Του Στράτου Βαλτινού
Συμπληρώνονται δύο μήνες από τις ευρωεκλογές και η αντιπολίτευση βρίσκεται σε πορεία αποσύνθεσης. Η Αριστερά βουλιάζει στην αναξιοπιστία και την κρίση ηγεσίας, ενώ η απόσταση από την κοινωνία μεγαλώνει, με αρνητικό πρωταγωνιστή τον ίδιο τον πρόεδρό του, τον Κασσελάκη. Λογικό ο Μητσοτάκης να θελήσει να αξιοποιήσει την κρίση πως όφελός του , ίσως και με πρόωρες εκλογές, πράγμα που θα εκτιμήσει μετά τις προεδρικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ και το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν συζητά τα αίτια της κρίσης που εξελίσσεται σε πολιτική σήψη. Υπάρχει όμως , μεταξύ άλλων προβλημάτων, ένας αφανής πρωταγωνιστής που προϋπήρχε του σημερινού προέδρου, καθώς χάρη στην εμπιστοσύνη που του έδειξε ο Τσίπρας για να κάνει την πολιτική διεύρυνσης απέκτησε ερείσματα στον κομματικό μηχανισμό. Αυτός είναι ο Νίκος Παππάς. Ο οποίος, με τις μεθοδεύσεις του, διαδραμάτισε ρόλο επικράτηση του Κασσελάκη, είναι ενεργός στο παρασκήνιο γιατί ξέρει καλά το κομματικό βάθος, αλλά τώρα, αμήχανος και μπερδεμένος αναζητά σωσίβιο σε μια γκρίζα κεντροαριστερά και θεωρείται πολιτικός καθοδηγητής του προέδρου του. Το δίδυμο Κασσελάκη -Παππά είναι μια ισχυρή διαβρωτική δύναμη, που αν δεν εκλείψει, ο ΣΥΡΙΖΑ, που βρίσκεται ένα βήμα πριν το χάος, είναι θέμα χρόνου να κάνει το επόμενο βήμα..
Τα όσα συμβαίνουν με αφορμή την τελετή έναρξης της Ολυμπιάδας στο Παρίσι, αναδεικνύουν τον νέο διχασμό στις δυτικές κοινωνίες. Μία σκηνή της τελετής, η οποία θέλησε να συμβολίσει την συμμετοχή όλων των ανθρώπων στην κοινωνία, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από την Καθολική Εκκλησία, απο το κόμμα της Λεπέν, απο εταιρείες δωρητών και φυσικά απο το κόμμα του Τράμπ. Τα βέλη στρέφονται κατα της …woke κουλτούρας, “η οποία διαβρώνει την δυτική κοινωνία, αρχές και αξίες”. Ενας νέος συντηρητισμός ανατέλλει, βρίσκοντας αλλοθι σε ενα κίνημα υπέρ δικαιωμάτων, όσο και αν υπάρχουν υπερβολές, στα αιτήματα ή στην εκφραση τους. Το θέμα είναι ότι οι συντηρητικές δυνάμεις ανακάλυψαν εχθρό, κάποια νέα "διαβολική δύναμη".
Οσοι βλέπουν ή θέλουν, την αποχώρηση του Κυριάκου Μητσοτάκη από την πολιτική πρωτοκαθεδρία, σχεδιάζουν την παραμονή στην εξουσία, των ίδιων ουσιαστικα και πρακτικά δυνάμεων που στήριξαν τον σημερινό πρωθυπουργό. Και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ (σε κάθε εκδοχή του) δεν τους είναι συμπαθής, προσδοκούν στην “ανάσταση” του ΠΑΣΟΚ, είτε ως κεντροαριστερά, είτε ως κεντροδεξιά. Προτιμούν το δεύτερο. Και έτσι αποκτά νόημα η ξαφνική επιστροφή της Αννας Διαμαντοπούλου στην πολιτική σκηνή. Βεβαίως “ξενοδόχος” είναι οι ψηφοφόροι. Που πρέπει να τσιμπήσουν και να κινηθούν αναλογως με τα σχέδια των διαφόρων επιτελείων. Πάμε όμως για τριχοτόμηση, με δεδομένο ότι οι παραδοσιακοί δεξιοί (όπως φάνηκε απο Καραμανλή και Σαμαρά) δεν παίζουν σ αυτό το παίγνιο των δύο πόλων.
Του Στράτου Βαλτινού
Το ΥΠΕΞ διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην υπεράσπιση των συμφερόντων και την ασφάλεια της χώρας. Αλλά , αν ισχύουν όσα δημοσιεύονται σχετικά με το πόρισμα της ΕΔΕ , για την εξαγωγή του Predator στη χούντα της Μαδαγασκάρης, τότε κάτι νοσηρό συμβαίνει. Μας λέει δηλαδή το πόρισμα ότι, δεν έγινε κανένας έλεγχος, ότι κανείς δεν κατάλαβε τίποτα, ότι το προσωπικό του υπουργείου είναι για τα πανηγύρια, αλλά δεν φταίει κανείς, γιατί κατά κάποιο τρόπο, έτσι κυβερνιέται η Ελλάδα. Είναι πειστικά όλα αυτά; φυσικά και όχι. Είναι φθηνές επινοήσεις, που εξευτελίζουν μια σοβαρή κρατική δομή. Οι υπάλληλοι του ΥΠΕΞ έχουν υψηλού επιπέδου συγκρότηση, δεν είναι βλάκες. Υπάκουοι είναι, αλλά όχι άσχετοι. Η δυσωδία στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας 1, προέρχεται αποκλειστικά από τα γραφεία της πολιτικής ηγεσίας.
Αυτό που προκύπτει τις τελευταίες ώρες για τις υποκλοπές είναι ότι, κανείς δεν ανακατεύθηκε, κανείς δεν ήξερε. Και όμως έχει αποδειχθεί ότι τα τηλέφωνα δεκάδων ανθρώπων παρακολουθούνταν χωρίς να δοθεί καμία εξήγηση το γιατί. Εθνικό απόρρητο; κατάπτυστη δικαιολογία. Η κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει ανάγκη από μια νομική κάλυψη, ότι δεν φταίει κανείς για να κλείσει αυτό το βδελυρό κεφάλαιο. Θα το κλείσει όμως;
Μετά την εξαήμερη εργασία και την επί πενταετία ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων, έρχεται η πλήρης κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων στις εννέα υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ. Αυτό προβλέπεται σε ένα άρθρο που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για το Υπερταμείο που αναμένεται να ψηφιστεί την επόμενη εβδομάδα. Με το νέο νόμο, αλλάζει ο κανονισμός λειτουργίας, ο κανονισμός προσωπικού και το οργανόγραμμα θα αποφασίζονται από το ΔΣ του Υπερταμείου, με την κυβέρνηση να προχωρά και επισήμως σε μία ακόμα καταστρατήγηση δικαιωμάτων των εργαζομένων, κόντρα στις ευρωπαϊκές οδηγίες.