Πληροφοριακά Στοιχεία

14.07.2024

Ακαριαία αλλαγή του κλίματος σηματοδοτεί για τις ΗΠΑ και τη Δύση γενικότερα η απόπειρα δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ. Η απόπειρα είναι προφανώς συνέπεια του εμφυλιοπολεμικού κλίματος που επικρατεί στις ΗΠΑ, αν και μέχρι στιγμής είναι αδύνατον  να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα. Ο δράστης είναι νεκρός, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα μιλήσει ποτέ για τα κίνητρά του και η σχετική έρευνα, πέρα από τις δύσκολες πτυχές της, ίσως πάρει πολύ χρόνο. Η ομόθυμη καταδίκη της απόπειρας είναι αυτονόητη. Το ζήτημα όμως είναι πως θα αντιδράσει στη συνέχεια της προεκλογικής καμπάνιας ο ίδιος ο Τραμπ, που αν κρίνουμε από τις πρώτες αντιδράσεις του δείχνει έτοιμος για ακραία όξυνση, ενώ γενικότερα οι θεσμοί των ΗΠΑ  καλούνται πλέον να ενώσουν μια χώρα που εμφανίζεται βαθιά διχασμένη. Η πρώτη πληροφορία ότι ο δράστης ήταν ψηφοφόρος των Ρεμπουμπλικάνων, αν επιβεβαιωθεί περιπλέκει τα πράγματα , αλλά αυτό δεν δίνει απάντηση για τα κίνητρά του. Οι Ρεμπουμπλικάνοι έχουν ήδη αναδείξει νικητή τον Τραμπ...

πλήρες κείμενο

Πληροφοριακά Στοιχεία

12.07.2024

Του Στράτου Βαλτινού

Με αφορμή την συμμετοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον,  καταγράφηκε η πιο κραυγαλέα ίσως αποστασιοποίηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής από τα εθνικά ζητήματα , καθώς παρατηρήθηκε η πλήρης ενσωμάτωσή της στα πιο επιθετικά δόγματα της Συμμαχίας, άνευ όρων μάλιστα.  Ο Έλληνας πρωθυπουργός εμφανίστηκε ως γεράκι και συμπορεύθηκε με κάθε πολεμοκάπηλη λέξη των πιο σκληρών κύκλων των ΗΠΑ, ενώ ήταν άφαντος ουσιαστικά σε σχέση με την κατάσταση στα βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή.

Στο πλαίσιο αυτό κάνουμε και μια σύγκριση των πολιτικών του Μητσοτάκη και του Ερντογάν , που είναι ενδεικτικές το πως εννοούν οι ηγέτες τα εθνικά τους συμφέροντα και πως τα υπερασπίζονται, εντός του ΝΑΤΟ και όχι γενικότερα. Για παράδειγμα ο μεν Μητσοτάκης στις παρεμβάσεις του, πρόταξε τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και όχι τα εθνικά συμφέροντα, ενώ ο Ερντογάν,  επί δύο χρόνια έθετε βέτο στην ένταξη της Σουηδίας στη Συμμαχία απαιτώντας σκληρά ανταλλάγματα , τα οποία και πήρε, κυρίως στο κουρδικό. Και στην Ουάσιγκτον το κουρδικό συζητούσε. Θα ήταν λοιπόν εθνικά ωφέλιμη ή όχι αν ο Μητσοτάκης απειλούσε να θέσει βέτο στην απόφαση για την Ουκρανία, με αντάλλαγμα μια απόφαση υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών , παρουσία του Μίτσκοσκι;

πλήρες κείμενο

Πληροφοριακά Στοιχεία

12.07.2024

Σπύρος Σουρμελίδης

Είναι η τρίτη φορά που ο Μακρόν πετυχαίνει τον στόχο του, να παραμείνει ο ουσιαστικός ρυθμιστής των εξελίξεων. Αυτή τη φορά μάλιστα παρα την μεγάλη φθορά και την απόρριψη της πολιτικής του. Περιορίστηκε πράγματι ο πρώτος κίνδυνος, η Λεπέν, συγχρόνως όμως περιορίστηκαν  και οι αριστερές δυνάμεις. Γιατί και η  “Ανυπότακτη Γαλλία” του Ζαν Λυκ Μελανσόν θεωρείται εχθρός. Τώρα Σοσιαλιστές, Πράσινοι και αλλες κεντροαριστερές δυνάμεις, θα συμπράξουν ουσιαστικά με τον Μακρόν για τον σχηματισμό κυβέρνησης, εγκαταλείποντας το Λαϊκό Μέτωπο. Εκτός αν ο Μελανσόν, αποδεχθεί όχι μόνο να μην είναι πρωθυπουργός, αλλά και να συνεργαστεί το Λαϊκό Μέτωπο με τον Μακρόν. Στο σχέδιο μετέχει και πάλι ο…Φρανσουά Ολάντ, δηλαδή η παλιά φρουρά του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Οσοι ελπίζουν αριστερές (ή κεντροαριστερές) συνεργασίες θα απογοητευτούν. 

