του Σωτήρη Σιδέρη

Δεν περνά ούτε μία ημέρα που η κυβέρνηση να μην ανακοινώνει μέσα από διαβλητές  διαδικασίες την απευθείας παράδοση κρίσιμων τομέων της οικονομίας και του κράτους σε ιδιώτες. Δεν πρόκειται για κάποιο επενδυτικό πρόγραμμα που θα ήθελε την συνδρομή  του κράτους και θα  οδηγούσε στην ανάπτυξη  κλάδους της οικονομίας, αλλά για άλωση στρατηγικών δομών που είναι στην υπηρεσία της κοινωνίας.  Παραδίδονται κυριολεκτικά σε συγγενείς, ανθρώπους των κομματικών μηχανισμών, συνεργάτες και υπαλλήλους των γραφείων τους, αναβιώνοντας το αισχρό πελατειακό σύστημα.  Είναι μια ξέφρενη πορεία αποδυνάμωσης της κοινωνικής συνοχής και της χώρας, είναι μια πορεία επικίνδυνη την στιγμή που η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με εθνικούς κινδύνους, τους οποίους , η κυβέρνηση δεν δείχνει πολιτική και διπλωματική επάρκεια για να διαχειριστεί.  Με επικεφαλής τον πρωθυπουργό,  στρατηγικοί τομείς της ΔΕΗ, τα αποθέματα νερού της ΕΥΔΑΠ, άλλοι τομείς στην ενέργεια, στο ασφαλιστικό σύστημα, στην παιδεία, την υγεία, τον τουρισμό , οι υπουργοί  ξεθεμελιώνουν το κοινωνικό κράτος, λεηλατούν κυριολεκτικά τομείς ενός εθνικού μέλλοντος όπως είναι οι εθνικές υποδομές και με ύφος κατακτητή δηλώνουν ότι το κράτος είναι οι ίδιοι και πέρα από αυτούς, όλα είναι αναλώσιμα. 

Και όταν τα κόμματα της αντιπολίτευσης καλούν τους αρμόδιους υπουργούς στη βουλή να καταθέσουν τα  απαραίτητα έγγραφα, γιατί αυτό επιβάλλει ο κανονισμός , αρνούνται. Δεν κάνουν ποτέ αυτοκριτική, δεν απολογούνται ούτε σε θεσμούς. Αδιαφορούν και το δείχνουν δημόσια . Αυτό τουλάχιστον δείχνουν αν και πολιτικοί αναλυτές θεωρούν αυτή τη στάση  είναι δείγμα ανασφάλειας και όχι αυτοπεποίθησης. Να προλάβουν γρήγορα πριν αλλάξουν οι συνθήκες. 

 Τώρα γίνεται φανερό ότι το Επιτελικό Κράτος θεσμοθετήθηκε για να διευκολυνθεί και να προσδώσει νομιμοφάνεια στην λεηλασία του κράτους. Το οποίο κράτος , όταν είναι ισχυρό, διαφανές, λειτουργικό και αποτελεσματικό, επιδρά θετικά στην οικονομία, την  κοινωνική συνοχή, την πρόοδο, την εθνική άμυνα και ασφάλεια. Η εικόνα μιας κυβέρνηση που δεν έχει αρχή και τέλος , που δεν έχει εξωτερική πολιτική, ούτε κάποιο σχέδιο ισχυροποίησης της χώρας, είναι επικίνδυνη. Η ιστορία διδάσκει πολλά ως προς τα δεινά που μπορεί να επιφέρει η πολιτική ανισοτήτων, αλλά η ΝΔ νομίζει ότι και την ιστορία μπορεί να την εξετάσει υπό μια προπαγανδιστική οπτική. Έτσι νομίζει και όπως πάντα, κάνει λάθος. 

Το άγχος του πρωθυπουργού να προωθεί με καταιγιστικό ρυθμό νομοσχέδια και απευθείας αναθέσεις , δείχνουν την αγωνία του να προλάβει να ξεπουλήσει πριν αρχίσει η κατάρρευση της κυβέρνησης. Ο Μητσοτάκης ξέρει ότι αυτή η πολιτική σύντομα θα ολοκληρώσει τον κύκλο της και μετά θα πρέπει να διαχειριστεί τα συμφέροντα που γίνονται βουλιμικά και τις πολιτικές επιπτώσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι πριν κλείσει εξάμηνο ως πρωθυπουργός άρχισε να σκέφτεται τις εκλογές. Να καλέσει τον λαό στις κάλπες, πριν ανασυγκροτηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και τον απειλήσει. Γιατί ξέρει ότι αυτό θα συμβεί και θέλει να προλάβει  , γι αυτό ίσως κάνει εκλογές ελπίζοντας σε μια νέα θητεία για να διευρύνει την ατζέντα ξεπουλήματος της χώρας. Αλλά η πορεία των λαών  σπάνια υποτάχθηκε σε μια διακυβέρνηση που παραπέμπει σε  μια εξουσία αιχμάλωτη νευρικών διαταραχών  που προκαλούν οι αφόρητες πιέσεις των συμφερόντων που υπηρετούν …..

