Του Σωτήρη Σιδέρη
Όπως αναμένονταν, η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον εκτός ελέγχου. Στην συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας την Πέμπτη 22 Αυγούστου, ο Πολάκης έθεσε ζήτημα ηγεσίας δηλώνοντας παρών, ενώ τα 8 στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης που ανήκουν στην κίνηση των 87 μελών της ΚΕ, αποχώρησε από την συνεδρίαση με την επίκληση διαφωνιών για τους χειρισμούς Κασσελάκη σχετικά με την Αυγή και το Κόκκινο. Στην πραγματικότητα, επιταχύνουν τις διεργασίες με τον Κασσελάκη να είναι ασταθής και πολιορκημένος, όσο ποτέ άλλοτε. Αυτές οι εξελίξεις ευνοούν εν μέρει τα σχέδια του Αλέξη Τσίπρα για αλλαγή ηγεσίας στο κόμμα του.
Κάποια στιγμή, ίσως σύντομα, ο Τσίπρας οφείλει να πάρει σαφή θέση. Η ρήξη είναι δεδομένη, το ερώτημα είναι αν θα είναι οριστικά διαλυτική ή η πορεία προς την διάλυση θα ανακοπεί με πολιτικές πρωτοβουλίες του Τσίπρα και άλλων παραγόντων, ώστε με νέα ηγεσία ο ΣΥΡΙΖΑ να ανασυγκροτηθεί. Ο ρόλος των Πολάκη και Νίκου Παππά είναι σημαντικός. Ο Πολάκης , αν διαγραφεί δεν θα μπορεί να διεκδικήσει ηγεσία και η κρίση θα γίνει πόλεμος. Θα μπορεί όμως να κάνει δικό του κόμμα. Αν και ο Νίκος Παππάς αλλάξει στρατόπεδο, τελειώνει ο Κασσελάκης. Ο Μητσοτάκης καταρρέει και οι στιγμές είναι κρίσιμες για τη χώρα και την Αριστερά...
Η κοινωνία βράζει καθώς μέρα με την ημέρα γίνονται όλο και πιο φανερές οι επιπτώσεις της κυβερνητικής πολιτικής. Ήδη είναι αισθητές στον ίδιο τον πρωθυπουργό και τον ανεκδιήγητο, αλλά αγαπημένο των καθεστωτικών ΜΜΕ, Άδωνη Γεωργιάδη , οι αποδοκιμασίες και οι εκρήξεις οργής των πολιτών. Η διάλυση των κρατικών δομών από τη θεραπεία των ναρκομανών, μέχρι την ψυχική υγεία , την παιδεία και τα ερείπια που αφήνει στα νοσοκομεία η ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ προκαλούν μικρές , αλλά αισθητές εξεγέρσεις. Είναι η αρχή μιας δυναμικής που αναπτύσσεται σε εργαζόμενους, επιστήμονες, ελεύθερους επαγγελματίες, αγρότες που βλέπουν την ποιότητα ζωής τους και τις προοπτικές τους να βαλτώνουν.
Πρόκειται για μια αποκάλυψη κατακαλόκαιρο, αν λάβουμε υπόψη τον ρόλο των ΜΜΕ. Η σχέση κράτους -πολιτών έχει εξελιχθεί σε μια σχέση ακραίου πελατειακού συστήματος, καταπάτησης δικαιωμάτων, διάβρωσης του κράτους δικαίου. Η χώρα δεν αναπτύσσεται, αντίθετα οπισθοδρομεί. Ο δημόσιος διάλογος , με ευθύνη και της αντιπολίτευσης, αντί να επικεντρωθεί στα μεγάλα και κρίσιμα προβλήματα της χώρας, της οικονομίας, των θεσμών, αναλώνεται σε αψιμαχίες γύρω από προσωπικές συμπεριφορές, γίνεται ένας ψευτοπόλεμος λέξεων, ποιος είπε τι και γιατί. Ωστόσο παρά τον αποπροσανατολισμό, παρά την γιγαντιαία προπαγάνδα της κυβέρνησης, η κοινωνία φαίνεται ότι αφυπνίζεται. Και έρχεται και η ΔΕΘ…
Του Στράτου Βαλτινού
Νέα Υόρκη, Σπέτσες, Μύκονος, πρόβες γάμου, ενδιάμεσα κάποια τηλεδιάσκεψη με την Πολιτική Γραμματεία. Παραγωγή πολιτικής μηδέν, χωρίς ιδέες , χωρίς έστω μια κινητοποίηση του κόμματος καθώς η Ελλάδα βουλιάζει , ηγετικά προσόντα ανύπαρκτα. Αυτό λίγο πολύ είναι το καλοκαίρι του Στέφανου Κασσελάκη . Αλλά ο ο Κασσελάκης δεν είναι ούτε τηλεστάρ όπως ίσως θα ήθελε να είναι, ούτε καλλιτέχνης για να αυτοπροβάλεται αδιάκοπα . Είναι αρχηγός κόμματος, αριστερού κατά τα άλλα και έχει καθήκοντα, πολιτικά, κομματικά, πολιτειακά. Για τα οποία δεν φάνηκε να ιδρώνει το αυτί του ιδιαίτερα.
