του Γιάννη Μπράχου
Στη δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα εμφανίζεται συχνά η κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας σε αντιδιαστολή με την σταθερότητα στην οικονομία της χώρας μας, με περιτύλιγμα εθνικής οικονομικής ισχύος. Οι αριθμοί όμως δεν επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό. Το ονομαστικό ΑΕΠ της Τουρκίας την κατατάσσει στις 20 ισχυρότερες οικονομίες παγκοσμίως, με ισχυρή βιομηχανική βάση και σημαντικές εξαγωγές αγαθών. Η ουκρανική κρίση , οι οικονομικές επιπτώσεις, σε συνδυασμό με πολλές και δυσοίωνες εκτιμήσεις που γίνονται , τόσο για τη διεθνή σταθερότητα, όσο και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις πιθανότατα θα αναζωπυρώσουν τις συζητήσεις για το μέλλον. Είναι η στιγμή που πρέπει να μιλήσουμε φυσικά με πολιτικούς όρους, αλλά θα είναι λάθος , αν δεν διαλυθούν κάποιοι μύθοι για την οικονομία της Τουρκίας, ώστε να εκτιμήσουμε καλύτερα το μέλλον.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Ενώ οι Ρώσοι μπήκαν στο Κίεβο και ο Πούτιν έχει ήδη βάλει στο τραπέζι την ουδετεροποίηση της Ουκρανίας, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αυτό θα είναι το μέλλον της, η Ευρώπη και η Δύση στο σύνολό της, θερίζουν τώρα τις θύελλες που έσπειραν πολιορκώντας τη Ρωσία. Η αρχιτεκτονική ασφάλειας που οικοδομήθηκε μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κλονίζεται. Οι κυρώσεις , όσο σκληρές και αν είναι δεν θα πτοήσουν την Ρωσία. Επίσης τώρα γίνεται κατανοητό ότι οι ΗΠΑ δεν είναι αξιόπιστος σύμμαχος , αλλά κυρίαρχη δύναμη που θέλει να επιβάλλει παντού και πάντα την πολιτική της. Η Ρωσία του Πούτιν αξιοποιεί τον δυτικό ιμπεριαλισμό για να αντιπαραθέσει τον δικό του επεκτατισμό με ωμή βία. Η Ευρώπη αλλάζει πλέον χαρακτήρα. Ακροδεξιά κινήματα , φιλοναζιστικά μορφώματα θα ενισχυθούν παντού , κυρίως την ανατολική Ευρώπη. Η ΕΕ μπαίνει σε τούνελ με τις ανατολικές χώρες να θέλουν να την μετατρέψουν σε αντιρωσικό κλαμπ και η Ελλάδα βρίσκεται πλέον εν μέσω πολλαπλών πιέσεων και απειλών με τον τουρκικό αναθεωρητισμό να παίρνει και ιδεολογικά χαρακτηριστικά . Η Άγκυρα, θέλει να έχει λόγο στη νέα αρχιτεκτονική γι αυτό και τηρεί και πάλι ουδέτερη στάση αν και μέλος του ΝΑΤΟ. Όλα αυτά θα μετατρέψουν και την πολιτική ζωή της χώρας σε αρένα, σύντομα μάλιστα.
Η παλιά ρωσική παροιμία λέει “Άμα σηκώσεις την αρκούδα για χορό, ο χορός θα τελειώσει όταν θέλει η αρκούδα”. Η αρκούδα αποφάσισε να σηκωθεί για χορό, και τώρα όλοι θα περιμένουμε πόσο θέλει και αντέχει. Ο Μπάϊντεν θέλει να ξαναμοιραστεί η τράπουλα στον πλανήτη, γιατί η παγκοσμιοποίηση που διακαώς στήριξαν οι Αμερικανοί τώρα δεν τους αρέσει. Όμως ξέρουν τι θέλουν , γνωρίζουν τι επιδιώκουν είτε συμφωνούμε είτε όχι. Ο Πούτιν αποφάσισε να παίξει στην παρτίδα του νέου διπολισμού. Γιατί έτσι θα ξαναγίνει η υπερδύναμη στην βάση της ισχύος και όχι στενά της οικονομικής δύναμης. Ο κόσμος του, η χώρα του, δεν είναι πια περίκλειστος λόγω κομμουνισμού. Υπάρχουν τεράστιες επενδύσεις των δυτικών στην Ρωσία. Τι θα της κάνουν; Θα εγκαταλείψουν τα κέρδη τους; Και τι θα κάνουν με την Κίνα στην συνέχεια που είναι ο βασικός αντίπαλος της Αμερικής;
Η επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία οδηγεί την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο σε μια νέα διαίρεση. Οι στρατηγικοί στόχοι της Ουάσιγκτον και της Μόσχας βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Δυστυχώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποδεικνύονται ανίσχυροι να διαχειριστούν την τύχη της ΕΕ, και ανίκανοι να καθορίσουν τη θέση της Γηραιάς Ηπείρου στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Είναι η αμερικανική ηγεσία που θέλει διακαώς ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο , που θέλει μια αναθεώρηση της παγκοσμιοποίησης που η ίδια επέβαλε στο τέλος του 20ου Αιώνα. Είναι η ρωσική ηγεσία που επιλέγει να επιστρέψει σ ένα νέο διπολικό σύστημα (παγκοσμίως) με την ελπίδα να επανακτήσει τον ρόλο που θεωρεί ότι της ανήκει. Οι δυο τους εκβιάζουν εκ των πραγμάτων όλο τον υπόλοιπο πλανήτη να επανατοποθετηθεί.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ήταν το σύγχρονο αντικομμουνιστικό μέτωπο χωρίς κομμουνισμό, όπως σωστά έχει επισημανθεί. Η κυριαρχία του ιδεολογικού μίσους ήταν εμφανής και στις δύο περιπτώσεις. Η διαρκής επίκληση των θεσμών προδίδει εργαλειοποίηση των πυλώνων της δημοκρατίας Και η δήλωση αυτοϊκανοποίησης του Ευάγγελου Βενιζέλου ότι έσωσε τη χώρα «από τη λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ», θυμίζει ακριβώς τα επιχειρήματα του μετεμφυλιοπολεμικού μετώπου και του παρακράτους που οδήγησε στη χούντα του 1967, που υποτίθεται, έσωσε τη χώρα από τους κομμουνιστές. Σήμερα ελλείψει έστω και κατασκευής απειλής, πρέπει να σώσουν τη χώρα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα τύμπανα της μισαλλοδοξίας ηχούν όλο και πιο δυνατά. Η νεκρανάσταση της υπόθεσης του μακαρίτη Βγενόπουλου, που δεν ήταν κανένας άγιος, δείχνει ότι θέλουν να μετατρέψουν την πολιτική ζωή σε ζούγκλα με τον Βενιζέλο σε νέο ρόλο. Οι ακόρεστες φιλοδοξίες του οποίου δεν ήταν ποτέ επικίνδυνες για τον ίδιο, αλλά για τη δημοκρατία και τη χώρα που μορφοποιούνται σε ένα νέο σχήμα, από το οποίο λείπει ο Μητσοτάκης..