Του Σωτήρη Σιδέρη
Ξαφνικά η κυβέρνηση ήταν υποτίθεται έτοιμη να υπογράψει την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ιταλία , αλλά μπήκε στη μέση ο ανόητος υπουργός Τουρισμού, ο Θεοχάρης και χάλασε τη γιορτή. Το είπε η ακροδεξιά και συχνά ευφάνταστη «Εστία» και συγκίνησε μέχρι και τον ΣΥΡΙΖΑ .
Οι υποτιθέμενες νέες εξελίξεις , ότι στην συμφωνία για την ΑΟΖ θα επισυνάπτονταν μια πολιτική δήλωση για να συνεχίσουν να ψαρεύουν οι Σικελοί ψαράδες εντός της ΑΟΖ προϋπήρχε, αλλά η προηγούμενη κυβέρνηση δεν ήθελε να κάνει τέτοια παραχώρηση . Επίσης, το κυριότερο, τα δημοσιεύματα ανέφεραν ότι η Ελλάδα και η Ιταλία προτίθενται να καταθέσουν κοινή τροπολογία στην Κομισιόν που θα ενσωματωθεί στους κανονισμούς για την αλιεία και θα κάλυπτε τις ιταλικές ανησυχίες σε περίπτωση που η ελληνική πλευρά προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων, όπως αναμένεται, στα 12 μίλια.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει παραλύσει επικίνδυνα. Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες με την ανακοίνωση της Τουρκίας για έρευνες μεταξύ Ρόδου, Καρπάθου, Κάσου και Κρήτης , όσα καταγράφηκαν στον Έβρο και καθημερινά σχεδόν στο Αιγαίο, είναι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής κατευνασμού, υποχωρητικότητας και απουσίας στοιχειώδους εθνικού σχεδίου επί δεκαετίες. Ταυτόχρονα οι κόκκινες γραμμές έχουν αποχρωματιστεί επικίνδυνα. Στην Ελλάδα, σχεδόν μονοδιάστατα επικρίνουμε την Τουρκία για τις προκλήσεις της , αλλά ποτέ τις ελληνικές κυβερνήσεις για τα λάθη τις παραλείψεις, την ανεπάρκεια και την αδυναμία ανατροπής των τουρκικών σχεδίων. Που είναι και το σοβαρότερο πρόβλημα για τη χώρα. Χειρότερο και από τα λάθη , είναι οι αμφιβολίες αν η χώρα διαθέτει αξιοσέβαστη εξωτερική . Ειδικότερα στη ΝΔ , το δόγμα Μολυβιάτη, την υποταγή της πολιτικής στην υπηρεσιακή διπλωματία, τη μη λύσης , έχει καθηλώσει επικίνδυνα την Ελλάδα.
Επιτέλους το «λεφτόδεντρο» εμφανίστηκε. Οι πανηγυρισμοί για το χρήμα που έρχεται έχουν ήδη αρχίσει, χωρίς να γνωρίζουμε ακόμα το πότε , το πόσο ακριβώς και με ποιους όρους, θα δούμε την ευρωπαϊκή βοήθεια. Αυτά όμως έχουν μικρή σημασία για μια κυβέρνηση και ένα σύστημα που την στηρίζει. Η ευκαιρία είναι και πάλι μπροστά στην πόρτα τους. Αν υπάρχει μια …λεπτομέρεια-δυσκολία, είναι το μέγεθος της καταστροφής για την πλειοψηφία της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας. Γι αυτό όμως υπάρχει και η ...επικοινωνία! Για να δίνει ελπίδα και να καλύπτει τα σύννεφα που έρχονται.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Η αποδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής στις ΗΠΑ, η μόνιμη αναζήτηση και κατασκευή εχθρών, το έλλειμμα ηγεσίας, οι ενδείξεις παρακμής και γεωπολιτικής αναδίπλωσης, έχουν εμφανή αντίκτυπο στην παγκόσμια πολιτική της και φυσικά στην σταθερότητα. Από τις ακραίες ανισότητες, τον ρατσισμό και την κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς, μέχρι την αποχώρηση από τον ΠΟΥ, την εξασθένηση της διπλωματικής της επιρροής στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ και σε διάφορες εστίες κινδύνου στον πλανήτη, η κρίση κυριαρχίας των ΗΠΑ, προκαλεί κλυδωνισμούς.
«Τα ελληνικά σύνορα δεν μπορούν να αλλάξουν», δήλωσε ο Αμερικανός πρέσβης Τζ. Πάιατ. Και άρχισαν να πανηγυρίζουν στην κυβέρνηση δια των δημοσιολογούντων εκπροσώπων τους. Για ποιο λόγο; Aλλοίμονο αν αμφισβητούνται τα σύνορα της χώρας. Αυτό που οι τούρκοι αμφισβητούν είναι κυρίως τα κυριαρχικά δικαιώματα (όρια ευθύνης, οικονομικά συμφέροντα κλπ) και σε ορισμένα θέματα ακόμα και την κυριαρχία (π.χ εύρος εναέριου χώρου, που είναι 10 νμ, ή το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 νμ). Ποια σύνορα στον αέρα αναγνωρίζει η Ουάσιγκτον κ. Πάιατ;