Του Σωτήρη Σιδέρη   

Τα διλήμματα κυρίως στον διπλωματικό -στρατιωτικό τομέα, χρησιμεύουν ενίοτε  για να  προετοιμάζουν  ή να  ανιχνεύουν τις διαθέσεις της κοινής γνώμης. Κάπως έτσι βουλευτής της ΝΔ Άγγελος Συρίγος θέτει σε ανάρτησή του το δίλημμα , αν “έχουμε λόγο να στείλουμε στρατεύματα στην Ουκρανία” και απαντά θετικά ,  επικαλούμενος την ύπαρξη ελληνικής μειονότητας 100 χιλιάδων ανθρώπων που έχει εγκατασταθεί στην Ουκρανία μετά τα Ορλωφικά του 1774. Όποιος απαντήσει αρνητικά ας γνωρίζει ότι αν δεν πάει η Ελλάδα , θα πάει η Τουρκία και όποιος πει όχι , ίσως η Αριστερά , είναι στα όρια της προδοσίας….

Αλλά η Τουρκία ποτέ δεν είπε, ούτε ασχολήθηκε με τις περιοχές της ελληνικής μειονότητας, άλλον ρόλο διεκδικεί.  Βέβαια, ο Άγγελος Συρίγος, γνωρίζει ως πανεπιστημιακός ότι: αν υπάρξει διεθνής συμφωνία με τις ΗΠΑ,  την Ρωσία , την Ευρώπη και την Ουκρανία , υπό τον ΟΗΕ, για αποστολή διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης, η Ελλάδα μπορεί να στείλει δυνάμεις. Αν όμως πρόκειται για κάτι αποσπασματικό, χωρίς δηλαδή διεθνείς εγγυήσεις ασφάλειας και χωρίς την συγκατάθεση της Ουκρανίας, θα στείλει η Ελλάδα μερικές χιλιάδες αναλώσιμους στρατιώτες, στα νύχια της Ρωσίας και της Ουκρανίας;. Αλλά υπάρχουν ίσως και χειρότερα...

Γκρίζα αντίσταση σε γκρίζα ερωτήματα

Η ανάρτηση του Άγγελου Συρίγου, έχει μια ακόμη φράση, πολύ δυσεξήγητη, ίσως είναι βεβιασμένη, ίσως κάτι θέλει να πει, αλλά είναι σχεδόν μασημένα λόγια. Η φράση του στην συνέχεια των όσων λέει για την Ουκρανία , αναφέρει:
“Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Ή θα μπεις στη διαδικασία να πεις “περνάω σε μια φάση στην οποία θα είμαι κράτος υποτελές στην Τουρκία” ή θα πεις “εγώ αντιστέκομαι σε αυτό” και αντιστέκομαι σημαίνει ότι απαιτεί θυσίες. Είμαστε ως κοινωνία έτοιμη να τις κάνουμε; Μόνο έτσι θα απαντήσουμε για το αύριο της χώρας».

Τι εννοεί εδώ ο βουλευτής της ΝΔ; πρόκειται για έναν έντιμο άνθρωπο, εξαίρετο μελετητή της εξωτερικής μας πολιτικής , αλλά με πολλές αμφιλεγόμενες, λανθασμένες και γκρίζες ζώνες στις απόψεις του. Πρώτον γιατί εξακολουθεί να στηρίζει μια κυβέρνηση που υπό άλλες συνθήκες και με άλλη αντιπολίτευση θα χαρακτηρίζονταν ενδοτική. Θα χαρακτηρίζονταν επίσης συνεργός στο έγκλημα της γενοκτονίας των Παλαιστινίων και σίγουρα κανείς δεν θα μιλούσε για τον πατριωτισμό της, με όσα έχουν συμβεί από το Ουρούτς Ρέις μέχρι το ηλεκτρικό καλώδιο. 

Το να γίνει η Ελλάδα υποτελές κράτος στην Τουρκία απαιτείται παραίτηση από στρατιωτική, πολιτική και διπλωματική αντίσταση. Υπάρχουν σήμερα αυτές οι προυποθέσεις υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη;. Και αν υπάρχουν πως ο ίδιος συνεχίζει να είναι βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος; Αλλά γιατί η Ελλάδα να γίνει υποτελές κράτος; ποιος την ωθεί σε μια τέτοια κατάσταση, ποιος κυβερνά την Ελλάδα; ήδη η στάση πολλών στη ΝΔ θυμίζει την στάση Καραμανλή. Ο οποίος χρεοκόπησε την Ελλάδα μαζί με τη ΝΔ, αλλά έφταιγε … ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Αξίζει ένας παραλληλισμός. Αν π.χ. ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και υποχωρούσε στην Κάσο, στα θαλάσσια πάρκα, έκανε μια “μικρή” ΑΟΖ με την Αίγυπτο με εξαιρέσεις, μια κακή ΑΟΖ με την Ιταλία που δεν έχει ακόμη ανακηρυχθεί,  αν υπογράφονταν επί Τσίπρα το τουρκολιβυκό μνημόνιο τότε για όλους αυτούς η Ελλάδα θα ήταν υποτελής στην Τουρκία. Επειδή όμως ο Άγγελος Συρίγος είναι βουλευτής της ΝΔ, όπως και πολλοί ακόμη που έχουν σημαία ευκαιρίας την πατρίδα, απόλυτη,  σιωπή. 

Ας πάμε παρακάτω. Λέει ο Άγγελος Συρίγος ότι αν όμως η Ελλάδα θέλει να αντισταθεί και “αντιστέκομαι σημαίνει ότι απαιτεί θυσίες”, εγείρονται ερωτήματα που  προκαλούν ίλιγγο. Τι είδους θυσίες και που; της ελληνικής μειονότητας στην Ουκρανία, το Αιγαίο, την Κύπρο, την ανατολική Μεσόγειο γενικά;
Πρώτα και κύρια, μια πολιτική αντίστασης, απαιτεί αντιστασιακούς πολιτικούς και όχι πολιτικούς με κουλτούρα υποταγής, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Απαιτεί κόμμα εξουσίας με στρατηγικό σχέδιο, εξωτερική πολιτική με συμμαχίες, αποφασιστικότητα και θέληση για υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας.  Απαιτεί εθνική ομοψυχία και ενότητα, ενώ ο Μητσοτάκης κινείται στην ακριβώς αντίθεση κατεύθυνση. 

Αλλά τα κόμματα δεν είναι ορφανοί τίτλοι. Έχουν βουλευτές, έχουν όργανα, έχουν στελέχη και προσωπικό που εργάζεται νύχτα -μέρα για να επιτυγχάνει τους εθνικούς στόχους. Είναι η ΝΔ τέτοιο κόμμα και δεν το ξέρει κανείς στην Επικράτεια;
Η αντίσταση λοιπόν ξεκινά από την διπλωματία, το σχέδιο και όταν όλα αυτά είναι έτοιμα προς εφαρμογή, μπορεί ο καθένας να θέσει και τα ερωτήματα και τα διλήμματα και να προκαλέσει δημόσιο διάλογο. Όσο όμως όλα αυτά δεν υφίστανται καν , τότε η πρόκληση πέφτει στο κενό .
Καλή η συζήτηση για τον πατριωτισμό, αλλά ας ξεκινήσουμε από τους πατριώτες, πριν πάμε στην Τουρκία...