Εκλογές εδώ και τώρα ζητάει ο Αλέξης Τσίπρας, κρατώντας το θέμα των υποκλοπών ψηλά, ως ζήτημα που αφορά την λειτουργία του πολιτεύματος και της δημοκρατίας. Ο ανένδοτος του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύει το θέμα της εκτροπής (όπως λέει) του πολιτεύματος ως κορυφαίο, μαζί φυσικά με την οικονομία (ακρίβεια, φτωχοποίηση), ζήτημα που θα κρίνει και το εκλογικό αποτέλεσμα. Το αίτημα για άμεση προσφυγή στις κάλπες, συμπληρώθηκε από την δήλωση Τσίπρα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μετέχει πλέον στις ψηφοφορίες των νομοσχέδιων που θα φέρει η κυβέρνηση από τώρα και έως τις εκλογές, με εξαίρεση το θέμα του αποκλεισμού των χρυσαυγιτών από την πιθανότητα καθόδου στις εκλογές.
του Γιάννη Μπράχου*
Μετά από αρκετές δεκαετίες αυξανόμενης παγκόσμιας οικονομικής ολοκλήρωσης, ο κόσμος αντιμετωπίζει τον κίνδυνο γεωοικονομικού κατακερματισμού. Ο πόλεμος στην Ουκρανία απετέλεσε de facto πρόκληση στην ελεύθερη διακίνηση αγαθών, κεφαλαίων και ατόμων, ενώ υπονόμευσε τη διεθνή συνεργασία στη διαχείριση των παγκόσμιων δημόσιων αγαθών, όπως η βιοποικιλότητα, το κλίμα και η υγεία. Ενώ στο ευρωπαϊκό επίπεδο δρομολογούνται κρίσιμες εξελίξεις στην οικονομική αρχιτεκτονική της Ευρώπης, η κυβέρνηση της χώρας επιδίδεται σε προεκλογικές παροχές, συνταγματικό μιθριδατισμό και επικοινωνιακή διαχείριση της αποσάθρωσης του κράτους δικαίου. Κατά τα άλλα “Μένουμε Ευρώπη...;”
Να λοιπόν που ο άνετος Κυριάκος Μητσοτάκης που υποτίθεται έχει σίγουρη τη νίκη του, χρειάζεται το γνωστό πολιτικό δεκανίκι της ακροδεξιάς για να βελτιώσει τις προοπτικές του. Φαίνεται ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια νεκρανάστασης του Γιώργου Καρατζαφέρη ο οποίος εμφανίστηκε στην φιλόξενη συχνότητα του Σκάϊ για να αποθεώσει τον πρωθυπουργό με δηλώσεις, που ούτε ο ίδιος ο Μητσοτάκης θα εκστόμιζε, για να δηλώσει παρών στον εκλογικό αγώνα. Ο Καρατζαφέρης ναι μεν επιβεβαίωσε τον εαυτό του, έχει όμως σημασία ότι “επιστρατεύεται” για να παρέμβει στις ζυμώσεις στον ακροδεξιό χώρο, με στόχο, είτε να “μαζέψει” αυτές τις δυνάμεις και να τις θέσει στην διάθεση της ΝΔ, είτε να κατέβει στις εκλογές ο ίδιος με το ΛΑΟΣ. . Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό πως ο Καρατζαφέρης ανακοίνωσε περιοδεία στην Κεντρική Μακεδονία, όπου όπως είπε έχει πρόβλημα η ΝΔ, εκεί που όπως σημείωσε “με ξέρουν και τους ξέρω”. Αίσθηση επίσης προκάλεσε και η άποψή του, ότι δεν πρέπει να αποκλειστεί νομοθετικά ο Κασιδιάρης από τις εκλογές, γιατί “είναι καλύτερα να έχεις ένα ντόμπερμαν στην αυλή”. Το σίγουρο είναι πως οι ανακατατάξεις στο δεξιό-ακροδεξιό χώρο, μόλις τώρα αρχίζουν.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Με αρνητικές , αλλά και θετικές προσεγγίσεις για το μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων και την τρόπο επίλυσης των διαφορών, τα έξι κόμματα της αντιπολίτευσης έδωσαν στη δημοσιότητα προγραμματικές θέσεις ενόψει των εκλογών της 14ης Μαίου. Θετική προσέγγιση είναι η διακήρυξη για ειρηνική επίλυση των διαφορών με βάση το διεθνές δίκαιο και ο σεβασμός της κυριαρχίας των γειτονικών με την Τουρκία χωρών, άρα και της Ελλάδας, ενώ λείπουν και οι εθνικιστικές ακρότητες. Έμμεσα , αλλά με ισχυρό τρόπο , ουσιαστικά η τουρκική αντιπολίτευση αποκηρύσσει το casus belli. Αρνητική προσέγγιση είναι η δήλωση ότι: “Θα επιλύσουμε άλυτα ζητήματα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας με διπλωματία, διάλογο και διαπραγματεύσεις προσανατολισμένες στο αποτέλεσμα, με βάση το διεθνές δίκαιο και την ευθυδικία, χωρίς να διακυβεύονται τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας”. Η Ελλάδα όμως απορρίπτει ξεκάθαρα την αρχή της ευθυδικίας γιατί απλά δεν αναγνωρίζει ότι τα νησιά μας έχουν υφαλοκρηπίδα και τέμνει το Αιγαίο στη μέση. Για προεκλογικό κείμενο όμως έχει ιδιαίτερη σημασία και μπορεί να γίνει βάση για συζήτηση. Οπότε, θα πρέπει να μελετηθεί πολύ σοβαρά στην Ελλάδα από την πολιτική ηγεσία και την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Η Τουρκία οριοθέτησε ΑΟΖ με την Λιβύη και παρά τις διεθνείς αντιδράσεις, όχι μόνο δεν υποχώρησε αλλά διευρύνει την συνεργασία της με την Τρίπολη. Η Ιταλία και η Λιβύη δια των ΥΠΕΞ των δύο χωρών και υπό το βλέμμα της Μελόνι, υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας που θα εφαρμόσουν οι ακτοφυλακές τους για την παρεμπόδιση της ροής μεταναστών, ενώ οι ενεργειακές εταιρείες υπέγραψαν συμφωνία μαμούθ ύψους 8 δις δολαρίων. Όλα αυτά , από την κυβέρνηση της Λιβύης που κατά την ελληνική εξωτερική πολιτική δεν έχει δικαίωμα να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες. Φυσικά η ΕΕ δεν βγήκε να καταγγείλει την συμφωνία και αναμένουμε την αντίδραση της Αθήνας, που παραπατά χωρίς πυξίδα. Η ελληνική κυβέρνηση εξακολουθεί να αρνείται την πραγματικότητα, ότι δηλαδή η προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης εκπροσωπεί επίσημα τη χώρα και με την βούλα του ΟΗΕ. Η Μελόνι έδωσε πραγματική παράσταση στην Τρίπολη όπου συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Χαμίντ Ντιμπέιμπα, αλλά και την άλλη πλευρά, δεν απέρριψε κανέναν . Μόνο ο Νίκος Δένδιας αρνείται μια χειραψία. Η ελληνική εξωτερική πολιτική βουλιάζει στους νομικισμούς και τις λάθος διαχωριστικές γραμμές.