Η συνεργασία των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών με τους Φιλελεύθερους και τη AfD( Εναλλακτική για τη Γερμανία) των νεοναζί προκάλεσε παγκόσμια ανατριχίλα, κυρίως όμως σε απλούς δημοκράτες όλων των κομματικών αποχρώσεων. Γιατί η ανάδειξη έστω και για λίγες ώρες στην πρωθυπουργία ενός φιλοναζί, δεν ήταν τυχαία αλλά σχεδιασμένη. Και ο στόχος , όπως και όταν άρχισε η άνοδος των ναζί ίδιος. Η Αριστερά..

Η παραίτηση του Κέμεριχ μετά από την καταιγίδα που ξέσπασε δεν αθωώνει ούτε την Μέρκελ και το κόμμα της, ούτε τα άλλα κόμματα , παρά τις έντονες αντιδράσεις τους. Γιατί  είναι ζωντανή η ιστορική μνήμη, στην ίδια μάλιστα περιφέρεια της Γερμανίας όπου έκανε τα πρώτα του εγκλήματα ο ναζισμός  και στην συνέχεια εξαπλώθηκε σαν ιός σε όλη τη χώρα. .Το μόνο παρήγορο στοιχείο ήταν οι αυθόρμητες αντιδράσεις δημοκρατών πολιτών που ξεχύθηκαν στους δρόμους…
Ωστόσο,  η αλλαγή πλεύσης των Χριστιανοδημοκρατών και των Φιλελεύθερων δεν μπορεί να περάσει έτσι, καθώς πυκνώνουν οι συνεργασίες με ακροδεξιά κόμματα παντού στην Ευρώπη, αλλά όταν συμβαίνει  στη Γερμανία ο φόβος κυριαρχεί . Η Δημοκρατία μολύνεται από τέτοιου είδους μέτωπα που πρώτο στόχο έχουν να πολεμήσουν τα προοδευτικά κόμματα ώστε να ανοίξει ο δικός τους δρόμος. Και ως ένα βαθμό το επιτυγχάνουν μέσα από συνεχή ψεύδη, παραποίηση γεγονότων , υποσχέσεις για ευημερία και φυλετική καθαρότητα, απειλές και βία, υπονόμευση των θεσμών , συκοφαντία και φυσικά με την βοήθεια χρημάτων που πρόθυμα τους δίνει το μεγάλο κεφάλαιο.
       

Στόχος πάντα η Αριστερά

 Γιατί η συνεργασία των τριών κομμάτων δεν έγινε τυχαία ή απλά προέκυψε σε μια άσχετη και ασήμαντη ψηφοφορία, αλλά αφορούσε την εκλογή πρωθυπουργού. Ήταν μια σχεδιασμένη συνεργασία που στόχο είχε να αποτρέψει την επανεκλογή ενός αριστερού Μπόντο Ράμελο  που ήταν ήδη πρωθυπουργός  .  Για την ακρίβεια σχηματίστηκε ένα μαύρο μέτωπο και για τον λόγο αυτό προκλήθηκε η διεθνής αναστάτωση.  Η αντίδραση της Μέρκελ όμως δεν ήταν αρκετή για να κατευνάσει τις αντιδράσεις. Φυσικά θα γίνουν νέες εκλογές, αλλά η δυναμική του φιλοναζιστικού AfD, πολλαπλασιάζεται . Ήδη μεγάλο ποσοστό Γερμανών πολιτών , σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, εκτιμά ότι οι ναζί με κάποιο τρόπο θα συγκυβερνήσουν με άλλα κόμματα. Όχι φυσικά με αριστερά.
Η Θουριγγία όπου διαδραματίστηκαν τα γεγονότα μόνο τυχαία δεν είναι. Έχει τραγική ιστορία η οποία γρήγορα μεταδόθηκε στα διεθνή ΜΜΕ, κυρίως όμως έγιναν πολλά σχόλια σε δημοκρατικές εφημερίδες και ιστοσελίδες. 
Εκεί ιδρύθηκε το 1875  το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (SPD), εκεί γνώρισε την συντριβή στις τελευταίες εκλογές. Στη Θουριγγία πάλι εγκαθιδρύθηκε το  1919  η Δημοκρατία της Βαϊμάρης,  που είναι σημαντική πόλη  του κρατιδίου
Τη Θουριγγία οι ναζί τη μετέτρεψαν σε προπύργιό τους και το 1830 συμμετείχε για πρώτη φορά σε τοπική κυβέρνηση ένας ναζί υπουργός. Σημειώνεται ότι στις τοπικές εκλογές της Θουριγγίας  του 1927, του 1929, και του 1932, το κόμμα του Χίτλερ έλαβε 3,5%, 11% και 42,5% αντίστοιχα. Οι μνήμες αναδύονται ως εφιάλτες.
       

