Σπύρος Σουρμελίδης

Μετά απο 28 χρόνια ο Λευκός Οίκος προσκάλεσε τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να επισκεφθεί την Ουάσιγκτον. Η πρόσκληση ήρθε λίγες ώρες μετά την παρουσία του Ρ.Τ. Ερντογάν στην Σύνοδο Κορυφής των BRICS, στο Καζάν της Ρωσίας, δηλώνοντας ότι η χώρα του δεν εξαρτάται απο κανέναν ούτε σε στρατιωτικό επίπεδο. Ταυτόχρονα 24 αμερικανοί βουλευτές ζητούν απο την κυβέρνηση τους να πάρει μέτρα κατα της Τουρκίας η οποία αντιπαρατίθεται στο Ισραήλ. Ολ αυτά συμβαίνουν την ώρα που οι δύο πόλεμοι σε Ουκρανία αλλά και Μέση Ανατολή συνεχίζονται, με τις ΗΠΑ, να συνεχίζουν την προσπάθεια συσπείρωσης των δυτικών δυνάμεων απέναντι στον λεγόμενο παγκόσμιο Νότο.

Η πρόσκληση που έλαβε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης από τον Τζο Μπάιντεν, για επίσημη συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο την Τετάρτη(30.10.24), στις 3:30 τοπική ώρα, είναι αποτέλεσμα των μεγάλων γεωπολιτικών τριγμών που βρίσκονται σε εξέλιξη. 

Στην Λευκωσία χαίρονται που η Αμερική μετά απο 28 χρόνια καλεί τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας σε επίσημη επίσκεψη. Είναι κάτι σαν μια "δεύτερη αναγνώριση" της Κυπριακής Δημοκρατίας, την ύπαρξη της οποίας αμφισβητεί η Αγκυρα. Ομως δεν είναι καθόλου σαφές αν αυτό συμβαίνει για την επίλυση του Κυπριακού. Συμβαίνει κυρίως γιατί ο Ν. Χριστοδουλίδης, έχει δείξει ότι στηρίζει πλήρως τις ενέργειες των ΗΠΑ και φυσικά του Ισραήλ στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η Κύπρος είναι στρατιωτικό αποκούμπι για αμερικανούς, βρετανούς και ισραηλινούς. Λιμάνια, αεροπορικές βάσεις, υποδομές, εκκενώσεις, ανθρωπιστική βοήθεια, διπλωματικές πρωτοβουλίες, και κυρίως διάθεση συνεργασίας, είναι τα εργαλεία που παρέχει η Κύπρος στους αμερικανό-βρετανούς και στο Ισραήλ. Οχι πως η κυπριακή ηγεσία θα μπορούσε να κάνει κάτι πολύ διαφορετικό, αλλά ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλίδης, εντάχθηκε αυτομάτως (οπως και ο Μητσοτάκης) στο κλαμπ των προθύμων. Εχει λοιπόν την ευκαιρία να μιλήσει για το Κυπριακό, σε αντιπαράθεση με τους εκβιασμούς της Αγκυρας για την αναγνώριση του ψευδοκράτους, ως κάτι τετελεσμένο, μετά απο 50 χρόνια εισβολής και κατοχής της μισής σχεδόν Κύπρου.

Η διακήρυξη Ερντογάν

Η Αγκυρα υπο την ηγεσία του Ερντογάν έχει δείξει πλέον τον προσανατολισμό της. Είναι χώρα που επιδιώκει να έχει σχέσεις με όλο τον πλανήτη, ως δύναμη περιφερειακή που την έχουν ΟΛΟΙ ανάγκη. Σε Δυση και Ανατολή. (Περισσότερο μάλιστα στη Δύση παρα στην Ανατολή). 
Ο Ερντογάν βρέθηκε και πάλι στην Σύνοδο Κορυφής των BRICS, του ανερχόμενου γεωπολιτικού συνασπισμού, που αμφισβητεί εμπράκτως την δυτική ηγεμονία, ζητώντας το απίστευτο: Να γίνει και μέλος των BRICS, αν και μέλος του ΝΑΤΟ και υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ. 
 Το θράσος του Ερντογάν, δεν είναι γραφικό, πατάει πάνω σε πραγματική ισχύ και στην νέα πραγματικότητα στον πλανήτη. 
 "Η αμυντική μας βιομηχανία είναι ο προάγγελος της εποχής που θα περιλαμβάνει όλο τον κόσμο και τους πονεμένους» είπε ο Τούρκος πρόεδρος, αμέσως μόλις επέστρεψε απο το Καζάν (εσπευσμένως μετά απο την τρομοκρατική επίθεση του PKK στα προάστια της Αγκυρας).
O  Ερντογάν εξήγησε ότι η χώρα του είναι μελλοντική υπερδύναμη μιλώντας για «αιώνα της  Τουρκίας».

