Καταγράφηκε και αποδείχθηκε ότι υπήρξε παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων από κορυφαίο υπουργείο, το υπουργείο Εσωτερικών. Υπάρχει σιωπή του πρωθυπουργού, σιγή της Νίκης Κεραμέως, σιγή της Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου που τα χρησιμοποίησε και υπάρχει και ένα πρόστιμο ύψους 400.000 ευρώ στο υπουργείο και 40.000 ευρώ στην Ασημακοπούλου. Το ερώτημα όμως πολιτικό: ευθιξία, ανάληψη ευθύνης υπάρχει;
. Ο πρωθυπουργός που έχει την τελική ευθύνη, πως προσφέρει πολιτική ασυλία σε μια υπουργό που κάνει κουρέλια νόμους και δεοντολογία; μα αυτός είναι ο χρυσός κανόνας του πρωθυπουργού. Ασυλία, συγκάλυψη, περιφρόνηση θεσμών και της ίδιας της κοινωνίας. Ούτε μια λέξη αυτοκριτικής; όχι γιατί ο κανόνας είναι ότι η δεξιά στην Ελλάδα , δεν απολογείται ποτέ. Δεν απολογήθηκε για τη χρεοκοπία της χώρας , θα απολογηθεί για μερικά emails; άλλωστε το δόγμα ότι η δεξιά είναι ιδιοκτήτρια του ελληνικού κράτους, είναι ζωντανό και εφαρμόζεται οριζόντια και κάθετα.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Επί πέντε χρόνια η Ελλάδα, πέφτει όλο και πιο χαμηλά, σε όλους τους δείκτες. Από το κράτος δικαίου, την ακρίβεια, τους μισθούς και την αδιαφάνεια, μέχρι τα σκάνδαλα, είναι δακτυλοδεικτούμενη, εντός και εκτός Ελλάδας. Η πανδημία ήταν το τέλειο άλλοθι για να ξεδιπλωθεί η πελατειακή νοοτροπία, από την οποία η δεξιά δεν αποσυνδέθηκε ποτέ στην ιστορία της. Σκανδαλώδεις απευθείας αναθέσεις, διάλυση του κοινωνικού κράτους, συμβάσεις υπέρ των εργολάβων, εργασιακοί νόμοι υπέρ των εργοδοτών, διασφάλιση κερδών, καρτέλ, μαύρη προπαγάνδα, υποταγή του κράτους στο ιδιωτικό σύστημα συμφερόντων.
Ένα ακραία ταξικό, νεοφιλελεύθερο σύστημα, που προκαλεί κοινωνικά ερείπια. Στην εξωτερική πολιτική, η Ελλάδα μετατράπηκε σε προτεκτοράτο. Η πάγια στάση χώρας μας να μην εμπλέκεται σε πολέμους ανατράπηκε πλήρως και νέα δόγματα, που ενσωματώνουν τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις στον δυτικό τυχοδιωκτισμό είναι πλέον κανονικότητα. Στα βαλκάνια , είναι δεδομένη η ευθύνη του Μητσοτάκη για την επιδείνωση του κλίματος με όλες τις γειτονικές χώρες. Στα ελληνοτουρκικά, επιχειρείται η αλλαγή πολιτικής με θεσμοθέτηση της πολιτικής κατευνασμού, ενώ υπάρχει πλήρης αδιαφάνεια για το συζητείται σχετικά με την επίλυση των προβλημάτων, μια πολιτική που ενέχει κινδύνους αναζωπύρωσης της κρίσης . Είναι μη αναστρέψιμη αυτή η πολιτική;
Του Στράτου Βαλτινού
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις στην Τουρκία επιβεβαιώνουν τη μεγάλη πτώση του ΑΚΡ, του κόμματος του Ερντογάν που πλέον είναι δεύτερη δύναμη. Επιβεβαιώνουν ουσιαστικά, ότι η ήττα που υπέστη στις δημοτικές εκλογές , δεν ήταν συγκυριακή, αλλά έχει κοινωνικό βάθος. Πολιτικοί αναλυτές αποδίδουν τις τελευταίες εξάρσεις του Τούρκου προέδρου υπέρ των Παλαιστινίων και τις κινήσεις του ενίσχυσης του σκληρού Ισλάμ ακριβώς σε αυτή την εικόνα φθοράς.