Στον τομέα της υγείας μόνο το δημόσιο ΕΣΥ λειτούργησε και αυτό το ξέρουν και οι ιδιώτες όπως και όλος ο λαός. Μόλις πέρασε η μπόρα άρχισε να διαβρώνει το ΕΣΥ για να βάλει φίλους και κλινικάρχες στο σύστημα υγείας με σίγουρα κέρδη. Γιατί , είπε πρόσφατα ο Μητσοτάκης, ένας πολίτης να βγάλει ακτινογραφία έξω. Θα πάει στο δημόσιο νοσοκομείο και θα αγοράσει την ακτινογραφία που θα του βγάλει ο ιδιώτης. Το γιατί ο ιδιώτης να μην κάνει έξω διαγνωστικό κέντρο όπως ήδη υπάρχουν η απάντηση είναι ότι έξω δεν θα έχει σίγουρα κέρδη. Άρα θα έχει ένα μηχάνημα στον Ευαγγελισμό και θα έχει σίγουρα κέρδη. Αυτό ούτε επένδυση λέγεται, ούτε σύμπραξη λέγεται, παρασιτισμός λέγεται. 

Έτσι και με τα αποθέματα νερού. Όπου η ΕΥΔΑΠ έχει το εκπαιδευμένο προσωπικό που μελετά και διαχειρίζεται τα αποθέματα. Και εκεί, οι φίλοι του πρωθυπουργού θα μπουν ως επενδυτές υποτίθεται , αλλά την διαχείριση θα την κάνουν πάλι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι ιδιώτες θα αυξάνουν τους λογαριασμούς τους. 

Στην παιδεία η κυβέρνηση ωθεί βίαια τους μαθητές στα φροντιστήρια και στα ιδιωτικά σχολεία, στα πανεπιστήμια  πάλι θα βάλει ιδιώτες . Φυσικά δεν πρόκειται ούτε για επενδυτική δραστηριότητα, ούτε για ανάπτυξη , τίποτα απολύτως. Είναι μια πολιτική λεηλασίας του δημόσιου τομέα που προωθεί με αποκλειστικό στόχο να κερδίζουν με παρασιτικό τρόπο  αεριτζήδες της οικονομίας. 

Ασκήσεις ομαλότητας

Η κυβέρνηση κάνει σπριντ, αυτό είναι πασιφανές. Βιάζεται να κερδίσουν οι φίλοι και το πελατειακό κράτος. Η λογοδοσία και ο έλεγχος πρέπει να ακολουθήσουν. Να ελεγχθεί κάθε απευθείας ανάθεση, κάθε ξεπούλημα, κάθε πράξη για τη νομιμότητά της. Και να αποδοθούν ευθύνες. 

Και στην Ευρώπη υπήρξαν τέτοιες κυβερνήσεις και πολλές αλλάζουν κάθε λίγους μήνες κάτω από κατακραυγή. Έτσι πλέον σε όλες σχεδόν τις χώρες της ΕΕ υπάρχουν συμμαχικές κυβερνήσεις γιατί τα μεγάλα παραδοσιακά κόμματα, εκφυλίστηκαν, έγιναν αντιλαικά και έπεσαν με πάταγο. Σε πολλές περιπτώσεις βρήκαν καταφύγιο στα ακροδεξιά κόμματα για να σχηματιστούν συμμαχικές κυβερνήσεις, αλλά και αυτές δεν είναι σταθερές. 

Η κυβέρνηση είναι πιθανό να πάει σε εκλογές τέλη Αυγούστου, αρχές Σεπτεμβρίου για να προλάβει και την μεγάλη κρίση που έρχεται και την δική της κρίση.  Εκτιμούμε ότι μέχρι το Φθινόπωρο, η κυβέρνηση θα είναι αποσταθεροποιημένη γιατί η άγρια λιτότητα που ετοιμάζει, το ξεπούλημα του  κράτους, ούτε μεταρρύθμιση είναι, ούτε αλλαγή καν , ούτε ανάπτυξη θα φέρει, το αντίθετο η συρρίκνωση θα φέρει στο πεζοδρόμιο χιλιάδες εργαζομένους. Μια αποσταθεροποιημένη κυβέρνηση όμως κάνει λάθος κινήσεις. Και οι εκλογές θα την αποσταθεροποιήσουν ακόμη περισσότερο. Το δυστύχημα είναι ότι η αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης προκαλεί κλυδωνισμούς στη χώρα, την στιγμή που αντιμετωπίζει μεγάλες εθνικές προκλήσεις. Δεν μιλάμε για κοινοβουλευτική αστάθεια, δεν απειλείται στη βουλή, αλλά για πολιτική αστάθεια,  που είναι και η πλέον επώδυνη για μια κυβέρνηση γιατί περιορίζει απελπιστικά τους ελιγμούς, κλονίζει τη συνοχή της και κυρίως την φέρνει αντιμέτωπη με τον λαό. 

Ας μελετήσουν λοιπόν καλύτερα τις πράξεις τους,  όσοι κυβερνώντες δεν έχουν σεληνιαστεί από την πολιτική  λαίλαπα που προκαλούν , κυρίως όμως οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης να αποτινάξουν από πάνω τους την εσωστρέφεια και την διστακτικότητα και ας αντιδράσουν  επενδύοντας στην ισχυροποίηση της Ελλάδας, στην ακύρωση της ξέφρενης ιδιωτικοποίησης των πάντων και ας αναλάβουν τις ευθύνες τους.