Έντονη κινητικότητα παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στις ομαδοποιήσεις διπλωματικών υπαλλήλων, αλλά και στις σχέσεις τους με παράγοντες της ΝΔ. Διπλωμάτες , εν ενεργεία μάλιστα, συναντώνται όλο και συχνότερα στην Αθήνα και εκτός Ελλάδας με σκοπό την ανταλλαγή απόψεων για τις πολιτικές εξελίξεις, την κατάσταση στο υπουργείο Εξωτερικών και τις προσωπικές τους υποθέσεις φυσικά. Κάποιοι μάλιστα υπηρετούν σε σημαντικές θέσεις. Το κυνήγι της «καλής» πρεσβείας ήταν και παραμένει διαχρονική αξία στο υπουργείο Εξωτερικών. Όπως και η πρόσδεση με τα κόμματα για την αναγκαία πολιτική στήριξη.
Ευθύνες στο ΔΝΤ και τους εγχώριους συμμάχους του επιρρίπτει η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ με ανακοίνωση που εξέδωσε το Σάββατο μετά από πολύωρη συνεδρίαση. Ειδικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η αντεπίθεση του ΣΥΡΙΖΑ στο κατεστημένο που χρεοκόπησε τη χώρα και με επικεφαλής τον Κώστα Σημίτη επιχειρεί την ανασύσταση του παρασιτικού συστήματος που κυριάρχησε στην Ελλάδα από το 1990 μέχρι το 2014.
Η σχετική ύφεση που επικράτησε πρόσκαιρα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις τις τελευταίες εβδομάδες οφείλεται ως ένα βαθμό και στην μυστική, όσο και άμεση απέλαση τριών Τούρκων στρατιωτικών που είχαν συλληφθεί στον Έβρο στις 15 Φεβρουαρίου. Η απέλαση έγινε με κάθε μυστικότητα για την αποφυγή παρενεργειών στις σχέσεις με την Τουρκία που κινδύνευαν με απόλυτο εκτροχιασμό. Λεπτομέρειες δεν κατέστη δυνατό να γίνουν γνωστές, όπως η ακριβής ημερομηνία απέλασης, ο τρόπος μεταφοράς τους στην Τουρκία και η τύχη τους από την στιγμή που έφθασαν στην γειτονική χώρα. Το βέβαιο είναι ότι οι τρεις Τούρκοι στρατιωτικοί δεν είχαν καμία επαφή με κανέναν και δεν είχαν καταθέσει αίτηση για την παροχή ασύλου, προφανώς δεν πρόλαβαν. Για την κυβέρνηση και το κράτος, οι άνθρωποι αυτοί δεν υπήρξαν ποτέ, γι αυτό και δεν πρόκειται να επιβεβαιώσουν ποτέ επίσημα τα γεγονότα.
Πανικό προκαλεί στις ευρωπαικές πρωτεύουσες η αύξηση των προσφυγικών –μεταναστευτικών ροών από την Αφρική που με βάση την Λιβύη , χιλιάδες άνθρωποι προσπαθούν να περάσουν τη Μεσόγειο και μέσω Ιταλίας να κατευθυνθούν προς τη Γερμανία. Το κλείσιμο των συνόρων στα βαλκάνια και το γεγονός ότι η Τουρκία εξακολουθεί να τηρεί την συμφωνία με την ΕΕ, καθησυχάζει τους Ευρωπαίους. Παρά το γεγονός ότι η Άγκυρα μάλλον θα κινηθεί προς επανεξέταση της συμφωνίας, η ΕΕ πιστεύει ότι μπορεί να βρει τη χρυσή τομή με τον Ερντογάν. Αν όμως ο Τούρκος πρόεδρος χάσει το δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτή προς την χειρότερη κατάσταση δηλαδή.
Σε μια κρίσιμη για την ΕΕ περίοδο καθώς αντιμετωπίζει μείζονες προκλήσεις ασφάλειας , κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα και η συνοχή της έχει υποστεί ισχυρά ρήγματα, το εγχώριο πολιτικό σύστημα και ιδιαίτερα οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης δείχνουν απόλυτα εξαρτημένες από το γερμανικό διευθυντήριο και τους συμμάχους του.
Η επιδίωξη της ελληνικής κυβέρνησης να εντάξει στην Διακήρυξη της Ρώμης στις 25 Μαρτίου μια παράγραφο για την ανάγκη να υποστηριχθούν τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα συναντά, όχι μόνο την αντίθεση του γερμανικού διευθυντηρίου, αλλά και της ΝΔ και του φιλικού προς αυτή Τύπο. Επιπρόσθετα, προκαλεί τεράστια ερωτηματικά η αρνητική στάση τους στην παρασκηνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης να συνδέσει αυτή την παράγραφο και με την πρόοδο της αξιολόγησης καθώς οι συνομιλίες αφορούν και τις συλλογικές συμβάσεις και άλλα εργασιακά θέματα.