του Σπύρου Σουρμελίδη 

Οι πολίτες επέλεξαν αυτό που έχουν απο το μετέωρο βήμα που υποσχέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ.  Οι δυσκολίες δεν αφήνουν περιθώρια για "πολυτελείς" απόψεις. Η τεράστια επικράτηση του Μητσοτάκη και η τεράστια ήττα για τον Τσίπρα  διαμόρφωσαν πλέον το νέο  σχήμα εξουσίας, αποτυπώνουν όμως πρωτίστως το διαφορετικό κοινωνικό τοπίο της χώρας.  Τις εκλογές τις κέρδισαν αυτοί που διάβασαν έγκαιρα και σωστά όλα όσα συμβαίνουν στην κοινωνία, διάβασαν σωστά το πεδίο της "μάχης". 
Όσα και αν είναι τα προβλήματα, τα αρνητικά, η ακρίβεια, οι δυσκολίες, ο φόβος για την επόμενη μέρα, η φτωχοποίηση , οι υποκλοπές, η καταπάτηση του κράτους δικαίου, τα Τέμπη, ως αποτέλεσμα της αδιαφορίας για τον ΟΣΕ και την ασφάλεια, η εγκληματικότητα, η έξαρση της βίας, οι απειλές της Τουρκίας, οδήγησαν σε αμυντικά αντανακλαστικά. Σε μεγάλους αριθμούς οι πολίτες επέλεξαν αυτό που έχουν, απορρίπτοντας τα αμφίβολα μέτρα που υποσχέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Απλή Αναλογική ηττήθηκε κατά κράτος. 

Οι ψηφοφόροι τιμώρησαν την αξιωματική αντιπολίτευση και όχι την κυβέρνηση. Τα μηνύματα  του επιτελικού κράτους, θεωρούνται τώρα ως πολιτική ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη. 
Η περιγραφή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνία, όπως αποτυπώθηκε απο τον ΣΥΡΙΖΑ, οδηγούσε όλο και περισσότερο στη "σιγουριά" της κυβερνησιμότητας.
Η τουρκική απειλή αντιμετωπίζεται με περισσότερα όπλα και όχι με διάλογο.
Η επιθετικότητα του Ερντογάν και οι μετανάστες αντιμετωπίζονται με φράχτες και όχι με ...καλές συμπεριφορές. στους λαθρομετανάστες.
Η εγκληματικότητα αντιμετωπίζεται με πυγμή και περισσότερη αστυνομία.
Η οικονομική κρίση αντιμετωπίζεται με επενδύσεις και όχι με περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους. 
Κοινωνικό κράτος θα υπάρχει και με την συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και όχι με επίθεση στους κλινικάρχες.
Στα νοσοκομεία δεν μπορούν να μπουν κάποια εκατομμύρια Έλληνες, αλλά μπαίνουν οι μετανάστες. 
Η ακρίβεια , ο πληθωρισμός, η αισχροκέρδεια, τα λιγότερα χρήματα, οδηγούν σε συντηρητικές λύσεις. Δεν υπάρχουν περιθώρια για καλύτερη μοιρασιά. Πάντα, μα πάντα, ο πληθωρισμός ...βγάζει δεξιές και ακροδεξιές κυβερνήσεις. Όχι σοσιαλιστικές, όχι αριστερές. 
Ο καθηγητής Γεραπετρίτης φρόντισε να εξηγήσει πως είναι η Απλή Αναλογική που φέρνει τον φασισμό (!) όχι η δυστυχία, ο φόβος και η ανασφάλεια. 
Ο Μάκης Βορίδης εδώ και καιρό δηλώνει: Πλέον οι απόψεις μας ακούγονται, μπορούμε να πούμε όλα όσα δεν μπορούσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες. Και οι προτάσεις μας γίνονται αποδεκτές. 
Υπάρχουν και χειρότερα. Γιατί η πλειοψηφία θεωρεί μικρής σημασίας θέμα το κράτος δικαίου. 
Κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν διάβασε προσεκτικότερα αυτές και άλλες παρόμοιες δηλώσεις.

Το μήνυμα του 2019 και το  μετέωρο βήμα του ΣΥΡΙΖΑ (Αριστεράς)

Η μεγάλη ευκαιρία του Αλέξη Τσίπρα και  του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήρθε το 2015, τότε που οι ψηφοφόροι απελπισμένοι έψαχναν Μεσσία να σωθούν. Η μεγάλη ευκαιρία ήρθε το ....2019! Τότε που το 31,5% των ψηφοφόρων (σε κακό κλίμα για τον ΣΥΡΙΖΑ) του ζήτησαν να διαμορφώσει το αντίπαλο δέος όλων αυτών που χρεοκόπησαν τη χώρα και που συσπειρώθηκαν στο αντισυριζα μέτωπο. 
Το 2019, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε εντολή να διαμορφώσει κυβερνητική πρόταση, να δείξει τον δρόμο για την επόμενη μέρα. Με βήμα σταθερό και σαφές.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι αυτό δεν έγινε. Η απάντηση που πήραν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν ικανοποιητική. Και γι αυτό ή κάθισαν σπίτι τους ή προτίμησαν τον....Μητσοτάκη. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που αποσυσπειρώθηκε. 
Απέρριψαν τις κυβερνήσεις συνεργασίας (όχι είναι αλήθεια μόνο με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ) αφού όλοι οι ...αριστεροί έπεσαν να φάνε τον ΣΥΡΙΖΑ. 
Είχαν αμφιβολίες για τις θέσεις του, για την ρητορική του, για τις επιλογές του στα κρίσιμα θέματα, τα οποία περιγράψαμε παραπάνω.

