Του Στράτου Βαλτινού
Ο εκ των συντελεστών της καταβύθισης της Ελλάδας στην θέση 107 ως προς την ελευθερία των ΜΜΕ και επίσης εκ των υποστηρικτών της καταρράκωσης του κράτους δικαίου, των συλλογικών και ατομικών ελευθεριών στη χώρα, ο Άκης Σκέρτσος, ανησυχεί για την ελευθερία του λόγου εντός του ΣΥΡΙΖΑ!. Χρησιμοποιώντας μάλιστα ορολογία που χρησιμοποιούσαν οι μηχανισμοί του εμφυλιοπολεμικού παρακράτους, κάτι επίσης δηλωτικό της προσωπικότητάς του, λοιδόρησε το Εκτελεστικό Γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας λόγο για “Πολίτμπιρο” (ήταν το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΣΕ) που σήμανε “σιωπητήριο” στα στελέχη του για τις εμφανίσεις τους στα ΜΜΕ, θυμίζοντας τον Μανιαδάκη.
Ανησυχεί ο Σκέρτσος ότι η ομάδα κρούσης που θα αναλάβει την διαμόρφωση της εκλογικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να έχει επίδραση στους ψηφοφόρους; προφανώς ναι. Η ρυπαρολογία είναι η άλλη όψη της αλαζονείας και δεν κρύβεται. Η ΝΔ στην πραγματικότητα δεν πρόλαβε να απολαύσει την κυριαρχία της και τώρα, μέρα με την ημέρα, αρχίζει να ανησυχεί μήπως χαθεί η αυτοδυναμία και αναγκαστεί να συνεργαστεί. Γι αυτό και ο Μητσοτάκης, μεταξύ Θεού και “Νίκης”, θα επισκεφθεί το Άγιον Όρος….
Σαν εκδίκηση της απλής αναλογικής φαντάζουν οι έριδες και ο επικοινωνιακός κλεφτοπόλεμος μεταξύ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για το ενδεχόμενο μεταξύ τους συνεργασίας, σε περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία. Τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όσο και ο Νίκος Ανδρουλάκης αρνήθηκαν κάθε συζήτηση πριν από τις εκλογές της 21ης Μαίου με τον δεύτερο να έχει τη θέση ότι δεν πρόκειται να δεχθεί συνεργασία με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη. Να όμως που το ΠΑΣΟΚ , αν και θυμίζει τα υπολείμματα του κραταιού κόμματος που κυβέρνησε χρόνια την Ελλάδα, δεν έχει αποτινάξει ακόμη τις παιδικές του ασθένειες και συνεχίζει να αλληθωρίζει πότε προς τα Αριστερά πότε, κυρίως προς τα δεξιά.
Η Μιλένα Αποστολάκη που επανέκαμψε στον δημόσιο βίο , όχι μόνο δεν ήταν αρνητική σε ενδεχόμενη συνεργασία με τη ΝΔ, έδειξε μάλιστα να την ενθουσιάζει η ιδέα, αλλά μετά τις αντιδράσεις αναδιπλώθηκε. Ενώ η πρωτοκαθεδρία της ΝΔ δεν αμφισβητείται, αυτό που μένει να απαντηθεί στις νέες κάλπες είναι τι θα κάνει αν δεν έχει αυτοδυναμία. Ο Μητσοτάκης δεν θέλει καν να το σκέφτεται, αλλά το σκέφτονται πολλοί άλλοι για λογαριασμό του .
