Του Σωτήρη Σιδέρη
Την στιγμή που διπλωμάτες από την Σουηδία και την Φινλανδία ετοιμάζονταν να μεταβούν στην Άγκυρα για να καλοπιάσουν τον Ερντογάν και να άρει το βέτο για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ, ο Τούρκος πρόεδρος τους κάλεσε “να μην μπουν στον κόπο” να κάνουν το ταξίδι, γιατί το βέτο ισχύει. Με απλά λόγια οι παρασκηνιακές συζητήσεις δεν ήταν ικανοποιητικές ως προς τα ανταλλάγματα που ζητά, οπότε τα ντεσιμπέλ ανεβαίνουν. Η ρίζα όμως του προβλήματος δεν είναι στο τι συμβαίνει σήμερα, αλλά στο τι συμβαίνει χρόνια τώρα . Η πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας και διαρκούς ανοχής στον αυταρχισμό , τις παραβιάσεις του κράτους δικαίου, στις διώξεις των αντιπάλων του και την αποσταθεροποιητική πολιτική που ακολουθεί στην Ανατολική Μεσόγειο , είναι το πρόβλημα. Αντί λοιπόν να είναι η ΕΕ, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και ξεχωριστά πολλές χώρες της Δύσης που επί χρόνια έπρεπε να θέτουν όρους στην Τουρκία, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η μεγάλη πρόκληση όμως τώρα αρχίζει.
Απο τις κάλπες του ΣΥΡΙΖΑ δόθηκε ψήφος εμπιστοσύνης στον Αλέξη Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ για να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ των 30.000 μελών του 2015, των 60.000 έως προχθές, έγινε πλέον ένα κόμμα των 172.000 μελών. Μέσα σε μία μέρα γράφτηκαν πάνω 110.000 μέλη, όχι απλώς για να ψηφίσουν για πρόεδρο του κόμματος τον Α. Τσίπρα, αλλά για να δείξουν ότι υπάρχει διάθεση για μια μαζική συμμετοχή σε πολιτικές διαδικασίες. Φάνηκε έτσι πως η εμμονή σε κλειστές διαδικασίες, σε διαδικασίες των προηγούμενων δεκαετιών, δεν μπορούσαν να στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτική δύναμη που διεκδικεί ξανά την διακυβέρνηση της χώρας.
To ερώτημα , αν ο πόλεμος στην Ουκρανία θα επιφέρει πολιτικές αλλαγές στην Ευρώπη με την ανάδυση μιας νέας ακροδεξιάς που με επίκεντρο την αντιρωσική πολιτική θα ξεπλύνει ακόμη και τους ναζί, πλανιέται πάνω από την Ευρώπη. Πέραν των πολιτικών, μια απόφαση της Αυστρίας, της χώρας που υπηρέτησε συνειδητά τον Χίτλερ, έρχεται να αναζωπυρώσει τους φόβους. Μια κοινή απόφαση των επιτροπών που διαχειρίζονται το πρώην στρατόπεδο συγκέντρωσης των ναζιστών στην Ανω Αυστρία αναφέρει πως, ενώ δεν αμφισβητείται η συμβολή της Σοβιετικής Ενωσης στην ήττα του ναζισμού, εντούτοις δεν μπορεί να παραβλεφθεί η σημερινή βία κατά των Ουκρανών. Έτσι, δεν προσκάλεσαν για πρώτη φορά μετά από 77 χρόνια Ρώσους και Λευκορώσους αξιωματούχους στις εκδηλώσεις μνήμης στο Μαουτχάουζεν. Ας σημειωθεί ότι τα περισσότερα στρατόπεδα συγκέντρωσης είχαν απελευθερωθεί από τους Σοβιετικούς κατά την προέλασή τους προς το Βερολίνο. Αν η Αυστρία θέλει να διαμαρτυρηθεί για την εισβολή, έχει χίλιους τρόπους να το κάνει. Άρα, τι συμβολίζει αυτή η κίνηση;
Του Σωτήρη Σιδέρη
Μια ιδιότυπη πολιτική κατάσταση δημιουργείται στο τρίγωνο Ελλάδα -ΗΠΑ-Τουρκία το επόμενο 24ωρο. Σήμερα Κυριακή 15 Μαϊου, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ προσέρχονται στις κάλπες για να εκλέξουν τον Αλέξη Τσίπρα . Η προσέλευση και το συνακόλουθο μήνυμα πολιτικής αλλαγής που έχει ζητήσει ο Τσίπρας είναι στο επίκεντρο, ενώ έχει στείλει το μήνυμά του στις ΗΠΑ καταψηφίζοντας την συμφωνία για τις βάσεις. Τη Δευτέρα 16 Μαίου ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα συναντηθεί στον Λευκό Οίκο με τον Μπάιντεν. Η συνάντηση είναι πολύπλοκη. Οι ΗΠΑ έχουν μια παγκόσμια πολιτική, έναν τυφλό σύμμαχο, τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο οποίος όμως έχει μεγάλα προβλήματα και στο εσωτερικό και στις σχέσεις με την Τουρκία. Ο Ερντογάν όμως παρενέβη στην συνάντηση και εκβιάζοντας με βέτο στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και ζητά από τον Λευκό Οίκο και το Κογκρέσο F-16,στήριξη στα σχέδιά του στην Ανατολική Μεσόγειο, την Συρία, την Λιβύη παντού. Αυτή η ιδιότυπη πολυπαραγοντική διαπραγμάτευση σίγουρα θα έχει πολλά μηνύματα για το μέλλον και χρήζουν προσοχής.
Ανατρέπεται γρήγορα, προσεκτικά αλλά σταθερά το κλίμα στη Δύση. Ξαφνικά Ευρωπαίοι ηγέτες αποκαλύπτουν πτυχές των παρασκηνιακών συνομιλιών τους με κοινό παρανομαστή την εξεύρεση λύσης στον πόλεμο Ρωσίας -Ουκρανίας μέσω διαπραγματεύσεων. Αν πρόκειται για ελιγμό θα φανεί σύντομα. Πάντως, εκεί που οι ΗΠΑ και η ΕΕ προπαγανδίζουν την ήττα της Ρωσίας γνωρίζοντας ότι αυτό δεν ισχύει, καταγράφεται μια σημαντική μεταστροφή, που ίσως δεν είναι άσχετη με την οικονομική κρίση που πλήττει και την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Ο Ζελένσκι αντιλαμβανόμενος ότι οι εξελίξεις τρέχουν ίσως ερήμην του, αναγκάστηκε να αποκαλύψει δημόσια ότι ο Μακρόν του ζήτησε να παραχωρήσει εδάφη στη Ρωσία, προφανώς στα Ανατολικά. Οι υπουργοί Άμυνας των ΗΠΑ και της Ρωσίας είχαν την πρώτη τους τηλεφωνική συνομιλία και ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι ζήτησε από τον Μπάϊντεν να σηκώσει το τηλέφωνο και να μιλήσει με τον Πούτιν, προφανώς το είπε εν γνώσει του Αμερικανού προέδρου. Όλα αυτά μέσα σε λίγες ώρες, ενώ η Μόσχα σίγουρα θέλει να βάλει σε μια συμφωνία την διχοτόμηση της Ουκρανίας. Ο Ζελένσκι ζήτησε συνάντηση με τον Πούτιν.....