πλήρες κείμενο

Πληροφοριακά Στοιχεία

11.07.2024

  Του Σωτήρη Σιδέρη

Ο Μίτσκοσκι ήθελε να  θεμελιώσει σε διεθνές περιβάλλον,  την αμφισβήτηση της πλέον βασικής παραμέτρου της Συμφωνίας των Πρεσπών, αυτής που αφορά το όνομα της χώρας του και θριάμβευσε έναντι ενός αδύναμου , ασυνάρτητου και προχειρολόγου Μητσοτάκη.  Η δήλωσή του  Μίτσκοσκι στο ΝΑΤΟ ότι “«για εμάς, ως μικρό έθνος, είναι σημαντικό τις ημέρες αυτές να ληφθούν οι σημαντικές εκείνες αποφάσεις που θα διαμορφώσουν το μέλλον της ανθρωπότητας τις επόμενες δεκαετίες, κάτι στο οποίο θα συμβάλουμε και εμείς” είναι στοιχείο ανησυχητικού μικρομεγαλισμού που δείχνει πειθαρχία στις αποφάσεις της Συμμαχίας αλλά υπό τον όρο της αποδοχής του  εθνικισμού του από τους εταίρους. Κανείς δεν τον ενόχλησε...

 Είναι εμφανές ότι ο Μίτσκοσκι επιδιώκει να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητα της χώρας του αμφισβητώντας τις συμφωνίες με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία . Ωστόσο το πρόβλημα δεν είναι το εθνικιστικό του παραλήρημα, αλλά το γεγονός ότι κανένας ηγέτης χώρας του ΝΑΤΟ δεν του ζήτησε να ανασκευάσει, κανένας ηγέτης δεν ασχολήθηκε καν και ο Μητσοτάκης εμφανίστηκε σχεδόν γραφικός , σε άμυνα, χωρίς συμμάχους, χωρίς σχέδιο και τελικά ηττήθηκε κατά κράτος. Άρα τα χειρότερα έρχονται...

πλήρες κείμενο

Πληροφοριακά Στοιχεία

10.07.2024

Ειδικός Συνεργάτης

Εικόνα ενότητας προσπαθεί να φιλοτεχνήσει το ΝΑΤΟ με την  ιστορική 75η Σύνοδο , που διεξάγεται στην Ουάσιγκτον και η οποία  κρίνεται καθοριστική για τη Συμμαχία. Στη δημόσια σφαίρα κυριαρχεί η πορεία προς τις αμερικανικές εκλογές και στόχος είναι η προβολή της ενότητας  της Συμμαχίας. Ωστόσο , σε αυτή τη Σύνοδο είναι αποδυναμωμένη η εικόνα των ηγετών των μεγάλων χωρών της Συμμαχίας και αυτό επιδρά στην γενική κατάστασή της.

Ο Μπάιντεν παραπαίει, ο Μακρόν είναι αποδυναμωμένος, η Αγγλία έχει αλλαγή κυβέρνησης, ο Σολτς είναι στο ναδίρ. Και η εικόνα του Έλληνα πρωθυπουργού είναι άκρως αντιφατική. Από τη μια ως δεδομένος στις ΗΠΑ δεν έχει να παρουσιάσει τίποτα για την πολύπαθη και αμφιλεγόμενη λόγω Τουρκίας,  νοτιοανατολική πτέρυγα, αφετέρου δε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει  ανοιχτά μέτωπα με τρία μέλη του ΝΑΤΟ , την Τουρκία, την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία. Έτσι πήγε στην Ουάσιγκτον χωρίς προσδοκίες για να διαχειριστεί την δική του εικόνα, φυσικά, με το βλέμμα στο εσωτερικό της χώρας. Το 28% του έχει κόψει τον αέρα και την έπαρση. Που οδεύει λοιπόν το ΝΑΤΟ;

πλήρες κείμενο