Ο Σόλτς σπεύδει στο Κίεβο και στην Μόσχα , μετά τον Μακρόν, αλλά ο Μπάϊντεν προαναγγέλλει πόλεμο, για να μην του αφήσει περιθώρια χειρισμού και αναζήτησης διεξόδου. Ο Σόλτς πάει στην Μόσχα με ένα πακέτο, μέτρων αποκλιμάκωσης της έντασης και απο τις δύο πλευρές. Ακόμα και την απόσυρση πυρηνικών απο την ανατολική Ευρώπη, ίσως και με την δήλωση οτι η Ουκρανία δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Η αμερικανική υστερία όμως αποβλέπει στο να μην μπορέσει το Βερολίνο να χειριστεί την κρίση, κάτι που είναι σε βάρος της ίδιας της Ευρώπης και οχι μόνο της Ρωσίας. ΟΙ πληροφορίες της CIA για την ημέρα της ρωσικής επίθεσης, θυμίζουν τις "πληροφορίες" με τις οποίες ξεκίνησε η εισβολή των προθύμων στο ΙΡάκ το 2003.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Ελάχιστα Θετική, μπορεί να χαρακτηριστεί η αποδοκιμασία της τουρκικής πολιτικής που αμφισβητεί την κυριαρχία της Ελλάδας σε μεγάλα νησιά του Αιγαίου και την συνδέει με την στρατιωτικοποίησή τους . Πρώτα η Ουάσιγκτον με δήλωση του Στέητ Ντηπάρτμεντ τόνισε ότι η ελληνική κυριαρχία δεν αμφισβητείται. Ακολούθησε στο ίδιο πνεύμα το Λονδίνο και στην συνέχεια και με μεγάλη καθυστέρηση η ΕΕ. Όμως υπάρχει ένα ανησυχητικό κενό σε αυτές τις δηλώσεις. Γιατί ναι μεν δεν αμφισβητείται η ελληνική κυριαρχία, λες και θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αλλά δεν γίνεται καμία αναφορά στο δικαίωμα της άμυνας της χώρας μας, άρα στο δικαίωμα να υπάρχουν Ένοπλες Δυνάμεις στα νησιά. Το ερώτημα δεν είναι φιλολογικό, αλλά ουσιώδες, γιατί ουσιαστικά οι δηλώσεις αυτές, τηρούν ίσες αποστάσεις από την Αθήνα και την Άγκυρα και τελικά "γέρνουν" υπέρ της Τουρκίας. Στο θέμα της αποστρατιωτικοποίησης έμμεσα δικαιώνουν την Άγκυρα και αυτόματα αναδύεται το ερώτημα, αν όλα αυτά θα οδηγήσουν σε έναν νέο κύκλο έντασης ή δείχνουν τον δρόμο του διαλόγου.. Ποιός θα κάνει διάλογο με την Τουρκία που να περιλαμβάνει και την άμυνα των νησιών;
Του Σωτήρη Σιδέρη
Όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις σίγουρα δεν αιφνιδιάστηκαν από την κλιμάκωση της τουρκικής πολιτικής και την έγγραφη διαστρέβλωση της Συνθήκης της Λωζάννης, προκειμένου να υπηρετηθεί η πολιτική αμφισβήτησης της κυριαρχίας των νησιών μας με πρόσχημα την αποστρατιωτικοποίησή τους. Ούτε από την παραλυσία της ελληνικής κυβέρνησης αιφνιδιάστηκε κανείς. Η Άγκυρα κλιμακώνει βάσει σχεδίου και ήταν απολύτως βέβαιο ότι μέχρι το 2023 η Τουρκία θα ολοκλήρωνε την στρατηγική της επιδιώκοντας να αποσπάσει από την Ελλάδα ό,τι μπορεί περισσότερο. Το πλέον εξοργιστικό όμως είναι ότι αντί η Ελλάδα να είναι η χώρα που μπορούσε να καταγγείλει την Τουρκία διεθνώς για κραυγαλέες παραβιάσεις της εν λόγω Συνθήκης και να κινητοποιήσει κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς, είναι η Τουρκία που το κάνει . Πλησιάζει λοιπόν μια κομβική στιγμή που η Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να μένει ακίνητη. Τα διλήμματα που αποφεύγει να απαντήσει ο Μητσοτάκης θα του γίνουν εφιάλτης...
Του Σωτήρη Σιδέρη
Το υπουργείο Εξωτερικών δείχνει σημάδια κόπωσης, ακόμη και στο επικοινωνιακό επίπεδο. Γιατί δεν είναι δυνατόν να πορεύεται η χώρα στις διεθνείς σχέσεις κινούμενη σχεδόν στο περιθώριο των διπλωματικών διεργασιών και στην Αθήνα να φαντασιώνονται επιτυχίες. Το προσβλητικό μονομερές άδειασμα των ΗΠΑ με το non paper για την ματαίωση του EastMed προκάλεσε μια ανομολόγητη, αλλά καθηλωτική κρίση στις διμερείς σχέσεις, ενώ οι ανοιχτές απειλές της Μόσχας ότι πρέπει να ανησυχούν οι χώρες που φιλοξενούν αμερικανικές βάσεις στο έδαφός τους έφερε νέα ταραχή. Αυτό το σκηνικό στο τρίγωνο Ελλάδα-ΗΠΑ-Ρωσία έχει οδηγήσει στην αναβολή της ψήφισης από τη βουλή της συμφωνίας για τις βάσεις με τον Πρέσβη Πάϊατ να βρίσκεται σε παροξυσμό. Επίσης, η Ελλάδα ήταν και πάλι απούσα, καθώς δεν προσκλήθηκε , σε μια ακόμη σημαντική σύνοδο ανώτερων διπλωματών και υπουργών Εξωτερικών στη Ρώμη την Τρίτη 8 Φεβρουαρίου με την Τουρκία να είναι παρούσα . Όλα αυτά συνθέτουν μια εικόνα καταθλιπτικής , περαιτέρω υποβάθμισης του κύρους , του ρόλου και του ειδικού βάρους της Ελλάδας.
Αξιοποιώντας πλήρως την δυσμενή θέση στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση κυρίως στο πεδίο της πολιτικής ηθικής, ο Αλέξης Τσίπρας εξαπέλυσε μια, χωρίς προηγούμενο επίθεση κάνοντας λόγο για εξόφθαλμη απόπειρα δημιουργίας ενός καθεστώτος τονίζοντας ότι «η Ελλάδα του 2022 δεν είναι εύκολο να γυρίσει τόσα χρόνια πίσω. Η Ελλάδα έχει αντισώματα Δημοκρατίας. Τα καθεστώτα πέφτουν με πάταγο». Η σκληρή, στα όρια της πολιτικής ωμότητας επίθεση του Αλέξη Τσίπρα δεν έγινε στο κενό, αλλά χρησιμοποίησε στοιχεία από πραγματικά γεγονότα, που μάλιστα για πρώτη φορά έγιναν γνωστά. Όπως για παράδειγμα όταν κατηγόρησε τις δημοσκοπικές εταιρείες ότι αρνούνται ακόμη και να δώσουν τα πρωτογενή στοιχεία των ερευνών τους και προστατεύονται προκλητικά και παράνομα.