Ο υπουργός Επικρατείας Γεραπετρίτης είπε αδιανόητα πράγματα στη βουλή, κατά την διάρκεια της συζήτησης για το νέο εκλογικό νόμο. Απέδωσε μάλιστα την άνοδο του Χίτλερ , εμφύλιες διαμάχες και αντιπαραθέσεις σε αυτό το εκλογικό σύστημα. Δηλαδή, αύριο, ο συνταγματολόγος Γεραπετρίτης από την πανεπιστημιακή του έδρα θα διδάξει στους φοιτητές του αυτά που είπε στη βουλή;. Τόσο χαμηλά έχει πέσει το επίπεδο των πανεπιστημιακών ;.

Είπε ο Γ. Γεραπετρίτης μεταξύ άλλων:
«Είχαμε απλή αναλογική πέντε φορές πριν τη μεταπολίτευση. Οι εκλογές με την απλή αναλογική οδήγησαν την Ελλάδα σε παντελή αδυναμία, σε εμφυλίους πολέμους, σε μετεμφυλιακό κλίμα, σε πόλεμο».
«Την απλή αναλογική, για πρώτη φορά, την εισάγει το σύνταγμα της Βαϊμάρης, το 1919, και εξ αυτού οδηγηθήκαμε στις εκλογές στη Γερμανία το 1933, όπου με περιορισμένο ποσοστό και εξαιτίας της αδυναμίας να συγκροτηθεί ισχυρός κυβερνητικός πόλος, αναλαμβάνει την εντολή νομότυπα ο Χίτλερ, για να οδηγήσει εκεί που οδήγησε. Η απλή αναλογική οδηγεί να υπάρχει κατάσταση πάγιων συνασπισμών που ουσιαστικά μηδενίζουν τον πολιτικό αντίλογο».
Αν μπούμε σε τέτοια συζήτηση για τον Χίτλερ , χάνεται το  νόημα  και όλη η ουσία της ανάπτυξης του ναζιστικού κινήματος στη Γερμανία μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Τα πογκρόμ κατά των αριστερών, των εβραίων, όλων των διαφωνούντων είχαν αρχίσει νωρίτερα και φυσικά ερήμην του εκλογικού συστήματος.
Ο κ Γεραπετρίτης δεν είναι ανιστόρητος. Είναι ένας φανατισμένος με τον ρόλο του και νομίζει ότι είναι  εύκολο να παραβιάσει και την  ιστορική αλήθεια και τους κανόνες της πολιτικής ορθότητας προκειμένου να ισχυροποιήσει τα όποια επιχειρήματα διαθέτει. Γιατί στην πραγματικότητα αυτά δεν ήταν επιχειρήματα , ήταν  κραυγές , επικίνδυνες όταν φεύγουν από τα χείλη ενός υπουργού ή καθηγητή πανεπιστημίου.

Όμως σήμερα ο Γ. Γεραπετρίτης είναι υπουργός Επικρατείας, στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, άρα σημαντικό πρόσωπο για την κυβέρνηση και την λειτουργία της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Όταν όμως ο πανεπιστημιακός πέφτει τόσο χαμηλά, απλά και μόνο για να δικαιολογήσει την επιλογή της κυβέρνησης να ψηφίσει έναν νέο εκλογικό νόμο, τότε η δημοκρατία πάσχει. Όχι από επιχειρήματα, γιατί η δημοκρατία έχει ένα τεράστιο οπλοστάσιο διαθέσιμο σε κάθε πολίτη και πολιτικό για να επιχειρηματολογεί. Ωστόσο, ο Γ. Γεραπετρίτης , αν και πανεπιστημιακός και μάλιστα συνταγματολόγος δεν χρησιμοποίησε ούτε λέξη από αυτό, αλλά θέλησε να επιβάλλει έναν νέο νόμο με παλιές μεθόδους πολιτικής τρομοκρατίας. Και γι αυτό είναι ελεγχόμενος. Και όταν του άσκησε μια απολύτως λογική κριτική ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Τζανακόπουλος ο Γεραπετρίτης επικαλέστηκε το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση.
Η ελευθερία του λόγου είναι μια κατάκτηση για την οποία αγωνίστηκαν αμέτρητοι άνθρωποι , απλοί εργάτες, διανοητές, πολιτικά κόμματα και φοιτητικά κινήματα σε όλο τον κόσμο. Παντού και πάντα όμως  υπήρχαν όρια τα οποία ακόμη προκαλούν έντονες συζητήσεις και εντάσεις. Το όριο δεν ορίζεται τόσο με νόμους, όσο με την ηθική  την αυτογνωσία, τον σεβασμό στον συνομιλητή , αλλά και την λογική.
Στις ΗΠΑ οι ακροδεξιοί επικαλούνται την ελευθερία του λόγου για να επιβάλλουν τον ρατσιστικό τους λόγο, νομοθεσία και την καθαρότητα των λευκών έναντι των μαύρων, κυνηγούν κάθε αντίθετη άποψη. Μάλιστα ήδη καταφέρνουν να αποσύρεται από ορισμένα σχολεία και η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου προκειμένου να ενισχύσουν τον θεοκρατικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Ο νέος μεσαίωνας δηλαδή που σταδιακά δείχνει τα δόντια του και στην Ελλάδα. 

Και κατά τα φαινόμενα δεν είναι μόνο ο Βορίδης, ο Άδωνις ή ο Μπογδάνος που μας θυμίζουν σχεδόν καθημερινά τι είναι ακροδεξιά και πόσο επικίνδυνα δηλητηριάζει τους πολίτες. Που καλλιεργούν συστηματικά το μίσος έναντι της διαφορετικής άποψης, έναντι του αντιπάλου κόμματος, έναντι της πραγματικής ελευθερίας της έκφρασης. Είναι και ο Γεραπετρίτης, είναι ο Σαμαράς και άλλοι. Επικίνδυνοι όλοι τους που με την πάροδο του χρόνου θα γίνουν πιο απειλητικοί και για την κοινωνική συνοχή και για τη δημοκρατία…..