Ο Αιγυπτιακός Στρατός είναι έτοιμος να εισβάλλει στην Λιβύη, εκατονάτες αρματα μάχης είναι παρατεταγμένα στα σύνορα των δυο χωρών. Η εισβολή γίνεται σε αντιστάθμισμα της τουρκικής εισβολής, της παρουσίας του τουρκικού στρατού, ο οποίος στηρίζει την κυβέρνηση της Τρίπολης. Η Αιγυπτος στηρίζει τον Στρατηγό Χαφτάρ ο οποίος ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας με έδρα το Τομπρούκ και την Βεγγάζη. Το πρωί της Κυριακής, ο αιγύπτιος Πρόεδρος Αλ Σίσι, παρουσία του στρατηγού Χαφτάρ, ανακοίνωσε πρωτοβουλία για τον τερματισμό των εχθροπραξιών και την αναζήτηση πολιτικής λύσης. Ομως η κυβέρνηση της Τρίπολης του Αλ Σάρατζ απέκλεισε το ενδεχόμενο καταπαύσης του πυρός.
Την πρωτοβουλία του Καίρου χαιρέτισε και η Αθήνα, τονίζοντας την ανάγκη αποχώρησης όλων των ξένων στρατευμάτων.
Ομως η παρουσία αιγυπτιακού Στρατού στα σύνορα με την Λιβύη, δείχνει οτι το Κάιρο (οπως και αλλες δυνάμεις) δεν πρόκειται να αποδεχθεί την τουρκική εισβολή στην Λιβύη και την διαμόρφωση τετελεσμένων. Η εξέλιξη αυτή σαφώς δημιουργεί νέα δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή και επηρεάζει την ελληνοτουρκική διαφορά.
Δεν περνά ούτε μία ημέρα που η κυβέρνηση να μην ανακοινώνει μέσα από διαβλητές διαδικασίες την απευθείας παράδοση κρίσιμων τομέων της οικονομίας και του κράτους σε ιδιώτες. Δεν πρόκειται για κάποιο επενδυτικό πρόγραμμα που θα ήθελε την συνδρομή του κράτους και θα οδηγούσε στην ανάπτυξη κλάδους της οικονομίας, αλλά για άλωση στρατηγικών δομών που είναι στην υπηρεσία της κοινωνίας. Παραδίδονται κυριολεκτικά σε συγγενείς, ανθρώπους των κομματικών μηχανισμών, συνεργάτες και υπαλλήλους των γραφείων τους, αναβιώνοντας το αισχρό πελατειακό σύστημα. Είναι μια ξέφρενη πορεία αποδυνάμωσης της κοινωνικής συνοχής και της χώρας, είναι μια πορεία επικίνδυνη την στιγμή που η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με εθνικούς κινδύνους, τους οποίους , η κυβέρνηση δεν δείχνει πολιτική και διπλωματική επάρκεια για να διαχειριστεί. Με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, στρατηγικοί τομείς της ΔΕΗ, τα αποθέματα νερού της ΕΥΔΑΠ, άλλοι τομείς στην ενέργεια, στο ασφαλιστικό σύστημα, στην παιδεία, την υγεία, τον τουρισμό , οι υπουργοί ξεθεμελιώνουν το κοινωνικό κράτος, λεηλατούν κυριολεκτικά τομείς ενός εθνικού μέλλοντος όπως είναι οι εθνικές υποδομές και με ύφος κατακτητή δηλώνουν ότι το κράτος είναι οι ίδιοι και πέρα από αυτούς, όλα είναι αναλώσιμα.
Είναι κοινό μυστικό ότι μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας δεν υπάρχει ούτε χημεία, ούτε κοινή πολιτική αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής. Η Λευκωσία βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά απαιτώντας άμεσα ή έμμεσα σκληρή αντιμετώπιση της Άγκυρας , είναι κινητική, ενώ η Αθήνα ακολουθεί κατευναστική πολιτική, που έχει αποδειχθεί λανθασμένη. Υπάρχει λοιπόν μια σαφής απόκλιση σε περίοδο που θα έπρεπε οι δύο κυβερνήσεις, να ξεδιπλώνουν ένα εθνικό σχέδιο υπεράσπισης και των ελληνικών και των κυπριακών συμφερόντων , καθώς η μοίρα είναι κοινή και ο αντίπαλος ίδιος.
Πριν προλάβουμε να γράψουμε ("Το λεφτόδεντρο") τα περί της ευρωπαϊκής βοήθειας και πως αυτή θα αξιοποιηθεί από την ελληνική κυβέρνηση, στο Omegapress, ηρθε ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόφσκις να επιβεβαιώσει οτι η βοήθεια ύψους 32 δις ευρώ θα περιλαμβάνει και δεσμεύσεις της ενισχυμένης εποπτείας. Αρα η κυβέρνηση και θα πρέπει να έχει ελληνικό σχέδιο επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων για την αξιοποίηση των πόρων, και αθ υπόκειται σε διαρκή έλεγχο. Μπορεί οι δηλώσεις Ντομπρόφσκις να χάλασαν την φιέστα της κυβέρνησης, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Και ελπίδα θα συνεχίσει να πουλά και ρευστότητα κάποια στιγμή θα έχει για να δώσει εκεί που θα επιλέξει.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Από την συνάντηση του πρωθυπουργού με την πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 3 Ιουνίου και την δήλωση του κ. Μητσοτάκη, προέκυψε ένα ανησυχητικό συμπέρασμα: ότι η κυβέρνηση δεν διαθέτει κανένα σχέδιο για την αντιμετώπιση των τουρκικής επεκτατικής πολιτικής και επινοεί μια τακτική διολίσθησης που εμπεριέχει μια πολιτική παθητικής άμυνας έναντι της Άγκυρας και ταυτόχρονα, απευθύνει έκκληση στην ΕΕ να στηρίξει την Ελλάδα.