Του Σωτήρη Σιδέρη
 
Ως στιγμές εθνικού μεγαλείου, εκμεταλλευόμενη προφανώς το κλίμα της εθνικής επετείου,  επιχείρησε να παρουσιάσει η κυβέρνηση τις έρευνες για κοιτάσματα υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης από την αμερικανική εταιρεία Chevron. Έμπλεοι υπερηφάνειας ο υπουργός ενέργειας, ο μονίμως περιπλανώμενος εντός και γύρω από το Μαξίμου Σταύρος Παπασταύρου και ο υφυπουργός του Νίκος Τσάφος, αυτός που αναγνώρισε τουρκοκυπριακό κράτος στην Κύπρο, ανακοίνωσαν τη συμφωνία, γνωρίζοντας εκ των προτέρων φυσικά,  αλλά το απέκρυψαν,  ότι η κίνηση αυτή περικλείει σοβαρούς κινδύνους, ενώ καταγράφονται σχεδόν ταυτόχρονα, περίεργες συμπτώσεις.

Η συμφωνία είναι πιθανόν να επαναφέρει όχι μόνο την ένταση, αλλά να ανατρέψει τις σχέσεις με την Τουρκία , αλλά  ταυτόχρονα υπάρχουν υποψίες και πιθανά μυστικά σχέδια συνεκμετάλλευσης, χωρίς προηγούμενη αποδοχή οριοθετημένων περιοχών. Να σημειωθεί ότι οι ακριβείς συντεταγμένες των ερευνών θα ανακοινωθούν στην πορεία, καθόλου τυχαία. Οι πομπώδεις υπαινιγμοί μάλιστα ότι οι έρευνες της αμερικανικής εταιρείας θα καλύψουν και περιοχές του τουρκολιβυκού συμφώνου, μπορεί να γίνουν μπούμερανγκ. Πως θα αντιδράσει η κυβέρνηση , αν η Τουρκία  σε μια κίνηση αντιπερισπασμού, ανακοινώσει επίσημα έρευνες στο Αιγαίο; και πως θα αντιδράσει επίσης, αν η Chevron ή οι ΗΠΑ καλέσουν και την Τουρκία και την Λιβύη να συμμετάσχουν χωρίς προηγούμενη οριοθέτηση με τη χώρα μας; ή μήπως όλα αυτά δεν γίνονται τυχαία;

Τα στεγανά και το ρίσκο

Τα ερωτήματα αυτά είναι αυτονόητα και φυσικά η κυβέρνηση δεν θέλει να γίνεται καμία δημόσια συζήτηση, γιατί προφανώς γνωρίζει ότι έχουν βάση και τα αποκρύπτει για δύο λόγους: είτε γιατί θέλει να δημιουργήσει μια εικόνα ραγδαίας αναβάθμισης του ενεργειακού ρόλου της Ελλάδας και των σχέσεων με τον Τραμπ, άρα συνεχίζει να εκτελεί χρέη προκεχωρημένου φυλακίου των ΗΠΑ, είτε γιατί , αν στην πορεία οι εξελίξεις ανατραπούν.

Είναι πιθανό, ο πρωθυπουργός να θελήσει στην πορεία, να φέρει τα κόμματα και τον ελληνικό λαό προ τετελεσμένων και να επιβάλλει λύσεις που δεν θα συνάδουν ούτε με τα καλώς νοούμενα εθνικά συμφέροντα, ούτε με την ασφάλεια της χώρας. Υπό αυτό το πρίσμα η αντιπολίτευση, οφείλει να θέσει τα ερωτήματα προς την κυβέρνηση, να απαιτήσει ενημέρωση για τις συμφωνίες που έχει κάνει με την αμερικανική εταιρεία ή και άλλους πολιτικού παράγοντες των ΗΠΑ. Να απαντήσει επίσης , αν έχει κοινή γραμμή με τις ΗΠΑ, δηλαδή με την διοίκηση Τραμπ και όχι με διάφορα συμφέροντα , την Αίγυπτο και ποια είναι η πολιτική θέση της ΕΕ και όχι ποια είναι τα ενεργειακά συμφέροντα διαφόρων λόμπι και παραγόντων της ΕΕ.
           

Η αντίδραση της Τουρκίας

Όπως έγινε γνωστό με λεκτικά πυροτεχνήματα και τις θριαμβολογίες αρκετών ΜΜΕ που πρόσκεινται στην κυβέρνηση, η κυβέρνηση αποδέχθηκε το ενδιαφέρον της Chevron για έρευνες στις θαλάσσιες περιοχές Νότια Κρήτη Ι και Νότια Κρήτη ΙΙ . Η εξέλιξη αυτή ερμηνεύθηκε από τους ίδιους κύκλους ως αναγνώριση της ελληνικής ΑΟΖ από την αμερικανική εταιρεία. Πρόκειται για εξαπάτηση. Γιατί το μείζον για την Ελλάδα και για όλες τις χώρες, δεν είναι αν οι ιδιωτικές εταιρείες αναγνωρίζουν την ελληνική ΑΟΖ, αλλά τα κράτη. Με αυτή την λογική, η αποχώρηση του ιταλικού πλοίου έκανε τις έρευνες για το ηλεκτρικό καλώδιο και αποχώρησε μετά τις τουρκικές απειλές στην Κάσο, σημαίνει ότι η Ιταλία δεν αναγνωρίζει την ελληνική ΑΟΖ; Να σημειωθεί ότι κανένα κράτος του κόσμου δεν έχει ζητήσει από την Τουρκία να ακυρώσει το τουρκολιβυκό σύμφωνο. Σε εποχή που όλοι παρανομούν και έχουν πετάξει το διεθνές δίκαιο στα σκπουπίδια, είναι το τελευταίο που τους απασχολεί.