Ανατριχίλα

Οι αριθμοί δείχνουν το μέγεθος του εγκλήματος που πήγε να συντελεστεί. Ο  Μπόντο Ράμελο ,  ήταν ο  νικητής των  εκλογών, τον περασμένο Οκτώβριο,  δεν διέθετε απόλυτη πλειοψηφία, αλλά είχε εξασφαλίσει τη υποστήριξη Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων και αφού θεωρούνταν σίγουρο ότι κανείς δεν θα συνεργάζονταν με το AfD. Στις εκλογές το Κόμμα της Αριστεράς (Die Linke) αναδείχθηκε πρώτο με 31%, τη δεύτερη θέση κατέκτησε η AfD με 23,4%, ακολούθησαν οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU) με 21,7%, ενώ μονοψήφια ποσοστά έλαβαν οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι (FDP).
Οι δύο πρώτες ψηφοφορίες για την ανάδειξη νέας κυβέρνησης στο τοπικό Κοινοβούλιο απέβησαν άκαρπες και ενώ το AfD κατέβασε δικό του υποψήφιο , τον Κρίστοφ Κίντερφατερ.
Όμως λίγες ώρες πριν  την τρίτη ψηφοφορία, στην οποία θα αρκούσε η απλή πλειοψηφία, οι Φιλελεύθεροι ανακοίνωσαν αιφνιδιαστικά μία ακόμη υποψηφιότητα για το αξίωμα του πρωθυπουργού, εκείνη του επικεφαλής τους, Τόμας Κέμεριχ ο οποίος και εξελέγη πρωθυπουργός  , ενώ Κίντερφατερ,  ο δεν πήρε ούτε μία ψήφο!.
Ο εθνικισμός , ο ρατσισμός, οι διακρίσεις και ο αυταρχισμός επανέρχονται. Από την Ινδία όπου απογειώνεται κυριολεκτικά ο εθνικισμός , μέχρι τον Τραμπ στις ΗΠΑ και σε όλη την Ευρώπη, αλλά και την ευρύτερη Μέση Ανατολή, μέχρι την Ασία, τα αντιδημοκρατικά καθεστώτα επιβάλλονται. Οι ελευθερίες περιορίζονται , η κοινωνική συνοχή κλονίζεται. Δεν είναι μόνο η παγκοσμιοποίηση και οι ραγδαίες εξελίξεις στις τεχνολογίες που αλλάζουν τα δεδομένα. Είναι και η δραματική υποχώρηση της σοσιαλδημοκρατίας, οι τεράστιες δυσκολίες της Αριστεράς να βρει νέες ιδέες και να εκφράσει και πάλι τον κόσμο της εργασίας και του πνεύματος.
Και στην Ελλάδα η ακροδεξιά, παρά την ήττα της Χρυσής Αυγής στις εκλογές παραμένει ισχυρή. Έχει λόγο στην κυβέρνηση και εκτιμάται ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι λόγω της εκτιμώμενης όξυνσης του μεταναστευτικού και των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Γι αυτό και απαιτείται εγρήγορση.