Η τηλεφωνική επικοινωνία του Βλαντίμιρ Πούτιν με τον Τζο Μπάϊντεν, επιβεβαίωσε το ψυχροπολεμικό κλίμα μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον, με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία. Ο Ρώσος Πρόεδρος θέλησε να προειδοποιήσει τον Αμερικανό ομόλογο του, ότι δεν πρόκειται να αποδεχθεί το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Και ο Μπάϊντεν τον Πούτιν ότι αν αντιδράσει θα υπάρξουν σημαντικές οικονομικές κυρώσεις της Δύσης (Αμερικής- Ευρώπης) σε βάρος του.
Λευκός Οίκος και Κρεμλίνο μιλούν για διπλωματία, αλλά ετοιμάζονται για ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο. Η τηλεφωνική επικοινωνία μάλλον όξυνε τα πνεύματα ενόψει των διαβουλεύσεων απο τις 9 έως τις 13 Ιανουαρίου μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ. Στόχος όμως είναι ο ...αγωγός φυσιkού αερίου Nordstream2. Το Ψυχρό Κλίμα το βλέπουμε στη ...Σούδα με το αεροπλανοφόρο “Τρουμαν” που κουβαλά 200 F-16.
Ζυμώσεις και διεργασίες που παίρνουν τη μορφή μετώπου, ίσως του πρώτου που δημιουργείται μετά τις εκλογές του 2019, με πρωταγωνιστές πράσινα κινήματα και σοσιαλιστικές δυνάμεις, αναζωπυρώνουν το πολιτικό ενδιαφέρον για το 2022, που μπορεί να είναι χρονιά εκλογών. Το Πράσινο Κίνημα, η Πράσινη Αριστερά και η Σοσιαλιστική Προοπτική ένωσαν τις δυνάμεις τους και εξέδωσαν ένα κοινό δελτίο τύπου με τη μορφή διακήρυξης που στρέφεται κατά της κυβέρνησης και την επικρίνει για την διαχείριση της πανδημίας. Ταυτόχρονα όμως καταθέτουν και κοινές προτάσεις για την στήριξη και την αναβάθμιση του ΕΣΥ. Η εξέλιξη αυτή, ενδέχεται να έχει μεγαλύτερο βάθος και μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την εικόνα τριών μικρών κινημάτων, καθώς η κυβέρνηση έχει ήδη διανύσει δυόμιση χρόνια από την τετραετή θητεία της και οι διεργασίες θα ενταθούν. Επίσης έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον για πως θα εκφραστούν δυνάμεις γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ναι μεν μιλάει για μέτωπο, αλλά προσπαθεί να οικοδομήσει μια συμμαχία με κυβερνητικό πρόσημο και μόνο. Η αξιωματική αντιπολίτευση δεν διαβουλεύεται με τα μικρά κινήματα που έχουν την δική τους ξεχωριστή ταυτότητα και δυναμική και προσθέτουν δύναμη σε ένα μεγάλο κόμμα.
Τον έχουν καταλάβει όλοι πλέον. Όσο περνούν οι μήνες και γίνεται αντιληπτό ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι γέννημα θρέμμα μιας καθεστωτικής αντίληψης που κυβερνά τη χώρα, τόσο θα πολλαπλασιάζονται οι αποκαλύψεις και τα άρθρα γνώμης , για πως στήνεται το πελατειακό κράτος στην Ελλάδα. Η γερμανική εφημερίδα Tageszeitung, παρουσιάζει την ωμή πραγματικότητα, το κράτος μετακλητών που επί των ημερών του σημερινού πρωθυπουργού ξεπερνά κάθε όριο και σπάει κάθε ρεκόρ. Και όμως παρά τις καταγγελίες που επί μήνες γίνονται από την αντιπολίτευση, ο ίδιος ο πρωθυπουργός που είναι ο «χτίστης» αυτού του συστήματος, προσποιείται ότι δεν ακούει και αν ακούει αδιαφορεί. Αυτό αποκαλείται καθεστωτισμός. Σύμφωνα με την εφημερίδα, «στην Ελλάδα γιγαντώνεται o νεποτισμός. Στη διάρκεια της θητείας του ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δημιουργήσει μία πραγματική βιομηχανία κρατικών λειτουργών. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχαν τόσοι πολλοί μετακλητοί υπάλληλοι».
Εικόνες γενικευμένης αποσύνθεσης της λειτουργίας της κυβέρνησης και τριτοκοσμικής χώρας ταυτόχρονα, εμφανίζει το λεκανοπέδιο Αττικής, προφανώς και άλλες πόλεις της χώρας με τις ουρές εκατοντάδων μέτρων έξω από τα διαγνωστικά κέντρα για rabid test. Εδώ και πολλές ημέρες ο ίδιος ο πρωθυπουργός καταγγέλλεται ότι αδυνατεί και να αντιμετωπίσει, αλλά και να κατανοήσει τη φύση του προβλήματος. Οι εκκλήσεις για συνταγογράφηση των rabid test πέφτουν στο κενό. Επώνυμα και επίσημα ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση συνολικά κατηγορούνται ότι αυτή η κρίση , αντί να οδηγήσει σε κινήσεις ενότητας και συμπόρευσης, κράτους, κυβέρνησης , κομμάτων και κοινωνίας οδηγεί κρίση με την κοινωνία, κάτι πρωτοφανές για περίοδο πανδημίας. Με απλά λόγια ο πρωθυπουργός κατηγορείται ότι αφήνει έναν λαό να υποφέρει για να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους τα διαγνωστικά κέντρα. Τα έξοδα δυσβάσταχτα που έρχονται ταυτόχρονα με την ενεργειακή κρίση, την ακρίβεια, τα οικονομικά προβλήματα .
Του Σωτήρη Σιδέρη
Με την ίδια ταχύτητα μετεωρίτη που ανέδειξε το ΚΙΝΑΛ τρίτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις, έρχεται και η διόρθωση όχι στους αριθμούς προς το παρόν, αλλά στην πολιτική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που δείχνει το αληθινό πολιτικό εκτόπισμα του Νίκου Ανδρουλάκη και αποκαλύπτει τις πραγματικές διαστάσεις της υπερπροσπάθειας που καταβάλλουν διάφοροι κύκλοι να τον επιβάλλουν ως τον παράγοντα που θα εξωθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο…4%. Η πραγματικότητα όμως είναι πιο ανελέητη, καθώς η αδυναμία του Ανδρουλάκη να κάνει αισθητή την παρουσία του και να την εναρμονίσει με τα θηριώδη ποσοστά των δημοσκοπήσεων έχει αποτύχει ήδη. Μια μόνο δήλωση ότι οι αποφάσεις της κυβέρνησης για την πανδημία «καθορίζονται από το πολιτικό κόστος και τις εντυπώσεις», δεν αρκεί να αναγνωριστεί ως ηγέτης . Μέρα με την ημέρα επιβεβαιώνεται η εκτίμηση ότι ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ διαθέτει ελάχιστη πολιτική συγκρότηση, μηδαμινή σχεδόν ιδεολογική κατάρτιση και είναι ανύπαρκτος ως προς το όραμα που θέλει να εκπέμψει στην κοινωνία.