Η θριαμβολογία άρχισε να παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις όταν συνοδεύθηκε με την ανακοίνωση, ότι οι περιοχές έρευνας, καλύπτουν και τμήματα του τουρκολιβυκού μνημονίου. Πιστεύει η κυβέρνηση ότι η Τουρκία δεν θα αντιδράσει και ότι η Chevron δεν θα λάβει υπόψη της την αντίδραση της Άγκυρας; η  Τουρκία, έχει αποδείξει δύο πράγματα: πρώτο ότι αντιδρά πάντα με σχέδιο ακόμη και έναντι των ΗΠΑ.  Δεύτερο, ότι συζητά με την διοίκηση Τραμπ τις εξελίξεις στην ευρύτερη Μέση Ανατολή , φυσικά και στην ανατολική Μεσόγειο, σίγουρα και το θέμα αυτό. Η Τουρκία είναι πολύ χρήσιμη γεωπολιτικά για τις ΗΠΑ και ήδη το Στέητ Ντηπάρτμεντ αναζητά τρόπους να ξεμπλοκαριστούν οι σχέσεις και να δρομολογηθούν πολύ σημαντικές συμφωνίες μεταξύ Ουάσιγκτον -Άγκυρας. Πως θα παρακαμφθεί η Άγκυρα;

Αλήθεια , πιστεύει ο ανεκδιήγητος υπουργός Παπασταύρου και ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης, ότι η Τουρκία δεν θα αντιδράσει ή ότι η Chevron, θα κάνει πόλεμο κατά της Τουρκίας και της Λιβύης; πέραν όλων αυτών των πολύ σημαντικών, υπάρχουν δύο ακόμη παράμετροι:

Περίεργες συμπτώσεις και υποψίες

Πρώτη, η Τουρκία, ξέρει καλά πλέον τον ρόλο της και το παιχνίδι. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανακοινώσει έρευνες στο Αιγαίο ή σε μια περιοχή κοντά στο Καστελλόριζο ή οπουδήποτε αλλού, ή σε σημείο που να προκαλέσει κρίση. Αυτό θα επιδιώξει . Τι θα κάνει ο Μητσοτάκης; τι θα κάνει η Chevron και ο Τραμπ; είναι απλό : θα καλέσουν την Τουρκία , την Λιβύη και την Αίγυπτο  να συμμετάσχουν, θα μοιράσουν ποσοστά , άκρως αμφισβητούμενα και θα λήξει το ζήτημα; αν ήταν τόσο απλό θα το είχαν κάνει. Αλλά στη περιοχή, μετά τον πόλεμο του Ισραήλ έχει αλλάξει εντελώς  το στάτους , επικρατεί σύγχυση, καχυποψία και βία και υπό αυτό το πρίσμα  οι εξελίξεις απλά ανάβουν την σπίθα για άμεσες ή  μελλοντικές κρίσεις . Θα ήταν λογικό, να προηγηθεί μια διεθνής Διάσκεψη , να συμφωνήσουν όλες οι εμπλεκόμενες χώρες , να υπογραφούν πρωτόκολλα και να εξελιχθούν τα πράγματα ειρηνικά και φυσιολογικά. Φυσικά υπάρχουν και οι περιβαλλοντικές ανησυχίες με τις οποίες πλέον ουδείς , κακώς φυσικά, ασχολείται.

Επίσης, σχεδόν ταυτόχρονα , ήρθαν και οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι οι εργασίες για το ηλεκτρικό καλώδιο θα συνεχιστούν τον Απρίλιο. Αν η ελληνική κυβέρνηση ήταν τόσο αποφασιστική, οι έρευνες θα είχαν ήδη ολοκληρωθεί. Αλλά επειδή η ανακοίνωση αυτή ήρθε σχεδόν ταυτόχρονα με την ανακοίνωση για τις έρευνες της Chevron, δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά, μήπως όλα αυτά είναι ένα πακέτο, ένα συνολικό ευρύτερο σχέδιο που κανείς δεν γνωρίζει πέραν του πρωθυπουργού. Και επειδή έχουν μια λογική σειρά και ημερολογιακή και επικοιωνιακή να θυμίσουμε ότι η ανακοίνωση της επίσκεψης του πρωθυπουργού στην Άγκυρα για συνάντηση με τον Ερντογάν, ήρθε λίγες ημέρες πριν τις τελευταίες ανακοινώσεις. Οπότε μήπως ο Μητσοτάκης , απλά ήθελε να ενημερώσει ή να συμφωνήσει τις λεπτομέρειες με τον Τούρκο πρόεδρο; φαίνεται όμως ότι η φυλάκιση Ιμάμογλου ανέστειλε το ταξίδι, δεν το ακύρωσε όμως.

Θαυμάστε δήλωση υπουργού, του Σταύρου Παπασταύρου
Σύμφωνα με τον Παπασταύρου, η συμφωνία με την Chevron “aποδεικνύει ότι η χώρα μας συνεχίζει να αποτελεί έναν ελκυστικό επενδυτικό προορισμό, με αξιόπιστη κυβέρνηση που εγγυάται τη σταθερότητα. Ταυτόχρονα, αποτελεί ισχυρή ένδειξη για την ύπαρξη σημαντικών φυσικών ενεργειακών πόρων, κρίσιμων για τη χώρα μας, την Ανατολική Μεσόγειο και την Ευρώπη. Πόροι που θα αξιοποιηθούν προς όφελος όλων των Ελλήνων..”.
Μνημείο πολιτικής φούσκας….