Εικόνα μερικής στρατιωτικοποίησης εμφανίζει η υπηρεσιακή κυβέρνηση υπό τον Σαρμά, κάτι που κάθε άλλο, παρά κολακεύει ούτε τον Κυριάκο Μητσοτάκη που προφανώς έχει εισηγηθεί πρόσωπα, ούτε τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό που τυπικά επιλέγει. Ο καλός αξιωματικός δεν κάνει τον καλό υπουργό Άμυνας , όπως ο καλός γιατρός δεν κάνει τον καλό υπουργό Υγείας, έστω και υπηρεσιακούς. Και αυτά είναι δείγματα μιας νοοτροπίας που στον πυρήνα της έχει την άποψη ότι δεν έχει σημασία αν είναι καλός, σημασία έχει ότι είναι “δικός μας”. Υπάρχει και μια περίεργη επιλογή. Υπηρεσιακός υπουργός Προστασίας του Πολίτη ανέλαβε ο αντιστράτηγος και πρώην αρχηγός ΓΕΣ Χαράλαμπος Λαλούσης, παρά το γεγονός ότι όπως έχει επιβεβαιωθεί και από την ΑΔΑΕ, τέθηκε υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ και μάλιστα για λόγους “εθνικής ασφάλειας”. Είναι μια προσφορά “σιωπής” εκ μέρους του αξιωματικού; πολύ περίεργη απόφαση. Γιατί είναι απλό. Αν δεν του είχαν εμπιστοσύνη και τον παρακολουθούσε η ΕΥΠ, τον εμπιστεύονται τώρα για υπουργό;
Όση συζήτηση γίνεται για τα εκλογικά αποτελέσματα, άλλη τόση ένταση επικρατεί για τις προβλέψεις των δημοσκοπικών εταιρειών. Η πλήρης αποτυχία τους να προβλέψουν το αποτέλεσμα, συνοδεύθηκε από μια ευρεία γκάμα σχολίων, κυρίως αρνητικών που προκάλεσαν μια αμυντική αντίδραση των δημοσκόπων που τελικά ισχυρίστηκαν , σε μια συμπυκνωμένη φράση, ότι “ ξέραμε αλλά δεν το λέγαμε”. Αντίδραση που είναι και αντιεπιστημονική και αντιεπαγγελματική. Τώρα, την επόμενη ημέρα και ενώ τα κόμματα στο σύνολό τους προσπαθούν να διαχειριστούν είτε την επιτυχία τους, είτε την αποτυχία τους, δεν ακούμε ούτε μια λέξη από την πλευρά των εταιρειών για το τι πρέπει να κάνουν για να γίνουν πιο αξιόπιστες. Άλλοι μιλούν για λάθη μεθοδολογίας, άλλοι για τις αστάθμιστες ψήφους, το πρόβλημα όμως παραμένει, τη στιγμή μάλιστα που κατά κοινή ομολογία, οι εκλογές της 25ης Ιουνίου θα είναι πιο κρίσιμες από τις προηγούμενες..
Του Στράτου Βαλτινού
Μέχρι την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, το κεντρικό αφήγημα της ΝΔ ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απειλή για την κοινωνία, την οικονομία και παρέπεμπε στο 2015, σαν να ζούσαμε μια οκταετία πίσω. Μετά την συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και πριν την τυπική ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και αφού η απειλή εξαφανίστηκε, η ΝΔ ωθήθηκε από τη ζάλη της κυριαρχίας για να αποκαλύψει αυτά που πραγματικά πιστεύει. Ισοπέδωση των θεσμών, κατάργηση κάθε τι δημόσιου στην υγεία και την παιδεία, ακρότητες παντού, αλλά πλέον χωρίς αντίπαλο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς κυβερνητικό αφήγημα πλέον, οφείλει να αναδείξει μια και μόνη πολιτική. Την ανάγκη αντίστασης και προστασίας των αδύναμων. Οι διεργασίες που ήδη συντελούνται στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αμήχανες, ως ένα σημείο λογικό, αλλά δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου πλέον. Η Κεντρική Επιτροπή θα συγκληθεί την Πέμπτη 25 Μαίου, αλλά χωρίς πολιτική εισήγηση της Πολιτικής Γραμματείας κάτι θεσμικά κατοχυρωμένο, αλλά με κάποιο κείμενο του αφανούς Εκτελεστικού Γραφείου. Είναι λογικό ο Τσίπρας να θέλει ηρεμία για να κάνει το νέο εκλογικό αγώνα. Αλλά η αντίληψη ότι μπορεί μόνος του και όχι όλο μαζί το κόμμα, μπορεί να είναι εξίσου καταδικαστικό και στις επόμενες εκλογές.