Του Σωτήρη Σιδέρη
Στην Ελλάδα και όχι μόνο έχουν εκδηλωθεί σφοδρές αντιδράσεις για το πολιτιστικό εμπάργκο που θέλουν να επιβάλλουν πολλές ευρωπαικές χώρες κατά ρωσικών πολιτιστικών οργανισμών. Σε μια συγκυρία που θανατηφόρα οπλικά συστήματα κυκλοφορούν σχεδόν ελεύθερα και μπορούν να αφανίσουν ολόκληρα χωριά και πόλεις μέσα λίγα λεπτά, οι πολιτιστικές εκδηλώσεις απαγορεύονται. Ή θα παραδοθούμε και θα ισοπεδωθούμε, ή θα αντιδράσουμε και θα νοιώσουμε πολύτιμοι σε έναν κόσμο που έχει ανάγκη από τέχνη και όχι από όπλα. Αν η ΕΕ θέλει να κυριαρχήσει ο νόμος της Ζούγκλας , θα πρέπει και να γνωρίζει ότι μπορεί να περιχαρακώσει ρώσικους οργανισμούς, αλλά η ίδια η Ευρώπη δεν θα είναι καθόλου ελεύθερη ούτε πολιτισμένη . Στην Ελλάδα η κίνηση της Μενδώνη προκάλεσε σάλο. Οι καλλιτέχνες αντιδρούν. Η πολιτική και η τέχνη πάντα αλληλεπιδρούσαν, αλλά αυτό διαφέρει από την ζούγκλα . Αν η ΕΕ θέλει να μας θυμίσει την Ιερά Εξέταση, τον Χίλτερ, τον Στάλιν, εσχάτως τον Όρμπαν, το μόνο που θα πετύχει θα είναι ένας νέος, βαθύς διχασμός, χειρότερος και από πόλεμο.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Μετά από μια εβδομάδα πολέμου και αφού σχεδόν η μισή Ουκρανία έχει καταστραφεί, ο πρόεδρος Ζελένσκι την Τρίτη 1 Μαρτίου, σε κοινή συνέντευξή του στο Reuters και στο CNN, παρουσίασε το πλαίσιο μιας συμφωνίας <<εάν το ΝΑΤΟ κλείσει την πόρτα στις προοπτικές ένταξης της Ουκρανίας>>. Αν αυτή η δήλωση είχε γίνει πριν τον πόλεμο , ίσως είχε σώσει τη χώρα του. Ταυτόχρονα όμως , η δήλωση αυτή αποκαλύπτει την πραγματική αιτία του πολέμου, δηλαδή ενός λάθους πολέμου, που ικανοποιεί μόνο τα πιο σκληρά γεράκια στη Ρωσία και τη Δύση και κανέναν άλλον. Και μέσα στον γενικό χαμό, ο Τούρκος υπουργός άμυνας Χ. Ακάρ δήλωσε ότι συνεχίζει την πολιτική έντασης με την Ελλάδα, θέλοντας προφανώς να εμφανίσει την Τουρκία ανεπηρέαστη από τον πόλεμο. Πρόκειται για ψευδαίσθηση γιατί και η Άγκυρα και οι κατευθύνσεις της τουρκικής πολιτικής θα επηρεαστούν και μάλιστα σοβαρά. Ίσως σήμερα είναι η κατάλληλη στιγμή η Αθήνα να αρχίσει να καλλιεργεί την διπλωματία της αποτροπής .
Η Τουρκία δεν θα αλλάξει πολιτική έναντι της Ελλάδας , αυτό είναι βέβαιο. Οι σχέσεις θα παραμείνουν σε ένταση, αλλά οι φιλοδοξίες της να παίξει ρόλο στον Καύκασο, τη Μαύρη Θάλασσα, ίσως και στη Μεσόγειο δεν θα ευοδωθούν . Γιατί ο πόλεμος της Ουκρανίας θα επιδράσει και θα προκαλέσει αλλαγές σε όλα τα πεδία, που προς το παρόν δεν είναι σαφή.
Σκηνή πρώτη. Στο Αρχείο οι υποθέσεις Αβραμόπουλου – Γεωργιάδη. Σκηνή δεύτερη. Στη δημοσιότητα αραχνιασμένο ηχητικό για τη Θάνου. Σκηνή τρίτη. Ο εισαγγελέας το μελετά για να το ανασύρει από το αρχείο..Φυσικά η δικαιοσύνη δεν χειραγωγείται ούτε κάνει πολιτικά παιχνίδια, γιατί αν ισχυριστεί κανείς κάτι τέτοιο, ίσως κατηγορηθεί ως σκευωρός. Αλλά όσο στη χώρα αυτή υπάρχει ακόμη η ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου, είναι καθήκον όλων η ανεξάρτητη διατύπωση της γνώμης του. Η είδηση λοιπόν, ότι ο Άρειος Πάγος μελετά την ανάσυρση από το αρχείο της μηνυτήριας αναφοράς του επιχειρηματία Ανδρέα Βγενόπουλου, κατά της Βασιλικής Θάνου για απόπειρα εκβιασμού σε βάρος του έναντι οικονομικού ανταλλάγματος, προκαλεί την κοινή λογική και προκαλεί και ερωτηματικά. Η ίδια η Θάνου έδωσε απαντήσεις βέβαια, αλλά προφανώς δεν αρκούν.
Με την δικαιολογία ότι δεν θέλει να ανοίξει διάλογο μαζί του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φυγομάχησε και αρνήθηκε να απαντήσει στα όσα είπε ο Γ. Βαρουφάκης στη δευτερολογία του. Σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα, η τοποθέτηση του Γραμματέα του ΜέΡΑ 25 και η μη απάντηση του πρωθυπουργού θα ξεσήκωνε θύελλα. Προφανώς ο Μητσοτάκης έχει τους λόγους του να μην απαντά όταν τον αποκαλούν <<Μητσοτάκης Α.Ε.>> ή επιχειρηματία της πολιτικής. Παραθέτουμε το απόσπασμα της τοποθέτησης του Γ. Βαρουφάκη :
Η Ουάσιγκτον επανέλαβε σε όλους τους τόνους ότι ο πόλεμος της Ουκρανίας δεν είναι δικός της πόλεμος, αφήνοντας έτσι εκτεθειμένους τους πρόθυμους Ευρωπαίους. Η Κίνα αντιδρώντας στην αμερικανική προπαγάνδα που την θέλει να είναι σε απόκλιση με τη Μόσχα, όχι μόνο διέψευσε κάτι τέτοιο, αντίθετα πέρασε στην αντεπίθεση κατηγορώντας τις ΗΠΑ ότι επιδίωξαν τον πόλεμο, και ότι, αν ήθελαν θα τον απέτρεπαν . Το Πεκίνο υποστηρίζει επίσης ότι τον πόλεμο αυτόν τον ήθελαν οι μεγάλες επιχειρήσεις για να αυξήσει η Ουάσιγκτον τις πολεμικές δαπάνες. Όλα αυτά συνθέτουν μια δυσώδη πολιτική με θύμα τον ουκρανικό λαό. Ένας πόλεμος που σίγουρα θα μπορούσε να αποφευχθεί . Η Ουκρανία έχοντας μια απολύτως χειραγωγημένη ηγεσία, έγινε πιόνι σε μια αντιπαράθεση που θα βυθίσει την Ευρώπη σε παρατεταμένη κρίση. Και η Ελλάδα ακολουθεί τον λάθος δρόμο σε έναν λάθος πόλεμο.