Ο Ερντογάν όμως έχει αποδείξει ότι είναι άριστος τακτικιστής, ότι και στο παρελθόν απειλήθηκε, αλλά δεν ηττήθηκε. Φυσικά τώρα είναι πιο εμφανής η φθορά του και δεν πείθει όπως στο παρελθόν. Πιθανόν η ανάληψη της ευθύνης από τον ίδιο για την κήρυξη πολέμου και επιστράτευσης, αν ερμηνευθεί διασταλτικά, να έχει και μια διάσταση στεγανοποίησης της εξουσίας του έναντι κινήσεων και κινημάτων που θα τον αμφισβητήσουν. Μάλλον είναι μια κίνηση που προδίδει ανασφάλεια. Μια άλλη παράμετρος είναι, αν αυτή η πορεία προς την πτώση είναι μη αναστρέψιμη και πως μπορεί να επηρεάσει την Ελλάδα και το Κυπριακό. Οι εξελίξεις είναι ανοιχτές για κάθε ερμηνεία...
Όλο και πιο βαθιά στους πολέμους μπαίνει η ΕΕ με θύμα φυσικά την κοινωνική Ευρώπη. Οι ανισότητες βαθαίνουν το ρήγμα , η ανάπτυξη είναι καχεκτική, τα λόμπι, η διαφθορά και τα καρτέλ κερδίζουν και αντί να υπάρξει μια στρατηγική ανασύνταξης και διόρθωσης, οδηγείται σε ακόμη πιο σκοτεινό μέλλον. Η κατάσταση στις ΗΠΑ και τη Μέση Ανατολή, ο πόλεμος της Ουκρανίας και η αστάθεια σε μια τεράστια περιφέρεια, από το Αφγανιστάν μέχρι τον Ατλαντικό, δείχνουν την αβεβαιότητα που επικρατεί.
Η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ θα οδηγήσει σε έκρηξη των κοινωνικών προβλημάτων, αλλά αυτό δεν φαίνεται να προβληματίζει κανέναν στα ηγετικά κλιμάκια της Επιτροπής και στα επιτελεία των μεγαλύτερων χωρών. Σε αυτό το νέο δόγμα είναι πλήρως ενσωματωμένη η κυβέρνηση Μητσοτάκη, Η οποία ενώ δεν έχει καμία πρόταση, ή θέση για τα μεγάλα προβλήματα, είναι μέρος της λογικής των πολεμικών δογμάτων. Η μεγάλη αποχή στις ευρωεκλογές δείχνει και την απόσταση μεταξύ Ευρωπαίων πολιτών και ΕΕ. Μια off the record ενημέρωση ενόψει του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (Άμυνα) που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 28 Μαΐου στις Βρυξέλλες, είναι χαρακτηριστική του κλίματος που επικρατεί.
Του Στράτου Βαλτινού
Το ότι έκανε επίθεση στην αντιπολίτευση με λεξιλόγιο του 2019 και του 2015 δεν εκπλήσσει. Ο καιροσκοπισμός του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν έχει χρονικούς περιορισμούς . Αντί λοιπόν να εκλογικεύσει το πρόβλημα της ακρίβειας, εξαπέλυσε επίθεση κατά της αντιπολίτευσης, κυρίως της προοδευτικής, ελλείψει σοβαρού αφηγήματος. Ο Μητσοτάκης αρνείται τις ευθύνες του για την ακρίβεια στη βουλή, όπως τις αρνήθηκε για όλα τα σκάνδαλα, για τις ανισότητες, για τον πληθωρισμό της απληστίας και γενικότερα για την απληστία των πολιτικών του υποστηρικτών, των πάσης φύσεως καρτέλ.
Έτσι η εικόνα του πρωθυπουργού στη βουλή κατά τη συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών για την ακρίβεια, ήταν ένα κρεσέντο πολιτικής αναλγησίας. Δεν υπάρχει ακρίβεια Μητσοτάκη, αλλά του πολέμου, ο ΣΥΡΙΖΑ χρεοκοπεί τη χώρα με τις προτάσεις του. Και μια -αν και περιττή -υπενθύμιση: η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη που χρεοκόπησε , χωρίς κανείς να ξέρει πως χρεοκόπησε. Δεν κυβερνούσε η ΝΔ, δεν ήταν πρωθυπουργός ο Καραμανλής, δεν ήταν υπουργοί πλήθος σημερινών στελεχών υπουργών και παραγόντων της ΝΔ. Για όλα αυτά η ΝΔ θα δικαιωθεί και στις ευρωεκλογές;