Του Σωτήρη Σιδέρη

 
Φυσικά και η αγωνία των ηγετών των κρατών -μελών του ΝΑΤΟ  δεν θα αφορά το μέλλον της Ουκρανίας, αλλά το μέλλον των ΗΠΑ, της Συμμαχίας και της διεθνούς σταθερότητας. Ο παρών  σωματικά , αλλά συχνά απών πνευματικά  πρόεδρος Μπάϊντεν, θα υποδεχθεί στην Ουάσιγκτον το τριήμερο 9-11 Ιουλίου τους ηγέτες της Συμμαχίας για να μιλήσουν για πολέμους και κρίσεις, για την παγκόσμια κατάσταση και να πάρουν κάποιες αποφάσεις. Είναι όμως βέβαιο ότι την ώρα που το ΝΑΤΟ θα συνεδριάζει, όλοι οι ηγέτες θα  είναι αμήχανοι και προβληματισμένοι , καθώς οι συζητήσεις για αντικατάσταση του Μπάϊντεν από την κούρσα των εκλογών , πραγματικά οργιάζουν.
Οι Δημοκρατικοί βυθίζονται στην ανασφάλεια, η εικόνα της Συμμαχίας μπάζει από παντού, ενώ η Ρωσία κυριαρχεί στο πεδίο. Ο  Τραμπ δείχνει ακλόνητο φαβορί και ταυτόχρονα είναι και ο άνθρωπος που δεν τρέφει τα καλύτερα συναισθήματα για τον Ζελένσκι και την Ουκρανία, ούτε για το ΝΑΤΟ. Κατά συνέπεια, μπαίνουμε σε μια ταραχώδη εβδομάδα που μπορεί να προκαλέσει νέα προβλήματα στη Δύση  μάλιστα από την Ουάσιγκτον. Εκεί ο δεδομένος , αλλά και διπλωματικά χαμένος στο δόγμα του προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης,  Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει μπροστά του τους Ερντογάν, Ράμα, Μίτσκοφσκι και ανοιχτά μέτωπα. Λίγο είναι;

Η υποστήριξη της Ουκρανίας μπορεί να είναι επίσημα το κορυφαίο θέμα στην ατζέντα της Συνόδου Κορυφής , όμως οι 31 ηγέτες θα κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα για τον 32ο ηγέτη, τον Μπάϊντεν και ηγέτη του ΝΑΤΟ. Η πιθανή αντικατάσταση του Μπάϊντεν θα προκαλέσει σύγχυση και εντός της Δύσης, αλλά και στο εσωτερικό των ΗΠΑ και η προτεραιότητα θα αλλάξει. Οι ΗΠΑ θα οδηγηθούν σε εσωστρέφεια για τους επόμενους μήνες μέχρι τις εκλογές, αναμένοντας τον νέο ηγέτη. Αν είναι ο Τραμπ , η Δύση θα αλλάξει σελίδα με πορεία στο άγνωστο. Σύμφωνα με τον  τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg, που θα προεδρεύσει για τελευταία φορά, “οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα συμφωνήσουν ένα ουσιαστικό πακέτο για την Ουκρανία».

Το πακέτο αυτό θα το συμφωνήσει και ο Έλληνας πρωθυπουργός και θα δεσμευθεί ότι η χώρα μας θα δίνει περίπου 250 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια στην Ουκρανία, ποσό ιλιγγιώδες για μια χώρα που αγωνίζεται να επιστρέψει στην κανονικότητα μετά την χρεοκοπία. Κυρίως όμως επειδή αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να διατεθούν σε κοινωνικές υποδομές που έχει τεράστια ανάγκη η Ελλάδα. Όμως ο δεδομένος Κυριάκος Μητσοτάκης έχει άλλες προτεραιότητες....
 

Τα μέτωπα της Ελλάδας και η αδιαφορία κυβέρνησης-αντιπολίτευσης

Η όξυνση των σχέσεων με την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία και το μεγάλο ανοιχτό μέτωπο με την Τουρκία είναι τα μείζονα προβλήματα της Ελλάδας. Παρά το γεγονός ότι επί Μητσοτάκη η βαλκανική πολιτική της Ελλάδας κατέρρευσε και δημιουργήθηκαν νέα δεδομένα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, δεν δείχνουν σημάδια αλλαγής τακτικής. Σε αυτό το κλίμα είναι πιθανό ο Μητσοτάκης να συναντηθεί με τους ηγέτες της Αλβανίας, της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας. Το ζήτημα όμως δεν είναι η πραγματοποίηση των συναντήσεων, αλλά τι μπορεί να αλλάξει με τις συναντήσεις. Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι από πλευράς κυβέρνησης δεν υπάρχει ούτε ένα σήμα, ούτε η παρουσίαση κάποιων σχεδίων ή θέσεων για το πως θα αντιμετωπίσει τα οξυμένα προβλήματα.