Ο Ερντογάν δήλωσε: «Για την ηρεμία και την ειρήνη στην περιοχή, είναι αναγκαία η δύναμη της αποτροπής μας να βρίσκεται στην κορυφή. Αν σήμερα μπορούμε να αντιδρούμε εναντίον των τυράννων δίχως να φοβόμαστε κανέναν, αυτό οφείλεται στις μεγάλες επιτυχίες της αμυντικής μας βιομηχανίας τα τελευταία 22 χρόνια. Με τη βοήθεια του Θεού αυτές οι επιτυχίες θα συνεχιστούν. Ο λαός μας να ξέρει η ανάπτυξη της αμυντικής μας βιομηχανίας και η ανεξάρτητη πορεία της στον τομέα αυτό, είναι ο προάγγελος μιας νέας εποχής όχι μόνο για τη χώρα μας αλλά και για όλο τον κόσμο που περιλαμβάνει και όλους τους πονεμένους. Ο αιώνας της Τουρκίας θα είναι ένας αιώνας που θα επικρατήσει η ειρήνη, η ηρεμία, η ευημερία, η δικαιοσύνη και η οικονομική ανάπτυξη».

 Το κερασάκι στην τούρτα ηταν η υπενθύμιση Ερντογάν οτι θα πάρει και αλλα S-400 απο την Ρωσία. Την ώρα που διαπραγματεύεται 40 eurofighter απο τους ευρωπαίους. Ο γερμανός καγκελάριος Σολτς όμως τον παραπέμπει στο ...Λονδίνο, δείχνοντας και πάλι τις αληθινές δυνατότητες πλέον του Βερολίνου στην παγκόσμια σκακιέρα.

Η αντιπαράθεση Τουρκίας-Ισραήλ

Οι επιδιώξεις της Αγκυρας φαίνονται και απο την αντιπαράθεση της με το Τέλ Αβίβ. Δύο είναι οι βασικές αιτίες της αντιπαλότητας. Η στήριξη του Ισραήλ και των αμερικανών (μετά το 2003) στους Κούρδους του Ιράκ και της Συρίας. Ο αποκλεισμός της Τουρκίας απο τα ενεργειακά σχέδια στην Ανατολική Μεσόγειο, εξαιτίας του Ισραήλ, πρωτίστως δε του Νετανιαχου. Πλέον όμως ο Ερντογάν το δηλώνει με απόλυτη σαφήνεια: Σε ότι θα συμβεί στην ευρύτερη περιοχή, θα έχει συμμετοχή και η Τουρκία. Και στην διαφαινόμενη αλλαγή συνόρων, οπως δείχνουν οι διαθέσεις του Ισραήλ.

Ο νέος κύκλος αίματος μπορεί να ξεκίνησε πριν απο ένα χρόνο, με αφορμή την τρομοκρατική ενέργεια (κατα αμάχων) της Χαμάς, όμως είναι πολλές οι ενδείξεις πως η κυβέρνηση Νετανιάχου έψαχνε την παραμικρή ευκαιρία για να ξεκληρίσει του παλαιστίνιους και να επιτεθεί στο Ιράν. Προχωρά τώρα σε γενοκτονία, ενω εισβάλλει ξανά και στον Λίβανο. Επιδιώκοντας τετελεσμένα σε βάρος των αραβοφωνων πληθυσμών.

 Η διαφωνία των αμερικανών με τον Ερντογάν φάνηκε και με την επιστολή 24 αμερικανών βουλευτών (μεταξύ αυτών και ελληνοαμερικανών) προς τον Μπλίνκεν, με την οποία ζητούν απο την κυβέρνηση τους να πάρει μέτρα κατα της Τουρκίας η οποία αντιπαρατίθεται στο Ισραήλ. Η αντιπαλότητα της Αγκυρας είναι ολο και πιο ανοικτή και ευθεία με την Ουάσιγκτον και όχι μόνο με το Τελ Αβίβ. 
Μπορεί ν αλλάξουν όλ αυτά μετά τις αμερικανικές εκλογές;
 Δύσκολο, γιατί ακόμα και ο ιδιόμορφος Τραμπ, δεν είναι όσο ανεξέλεγκτος θέλει να εμφανίζεται.

 Μητσοτάκης-Χριστοδουλίδης

Ανήκουμε στην Δύση, αυτό δεν αλλάζει. Οι γεωπολιτικές αλλαγές, αν μάλιστα οδηγηθούν σε μία ευθεία αντιπαράθεση Ανατολής-Δύσης (η παγκόσμιου Βορρά και παγκόσμιου Νότου, οπως θέλουν όσοι εστιάζουν το θέμα μόνο στην οικονομία), θα περιορίσουν τα όποια περιθώρια μικρότερων χωρών όπως είναι η Ελλάδα. 
 Ετσι κι αλλιώς ο Κ. Μητσοτάκης και ο Ν. Χριστοδουλίδης έχουν κάνει τις εκτιμήσεις τους και δεν κρύβουν τις επιλογές τους. 
Οι καιροί θα είναι σκληροί και οι επιπτώσεις ακόμα χειρότερες.