ένταξη στην ΟΝΕ, οι ιδιωτικοποιήσεις, η κρίση του χρηματιστηρίου και πολλά ακόμη, είναι ζητήματα που μας απασχολούν ακόμη και σήμερα.
Του Στράτου Βαλτινού
Έφριξαν οι επικοινωνιακοί μισθοφόροι της ΝΔ. Που ακούστηκε καλλιτέχνης (Μποφίλιου) να τραγουδά και να φορά το παραδοσιακό παλαιστινιακό μαντήλι; ποιο τρελοκομείο επέτρεψε σε μετανάστες από την Παλαιστίνη, την Αλβανία, την Γεωργία και αλλού να πάνε σε πρωτοχρονιάτικες εκδηλώσεις; πήραν άδεια από τη ΝΔ, τον Σκάϊ, το Ευρωπαικό Λαικό Κόμμα και τον Μάσκ; Ποιος άθλιος σήκωσε παλαιστινιακή σημαία; χάθηκε ο κόσμος να υψωθεί η σημαία του .. φιλιεύσπλαχνου Ισραήλ με φωτογραφία του Νετανιάχου; για τον οποίο έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης για εγκλήματα στη Γάζα;
Η ακροδεξιά καταιγίδα με την ευγενική χορηγία των συστημικών καναλιών ενισχύεται. Η ελευθερία της έκφρασης αφορά μόνο τους ίδιους, όχι όσους έχουν άλλη άποψη. Επί Μητσοτάκη τα φαινόμενα αυτά παίρνουν επικίνδυνες διαστάσεις. Οι καλλιτέχνες μπορούν να έχουν άποψη αρκεί να είναι σύμφωνη με την κυβερνητική γραμμή. Ο καλλιτέχνης δεν μπορεί να είναι πολιτικοποιημένος ή ευαίσθητος για τα Τέμπη, τις υποκλοπές , για τις δολοφονίες χιλιάδων παιδιών στη Γάζα. Πρέπει να σιωπά σε ένδειξη υποταγής. Ώστε να μην υπάρχει αντίπαλος. Οι πνευματικοί άνθρωποι, οι επιστήμονες, οι καλλιτέχνες οφείλουν υποταγή , διαφορετικά, είναι αντιμέτωποι με λεκτική βία, απειλές, αφορισμούς, εκφοβισμούς...
Η δημοκρατία δοκιμάζεται σκληρά στον δυτικό κόσμο. Όλο και περισσότεροι λαοί βρίσκονται αντιμέτωποι με περιορισμούς, με βία, με παραβιάσεις ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων. Οι φόβοι για εξάπλωση των πολέμων είναι βάσιμοι, η ειρήνη που απόλαυσε ο δυτικός κόσμος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν είναι δεδομένη πλέον. Αντίθετα φαίνεται ότι η προετοιμασία για νέο πόλεμο μέσα από ένα παραλήρημα κατατρομοκράτησης των λαών, παίρνει διαστάσεις παροξυσμού .
Αλλά και η Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη εμπλέκεται όλο και περισσότερο σε αυτή την συλλογική υστερία του ΝΑΤΟ. Στο εσωτερικό της χώρας τα προβλήματα οξύνονται, οι σύμβουλοι, οι επικοινωνιολόγοι, οι φίλοι και το στενό κομματικό περιβάλλον καθορίζουν την πορεία του λαού. Το πελατειακό σύστημα οργιάζει. Όσο και να θέλουμε ένα καλύτερο 2025, η πραγματική κατάσταση μας εμποδίζει. Από την άλλη, αν δεν ελπίζουμε σε μια ανατροπή, δεν έχει νόημα η ευχή. Αν δεν ελπίσουμε στην αλλαγή, δεν θα τη ζήσουμε. Υπό αυτή την οπτική, καλώς ήρθε το 2025 και δεν ξεχνάμε ότι:
Του Σωτήρη Σιδέρη
Ενίοτε μια έκρηξη μεγαλείου, ισοδυναμεί με πολιτικό εμπρησμό, καθώς αποκαλύπτει συναισθήματα , αλλά και σχέδια, όταν εκείνος που μιλάει είναι πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας της τουρκικής εθνοσυνέλευσης και πρώην υπουργός Άμυνας. Ο Χουλουσί Ακάρ, άφησε ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι στόχος της Άγκυρας είναι η κατάληψη του Καστελλόριζου. Αφού επανέλαβε τις αθλιότητες , ότι οι Τούρκοι στρατιώτες μπορούν να πάνε στο νησί κολυμπώντας είπε: Οι Έλληνες φίλοι είπαν: “Τότε κολυμπήστε”. Εμείς είπαμε πως “Θεού θέλοντος, θα έρθει μία μέρα που θα το κάνουμε κι αυτό”».
Προβληματίζει έντονα όμως, η σιωπή και η απάθεια της ελληνικής κυβέρνησης, με το υπουργείο Εξωτερικών να νομίζει κανείς ότι βρίσκεται σε πολιτικό κώμα, αντί να προκαλέσει διεθνή θύελλα. Η Τουρκία είναι αφιονισμένη, καθώς η επιτυχημένη εμπλοκή και στην Συρία απογειώνει τον μεγαλοϊδεατισμό της πολιτικής , διπλωματικής και στρατιωτικής ελίτ. Οι δηλώσεις Ακάρ θα έπρεπε να αξιοποιηθούν στο έπακρο και να καταγγελθούν σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς, με επιστολές και διαβήματα. Αφού δεν θέλει να κινηθεί ο πρωθυπουργός, ας κάνει όλα αυτά η προοδευτική αντιπολίτευση για να τον υπερβεί, θεσμικά μάλιστα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν σέβεται ούτε την δική του υπογραφή στην Διακήρυξη των Αθηνών, αυτή που πέταξε στα σκουπίδια ο Ακάρ.
Του Στράτου Βαλτινού
Ο Έλον Μάσκ είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, αλλά κάτι του έλειπε. Η εξουσία. Τώρα, με την εκλογή του Τραμπ εμφανίζεται περίπου ως ο ιδεολογικός καθοδηγητής των απανταχού ακροδεξιών και φασιστών επικαλούμενος το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση. Αλλά η στήριξη στο νεοναζιστικό ΑfD της Γερμανίας δεν είναι ακριβώς η άσκηση ενός δημοκρατικού δικαιώματος, αλλά η υπέρβασή του. Τώρα που θα αλωνίζει στον Λευκό Οίκο έχοντας την εξουσία να παρεμβαίνει όπου θέλει και όπως θέλει ούτε οι ΗΠΑ, ούτε ο κόσμος θα γίνουν καλύτεροι. Ο Τραμπ και ο Μασκ , άνθρωποι που λατρεύουν την ισχύ της εξουσίας και του χρήματος θα μετατρέψουν τις ΗΠΑ σε τυραννία και ο κόσμος θα γίνει χειρότερος, αν όχι εφιαλτικός.