Η Βόρεια Μακεδονίας απαιτεί , όπως είχαμε προβλέψει την τήρηση της Συμφωνίας των Πρεσπών και από την Ελλάδα . Έτσι θα κινείται στο εξής, πιέζοντας τον Μητσοτάκη και με αυτή την διάθεση θα αντιμετωπίσουν και οι ηγέτες του ΝΑΤΟ, αν υπάρξει κάποια παρέμβαση τρίτης χώρας. Κατά συνέπεια, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν είναι δυνατόν να περιφέρει την υποτιθέμενη δυσφορία του σε διεθνείς οργανισμούς , κατηγορώντας τα Σκόπια για μη τήρηση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Τώρα θα δέχεται και ο ίδιος την ίδια κατηγορία, αλλά του είναι αδύνατον να κάνει το παραμικρό βήμα έχοντας εντός της ΝΔ τόσα προβλήματα.
Με την Αλβανία η υπόθεση Μπελέρη έχει προκαλέσει τεράστια βλάβη. Οι λανθασμένοι χειρισμοί και η πλήρης επικράτηση του Ράμα άλλαξαν το σκηνικό. Ο Ράμα νοιώθει ισχυρός και τώρα ο επόμενος στόχος του είναι να εκλεγεί άνθρωπός του στη Χειμάρρα. Θα είναι ευτύχημα όμως να οργανωθεί σωστά η ελληνική μειονότητα στην περιοχή και να εκλέξει και πάλι μειονοτικό που να θέλει να υπηρετήσει τους κατοίκους της πόλης και όχι τα συμφέροντα. Σημειώνεται ότι παραμένει στα διπλωματικά αζήτητα η συμφωνία των δύο χωρών για συνομιλίες ή παραπομπή στη Χάγη για την οριοθέτηση της ΑΟΖ.

Είναι τέλος πολύ πιθανή η συνάντηση Μητσοτάκη Ερντογάν. Κατά πληροφορίες ετοιμάζεται το επόμενο βήμα προσέγγισης, αλλά είναι ασαφές το πλαίσιο , δηλαδή τι μπορεί να περιλαμβάνει. Ακόμη και μια απόφαση για διατήρηση του μορατόριουμ θα είναι σημαντική αν και τελευταία παρατηρούμε έντονη τουρκική κινητικότητα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο με πρόθεση να κάνει έρευνες σε αμφισβητούμενες περιοχές.

Συμπερασματικά: η Δύση αγωνιά για την κατάσταση του προέδρου Μπάϊντεν και είναι πιθανό, τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον να μονοπωλήσει η εικόνα του Αμερικανού προέδρου. Υπάρχει σαφής και διπλή αβεβαιότητα για το μέλλον. Η μια αφορά τη δυνατότητα του Μπάιντεν να ηγείται και η πιθανή αντικατάστασή του και η δεύτερη αφορά την πιθανότητα να εκλεγεί ο Τραμπ και να κλονιστεί η Συμμαχία.
Υπό αυτό το πρίσμα μια συζήτηση στη βουλή σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων με πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης θα ήταν εθνικά ωφέλιμη, μιας και η κυβέρνηση δεν έχει καμία διάθεση να συζητήσει με κανέναν. Κυρίως για να μάθει ο ελληνικός λαός τι θέλει να κάνει ο πρωθυπουργός στη Σύνοδο Κορυφής, ποιό είναι το σχέδιό του και με ποια θέση και με ποια τακτική θα συνομιλήσει με τους ξένους ηγέτες , μεταξύ άλλων με τον Ερντογάν, τον Ράμα και τον Μίτσκοφσκι. Αλλά δυστυχώς , ούτε η αντιπολίτευση κινήθηκε έγκαιρα, παρά το γεγονός ότι η  η αδιαφάνεια και η διολίσθηση της χώρας σε περιπέτειες αγγίζει κόκκινες γραμμές