Του Σωτήρη Σιδέρη
Η δεύτερη αυτοδύναμη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη πέρασε έναν ταραχώδη χρόνο, κατά την διάρκεια του οποίου αποκαλύφθηκε το πραγματικό πρόσωπό της. Σύστημα υγείας υπό διάλυση. Εκπαιδευτικό σύστημα που παραδίδεται στα χέρια αμφιλεγόμενων ιδιωτικών συμφερόντων με χιλιάδες νέους να αναζητούν τη φυγή στο εξωτερικό, όχι μόνο γιατί στην Ελλάδα βρίσκονται σε οικονομικό , επαγγελματικό ή επιστημονικό αδιέξοδο, αλλά και για λόγους αξιοπρέπειας. Σκάνδαλα παντού, η Δικαιοσύνη δεν έχει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Ιδιωτικοποιήσεις, για την ακρίβεια αδιανόητο ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, εργασία έξι ημερών και μια εργοδοτική βαρβαρότητα εξαπλώνεται σαν ιός απειλώντας βάσιμα την κοινωνική συνοχή.
Η αντιπολίτευση έχει χάσει ήδη τον προσανατολισμό της. Εγωκεντρικοί ηγετίσκοι, παραλυμένο στελεχικό προσωπικό, ιδεολογική καθίζηση και αδυναμία κατανόησης του κοινωνικού συναγερμού που ήχησε στις ευρωεκλογές, συγκροτούν την γενική εικόνα αποσύνθεσης του πολιτικού συστήματος. Πέραν του χάους που κυριαρχεί πλέον και εντός της κυβέρνησης, αποδεικνύεται ότι οι αυτοδυναμίες είναι το απόλυτο εργαλείο επιβολής αυταρχικών, αντικοινωνικών και αντιδημοκρατικών πολιτικών. Η Ελλάδα μπορεί να αναγεννηθεί με συνθέσεις και συνεργασίες, ή μοιραία οδεύει προς ανεξέλεγκτη εθνική κρίση;
Όλη η Ελλάδα ασχολείται με τον Λευτέρη Αυγενάκη, βουλευτή της ΝΔ. Που έγραψε ιστορία με απίστευτες επιχορηγήσεις σε σωματεία της ιδιαίτερης πατρίδας του, του Ηρακλείου Κρήτης, ως υφυπουργός αθλητισμού και για την σκανδαλώδη θητεία του στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Παρά το γεγονός ότι είναι εκλεκτός της οικογένειας Μητσοτάκη, ούτε αυτοί κατάφεραν να τον σώσουν. Να είναι καλά όσοι καταγράφουν βίντεο …
Έτσι ο Αυγενάκης διαγράφηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ, γιατί χειροδίκησε , εξύβρισε και απείλησε υπαλλήλους στο αεροδρόμιο. Κυριάρχησε η νοοτροπία του “ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε;”. Και ο πρόεδρος της βουλής Κ. Τασούλας , για να μην χάσει την ευκαιρία, επέβαλλε πειθαρχικές ποινές και στον Αυγενάκη , αλλά και στην Θεανώ Φωτίου και μάλιστα με την ίδια ανακοίνωση, συμψηφίζοντας μια βίαιη συμπεριφορά με ένα λεκτικό ατόπημα, από τα χιλιάδες που ακούγονται καθημερινά στη βουλή. Η ατυχής φράση “αει στο διάολο”, έχει την ίδια βαρύτητα με τον ξυλοδαρμό και τις απειλές, αν και η Φωτίου δήλωσε ότι ήταν έκφραση αγανάκτησης και δεν αφορούσε την Όλγα Κεφαλογιάννη. Τόσος είναι…
Του Σωτήρη Σιδέρη
Κήρυκες μιας νέας δεξιάς με αρκετή ακροδεξιά δοσομετρία, κραυγές κίβδηλου πατριωτισμού που όλα τα καταγγέλλουν αλλά δεν προτείνουν καμία λύση, οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς επισημοποίησαν το άτυπο μέτωπο που έχουν σχηματίσει κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη, επιδεινώνοντας την εικόνα της ΝΔ μετά τις ευρωεκλογές. Οι δυο τους, εμφανίστηκαν σε εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο ως οι αυθεντικοί εκφραστές της δεξιάς, άσκησαν κριτική στο επιτελικό μοντέλο του πρωθυπουργού, τον θεωρούν ξένο προς τις παραδόσεις της ελληνικής δεξιάς , αλλά χωρίς να καταθέσουν το εναλλακτικό τους σχέδιο. Ουσιαστικά διακήρυξαν μια νέα εκδοχή της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας σε αντιμητσοτακικό φόντο...