Στον ΣΥΡΙΖΑ κατέβαλλαν μια μεγάλη προσπάθεια να χωνέψουν την σκληρή πραγματικότητα, το νέο τοπίο. Προσπάθησαν να κρατήσουν κάτι απο τις αριστερές τους απόψεις, να τις παντρέψουν με άλλες πιο σοσιαλιστικές και πιο ρεαλιστικές.  Το "κέικ" δεν βγήκε εύγευστο και ευπαρουσίαστο. 
Στον ΣΥΡΙΖΑ θα υπάρχει και τώρα η διχογνωμία για το αν έπρεπε να είναι πιο αριστερός πιο μαχητικός, αν θα έπρεπε να διατηρήσει "την αγνότητα και καθαρότητα της νιότης του" ή αν θα έπρεπε να πάει στον απόλυτο ρεαλισμό.
Είναι λάθος ανάγνωση, λάθος προσέγγιση.

Η "μάχη" χάθηκε για βαθύτερους λόγους. Και ο πρώτος είναι ότι δεν θέλησαν (αρνούνται) να διαβάσουν το πεδίο της μάχης. Αρνούνται να αποδεχθούν τη χώρα, την κοινωνία που έχουν μπροστά τους. Αρνούνται επίσης (όχι όλοι, κάποιοι τουλάχιστον) να κυβερνήσουν!!!!
Η προσέγγιση ξεκινά απο το "πρέπει να είμαστε αριστεροί, να έχουμε αριστερή ταυτότητα".
Χρειάζεται όμως και η βεβαιότητα, η σιγουριά που αποπνέει η πολιτική ηγεσία, οτι το καράβι θα φτάσει στο λιμάνι. Με στροφή προς τα δεξιά ή τα αριστερά, στην τρικυμία , όλοι θέλουν να έρθει το καράβι στα ίσια, να μην βουλιάξει.  Αισθήματα απλά, απλοϊκά, πρωτόγονα, αισθήματα επιβίωσης. Είναι αυτά που δεν πρέπει κανείς  να υποτιμά, να παραγνωρίζει. Στον ΣΥΡΙΖΑ τα υποτίμησαν, τα θεώρησαν δεύτερης διαλογής. 
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που περιέγραφε  σωστά την δυσκολία της εποχής  και τους κινδύνους. Και είναι ο ΣΥΡΙΖΑ (αντίφαση) που δεν εξέπεμψε σιγουριά.  
Είναι ο Αλέξης Τσίπρας  που έχει τεράστιες ευθύνες γιατί δεν κατάλαβε το μήνυμα του 2019. Το μπέρδεψε και αυτός με τα όσα έζησε το 2015 και τα όσα πέτυχε το 2015-2018 για το καλό της χώρας. 

Οι ευθύνες  του Αλέξη Τσίπρα

Ήταν βέβαιο πως στο τέλος αυτός που θα πληρώσει μόνος του είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Τώρα όλοι κάνουν αναλύσεις για τα αίτια, αλλά μένει να δούμε αν θα αναλύσουν τις ευθύνες τους. Ο καθένας διατήρησε το δικαίωμα του να λέει όλα όσα θέλει εκτός γραμμής ή με το ...προσωπικό του στιλ. Ο Πολλάκης , ο Τσακαλώτος, ο Μπαλαούρας, ο Δρίτσας,  η κα Φωτίου, και στο τέλος ο Γιώργος Κατρούγκαλος. Ακόμα και όταν είχαν δίκαιο, το έχασαν διαμορφώνοντας   την εικόνα ενός κόμματος που ο καθένας κάνει ότι θέλει και πιστεύει ότι γουστάρει. Απέναντι σε ένα στρατό πειθαρχημένο εως υποταγμένο στον αρχηγό. Πρωτίστως όμως στο στόχο που ηταν η εξουσία.  Ο Αλέξης Τσίπρας είχε την ευκαιρία το 2019 να φτιάξει ενα στρατό ταγμένο σ ένα συγκεκριμένο στόχο. Να πάρει την εξουσία δηλώνοντας που και με ποιους θέλει να πάει. 
Το αποτέλεσμα  δεν τον δικαιώνει. 

Η ήττα της Απλής Αναλογικής

Το σύστημα της απλής αναλογικής είναι το παμπάλαιο όνειρο της Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ το έφερε, οι άλλοι αριστεροί και μικρότεροι το απέρριψαν. 
Στο τέλος της εκλογικής βραδιάς ο Νίκος Ανδρουλάκης αναφώνησε ότι για όλα φταίει ο Αλέξης Τσίπρας.
O Δημήτρης Κουτσούμπας ξαναφώναξε οτι φταίει ο Τσίπρας. Είναι το ΚΚΕ που απο το 1974 ζητά απλή αναλογική άρα και κυβερνήσεις συνεργασίας.
Ακόμα και Βαρουφάκης είπε ότι για όλα φταίει ο μνημονιακός  Τσίπρας γιατί απέρριψε τις προτάσεις του για συνεργασία.
Ο Μητσοτάκης και η επιτελική εξουσία που διαμορφώθηκε (και θα εδραιωθεί σε λίγες βδομάδες) πέτυχαν να θάψουν την απλή αναλογική με σκαφτιάδες απο το ΠΑΣΟΚ και  το ΚΚΕ.