Και ενώ η εικόνα κρίσης διαχέεται, το καθεστώς Μητσοτάκη , μέσω των αρμοδίων υπηρεσιών έκανε έλεγχο στην εξοχική κατοικία του Κασσελάκη στις Σπέτσες, όπου σύμφωνα με δημοσιεύματα είχε άδεια πενήντα ετών για μια σηπτική δεξαμενή, αλλά έχει πισίνα. Θα συνιστούσε μια επανάσταση δικαίου πάντως αν κάποια υπηρεσία έκανε έλεγχο στα περιουσιακά της οικογένειας Μητσοτάκη ή άλλων μεταλοπαραγόντων της ΝΔ. Αλλά βρήκαν πάτημα. Τι σημαίνουν όλα αυτά; ότι ενώ το καλοκαίρι του 2023 ήταν η αρχή μιας θριαμβευτικής πορείας του Κασσελάκη, το καλοκαίρι του 2024 είναι η πορεία προς την απαξίωση. Η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει ηρεμία πριν την καταιγίδα…
Του Σωτήρη Σιδέρη
Το επεισόδιο στην Κάσο με την κραυγαλέα ελληνική υποχώρηση, σηματοδοτεί την αλλαγή σελίδας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η περίοδος του μορατόριουμ κλείνει , ο κατευνασμός έχει μετατραπεί σε υποχώρηση και τώρα, η Άγκυρα επανατοποθετείται στον χάρτη και του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, με ακόμη μεγαλύτερη επιθετικότητα. Αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη αδυνατεί να καταστήσει σαφές στην Τουρκία, ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές , που η Άγκυρα δεν μπορεί να ξεπεράσει χωρίς συνέπειες.
Μια ακόμη παράμετρος, είναι η διεθνής θέση της Τουρκίας. Παρά την ανεξάρτητη πολιτική που ακολουθεί εντός της Δύσης και στον πόλεμο της Ουκρανίας και στον πόλεμο του Ισραήλ, οι ΗΠΑ , το ΝΑΤΟ και η ΕΕ , όχι μόνο δεν τροποποιούν τις σχέσεις τους με την Άγκυρα, αντίθετα, έρχονται όλο και πιο κοντά στα μεγάλα περιφερειακά προβλήματα με την Τουρκία να έχει ηγετικό ρόλο. Η Ελλάδα όμως, είναι άφαντη στη διεθνή διπλωματία και απλά έχει τον ρόλο μιας τεράστιας βάσης των ΗΠΑ και εκεί τελειώνει. Ενόψει της συνάντησης Μητσοτάκη -Ερντογάν σε λιγότερο από έναν μήνα στη Νέα Υόρκη οι φήμες οργιάζουν σε κλίμα εύλογης ανησυχίας για τους χειρισμούς το Έλληνα πρωθυπουργού και της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΞ.
Κώστας Αργυρός
Ο πολυάσχολος Έλον Μασκ βρέθηκε στο στόχαστρο του Γάλλου Επιτρόπου Εσωτερικής Αγοράς Τιερί Μπρετόν, με αφορμή τη συζήτηση για τα όρια της ελευθερίας του λόγου στο διαδίκτυο.
Δεν αποτελεί και καθημερινό φαινόμενο να βλέπεις να τσακώνονται δημόσια, διαδικτυακά ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο με ένα Επίτροπο της ΕΕ. Μπορεί να συμβεί όμως, όταν μιλάμε για δύο ανθρώπους με μεγάλη αυτοπεποίθηση και απεριόριστες φιλοδοξίες. Ο πολυμήχανος, πολυάσχολος Ελον Μασκ δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Οι δραστηριότητές του επεκτείνονται από το διαδίκτυο μέχρι το διάστημα, ενώ εσχάτως έχει μπει για τα καλά στην πολιτική, τασσόμενος με φανατισμό σχεδόν στο πλευρό του Ντόναλντ Τραμπ.