Οι Καραμανλής -Σαμαράς σιώπησαν για την χειραγώγηση των θεσμών από τον Μητσοτάκη, που λειτουργούν ως αντίβαρα στην κατάχρηση εξουσίας, δεν είπαν λέξη , με ποια πολιτική θα ανατραπούν οι κραυγαλέες ανισότητες. Κατήγγειλαν τη Συμφωνία των Πρεσπών, πρόσθεσαν τις δικές τους κραυγές , έναντι της Αλβανίας και της Βόρειας Μακεδονίας, με στόχο να διεγείρουν τα εθνικιστικά ανακλαστικά, αλλά δεν πρότειναν τίποτα, πράγμα επικίνδυνο στην εξωτερική πολιτική . Ο Κασσελάκης θα τους έλεγε πέμπτη φάλαγγα . Αλλά ο Μητσοτάκης νοιώθει ότι η πολιτική αστάθεια τον πολιορκεί.…
Η νίκη της Λεπέν στον α γύρο των βουλευτικών εκλογών της Γαλλίας, αναδεικνύει πλέον την τάση που επικρατεί στην Ευρώπη. Οι κοινωνίες επικροτούν ακροδεξιές ατζέντες οπως και οι ηγεσίες τους. Η Ευρώπη αρχίζει και θυμίζει οχυρό που αμύνεται, ο φόβος για την διαρκή απώλεια πλούτου, είναι το κυρίαρχο συναίσθημα. Η επικράτηση της Λεπέν, έρχεται να συμπληρώσει την νίκη της Μελόνι στην Ιταλία, αλλά και την επιλογή της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στο τιμόνι της Κομισιόν για ακόμα 5 χρόνια. Και όλα αυτά περιμένοντας τον …Ντόναλντ Τραμπ, στην αλλη οχθη του Ατλαντικού. Σημαντικό είναι πως τόσο ο Τραμπ, όσο και η Λεπέν, δεν υποστηρίζουν την συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία και την πολιτική του νέου διπολισμού, στην οποία επένδυσε ο Μπάιντεν.
Του Στράτου Βαλτινού
Μέχρι στιγμής υπάρχουν πέντε υποψήφιοι για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Σαν έτοιμοι από καιρό δηλώνουν παρόντες χωρίς ωστόσο κανένας από αυτούς να έχει ίχνος ηγετικού στίγματος. Δηλαδή όραμα που να κινητοποιεί, σχέδιο για το κόμμα και τη χώρα, δυνάμεις που κάνουν τη διαφορά έναντι των αντιπάλων τους, ταλέντο και διακριτό στίγμα. Οπότε προς τι το πάθος για αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ; μα είναι σαφές. Δεν αρέσει ο Νίκος Ανδρουλάκης, νομίζουν ότι καθένας από τους πέντε αρέσει, άρα ουσιαστικά διεκδικούν μια αλλαγή στην αισθητική παρουσία του ΠΑΣΟΚ και όχι την επικράτηση των ιδεών και των σχεδίων τους για το κόμμα τους και την Ελλάδα.
Μιχάλης Κατρίνης, Νίκος Ανδρουλάκης, Παύλος Γερουλάνος, Χάρης Δούκας και Μιλένα Αποστολάκη, είναι απλά πέντε πρόσωπα στον κυκεώνα των προσώπων που αναζητούν ρόλο και ηγεσία στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Η παρακμή οδηγεί στον κατακερματισμό, η απουσία ενός ισχυρού ηγέτη οδηγεί στην εμφάνιση πολλών. Αν ο στόχος είναι να οδηγηθεί το ΠΑΣΟΚ στο διάδρομο απογείωσης και να γίνει κυβέρνηση, ή έστω αξιωματική αντιπολίτευση, μάλλον έχουν πιο σοβαρό πρόβλημα...