Σαν ταινία από το 2007, με ένα ρόλο παρουσιαστή και πάλι για τον Γιάννη Πρετεντέρη. Τότε οι φωνές του γνωστού δημοσιογράφου αφορούσαν τον Γιώργο Παπανδρέου και την αλλαγή της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα οι φωνές του, αφορούν την Φώφη Γεννηματά και την παραμονή της στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Το 2007 πάντως οι φωνές του Γ. Πρετεντέρη δεν έφεραν το ποθητό αποτέλεσμα, την αντικατάσταση του Γ. Παπανδρέου από τον Ε. Βενιζέλο.
Η ειρωνική παρέμβαση Πρετεντέρη, ήταν απλώς το κερασάκι στην «τούρτα» της εσωτερικής αντιπαράθεσης που είναι φανερή εδώ και καιρό στο ΚΙΝΑΛ. Μετά δε την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην διακυβέρνηση της χώρας, το ΚΙΝΑΛ δεν περνάει και τις καλύτερες μέρες του. Η ηγεσία του προσπαθεί να επιβιώσει μεταξύ των δύο μεγάλων, σε μια προσπάθεια να μην φανεί ότι γέρνει προς τη μία ή την άλλη πλευρά.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Η ροή των πολιτικών και στρατιωτικών γεγονότων στην Λιβύη ευνοεί την Τουρκία και επιδεινώνει την ήδη μηδενική επιρροή της Ελλάδας στη διαμόρφωση των εξελίξεων, γι αυτό και απευθύνεται πάλι στις ΗΠΑ που πλέον , όχι απλά παρακολουθούν, αλλά διαμορφώνουν την ελληνική εξωτερική πολιτική. Η Αθήνα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα νέο διπλωματικό γόρδιο δεσμό που αδυνατεί να λύσει ή να κόψει. Δεν είναι μόνο η υποχώρηση του Χάφταρ, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει κατάληξη των μαχών, είναι και το γεγονός ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, πέραν των ΗΠΑ, στηρίζουν όλο και περισσότερο τον Σάρατζ τον οποίο τελικά η Τουρκία κατάφερε όχι μόνο να διατηρήσει στην εξουσία, αλλά και να ενισχύσει. Και το παρασκήνιο οργιάζει...
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται πλέον σε έναν διαρκή κύκλο έντασης. Ωστόσο η χώρα είναι καθηλωμένη στον φόβο, την αμηχανία και την αβεβαιότητα. Στο επόμενο στάδιο - μάλλον έντρομοι και δήθεν ανυποψίαστοι κάποιοι - η χώρα θα βιώσει κάποια στιγμή τραγωδία. Δεν είναι μεμονωμένος ο τρόπος που η Ελλάδα αντιδρά στην καταπάτηση ελληνικού εδάφους στον Έβρο, όπως λένε οι ειδικοί, είναι ο κανόνας, παρά την εκτόνωση στην συνέχεια, για την οποία δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες ακόμη. Ξέρουμε όμως ότι οι Τούρκοι μετά την εκτόνωση ζητούν διάλογο.
Η Τουρκία πλέον δρα καθημερινά, όλο τον χρόνο και στη θάλασσα και στον αέρα Αν λειτουργούσαν οι κόκκινες γραμμές μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας και εξελίσσονταν οι διερευνητικές συνομιλίες, τα πράγματα ίσως ήταν καλύτερα . Αλλά εδώ πρόκειται για μια συνολική κρίση. Μιλάμε για ολόκληρη στρατηγική γκρίζων ζωνών που επεκτείνεται πια και στον Έβρο. Και αφού η Τουρκία το ξεκίνησε με σχέδιο θα το συνεχίσει. Μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας υπάρχει μια νεκρή ζώνη, που επιταχύνει και ενισχύει τις εντάσεις.
Η Τουρκία έχει και πάλι μπροστά της τον περιστασιακό «σύμμαχο» της, την Ρωσία. Μετά τα μέτωπα της Συρίας οι τουρκικές δυνάμεις που στηρίζουν την κυβέρνηση της Τρίπολης του αλ Σάρατζ, βρίσκουν απέναντι τους τα ρωσικά Mig-29 και τα Σουχόι Su-24, στο πλευρό του στρατηγού Χαφτάρ. Η μερική υποχώρηση των δυνάμεων του Χαφτάρ , από την περίμετρο της Τρίπολης, προκάλεσε την αντίδραση της Μόσχας και της Αιγύπτου που στηρίζουν τον Χαφτάρ. Πριν από λίγες μέρες μάλιστα σκοτώθηκε (δολοφονήθηκε;) και ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της κυβέρνησης Σάρατζ, Αμπντούλ Καντέρ Αλ Τουχάμι ο οποίος θεωρείται ο αρχιτέκτονας της προσέγγισης του πρωθυπουργού Φαγέζ Αλ Σαράζ και της κυβέρνησης της Τρίπολης προς την Τουρκία και προσωπικά προς τον Ταγίπ Ερντογάν.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Η Ελλάδα δεν είναι επιδραστική χώρα στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Η πρόθεση του Ισραήλ να προσαρτήσει την Κοιλάδα του Ιορδάνη έχει προκαλέσει διεθνείς αντιδράσεις και απειλεί και πάλι την ειρήνη. Πολλές χώρες προειδοποιούν, ενώ η ελληνική κυβέρνηση απέχει από κάθε αντίδραση. Στην Συρία το παρασκήνιο έχει πάρει φωτιά για την επόμενη ημέρα, αλλά η Ελλάδα έχει ακόμη κλειστή την πρεσβεία της στη Δαμασκό .Η Συρία κατήγγειλε στον ΟΗΕ το τουρκολιβυκό σύμφωνο Υπό αυτό το πρίσμα έχει βαρύνουσα πολιτική σημασία η σπάνια, αλλά σημαντική παρέμβαση του διπλωματικού συμβούλου του Αλέξη Τσίπρα Βαγγέλη Καλπαδάκη σε εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ για τις εξελίξεις στην περιοχή..