Του Σωτήρη Σιδέρη

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ίσως η πιο ξεδιάντροπη χώρα του κόσμου. Υποδαυλίζουν αντιπαραθέσεις και πολέμους για να βρίσκεται σε αιώνια κίνηση η πολεμική τους βιομηχανία. Δεν έχουν κανόνες , συνεργάζεται  εξίσου άνετα με φιλελεύθερες και φασιστικές χώρες, αρκεί να κερδίζουν.  Η μόνη χώρα του κόσμου ίσως που την σέρνει από τη μύτη είναι η Τουρκία. Εκτελεί το δικό της σχέδιο για να γίνει περιφερειακή δύναμη, συμμαχεί εκτός πλάνων ΗΠΑ ή ανατρέπει συμμαχίες , προσποιείται την μονίμως ανικανοποίητη και βρίσκει πάντα τρόπο να νοιώθουν οι Αμερικανοί ότι την έχουν ανάγκη. Έτσι λοιπόν, λίγα 24ωρα πριν την επίσκεψη Μητσοτάκη στον Λευκό 0ίκο , διοχετεύθηκε στην Wall Street Journal η πληροφορία ότι , η κυβέρνηση Μπάιντεν ζητά από το Κογκρέσο να εγκρίνει μια νέα συμφωνία στρατιωτικού υλικού υπέρ της Τουρκίας με προηγμένα οπλικά συστήματα. Ταυτόχρονα όμως οι ΗΠΑ απαιτούν από την Ελλάδα να απογυμνώσει την άμυνά της από οπλικά συστήματα για να τα στείλει στην Ουκρανία και στην Αθήνα το ΥΠΕΞ και το Μέγαρο Μαξίμου δηλώνουν ότι θα στηρίξουν την Ουκρανία με οποιοδήποτε κόστος για την Ελλάδα. Πρόκειται για ένα ρεσιτάλ υποτέλειας. Έχουν αυτό το δικαίωμα;

Καταστροφικός ανταγωνισμός

Οι ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ιστορικές. ο διπλωματικός εκμηδενισμός της χώρας παίρνει μεγάλες διαστάσεις και ο δείκτης παθητικότητας είναι ανησυχητικά υψηλός. Αν ο πρωθυπουργός νοιώθει την πίεση στο εσωτερικό της χώρας από την αντιπολίτευση, αλλά και από το ίδιο του το κόμμα, οφείλει να διορθώσει την πορεία του.

Η Τουρκία πρωταγωνιστεί παντού και η Ελλάδα δηλώνει μέσω του ΥΠΕΞ Νίκου Δένδια ότι η χώρα θέλει τις ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη, χωρίς αντάλλαγμα. Ως αντιπροσφορά θεωρεί ότι οι Αμερικανοί προσφέρουν ασφάλεια στην Ελλάδα, ότι δηλαδή θα εμποδίσουν την Τουρκία να κάνει πόλεμο εναντίον μας. Γνωρίζουν όμως ότι οι ΗΠΑ δεν προσφέρουν καμία ασφάλεια σε περίπτωση σύγκρουσης  με την Τουρκία και το γνωρίζει ο Δένδιας και το έχουν πει σε όλους τους τόνους οι ΗΠΑ σε όλες τις συνομιλίες που έχουν στην Αθήνα ή την Ουάσιγκτον , στο ΝΑΤΟ ή στην ΄Αγκυρα. Ότι στόχος τους είναι να μην υπάρξει ποτέ σύγκρουση, αλλά αν υπάρξει οι ΗΠΑ δεν θα αναμειχθούν στρατιωτικά.

Υπό αυτό το πρίσμα εξάγεται για μια ακόμη φορά το συμπέρασμα, πόσο ταπεινωτική  είναι η στάση των ΗΠΑ έναντι της Αθήνας και πόσο ασήμαντη, μάλλον αγγαρεία , θεωρούν την επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, γιατί δεν πρόκειται να διαπραγματευθούν τίποτα. Ένας θα μιλάει και ο άλλος θα συμφωνεί. Και όχι μόνο αυτό. Ο Έλληνας πρωθυπουργός πρόκειται να ζητήσει την αγορά F-35 από τους Αμερικανούς, δηλαδή οι εξοπλιστικές δαπάνες θα αυξηθούν κατά μερικά δις ακόμη και ενώ οι ανησυχίες για το χρέος της χώρας μεγαλώνουν. Και όπως συμβαίνει με τα F-16 προς την Τουρκία, έτσι θα συμβεί και με τα F-35. Όσο η διπλωματία είναι απούσα θα θριαμβεύουν τα F-16...Oι Αμερικανοί ενδιαφέρονται μόνο να πωλούν και όσο δεν υπάρχει λύση στα ελληνοτουρκικά , τόσο περισσότερα θα κερδίζουν. Αλλά αυτή η τακτική είναι καταστροφική για την Ελλάδα.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της WSJ, Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν ζήτησε από τους ηγέτες του Κογκρέσου να εγκρίνουν την πώληση προηγμένων οπλικών συστημάτων και άλλου εξοπλισμού για τον στόλο των τουρκικών F-16.  Όπως προσθέτει το δημοσίευμα, η συμφωνία θα περιλαμβάνει πυραύλους, ραντάρ και ηλεκτρονικά συστήματα για τα F-16 της Τουρκίας, προκειμένου να γίνει μια σημαντική αναβάθμιση στα μαχητικά αεροσκάφη της χώρας.

Με οποιοδήποτε κόστος;

Είναι η δεύτερη φορά σε μικρό χρονικό διάστημα που η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει διαθέσιμη να στηρίξει την Ουκρανία στον πόλεμο με την Ρωσία με οποιοδήποτε κόστος , το οποίο μάλιστα η Αθήνα προτίθεται να αναλάβει. Ποιος αποφασίζει για τόσο μείζονα , εθνικής σημασίας ζητήματα που μπορούν να επηρεάσουν καταλυτικά το μέλλον της χώρας;. Την πρώτη φορά η φράση αυτή ειπώθηκε από τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Θάνο Ντόκο σε τοποθέτησή του στο Φόρουμ των Δελφών, όπου είπε: <<Η θέση της χώρας μας στην ουκρανική κρίση δεν είναι χωρίς κόστος, είμαστε όμως διατεθειμένοι να το πληρώσουμε..>>. Δεν υπάρχει ίσως σε καμία άλλη χώρα του κόσμου αξιωματούχος να έχει κάνει παρόμοια δήλωση.
Τη δεύτερη φορά το είπε ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ με εντολή Νίκου Δένδια. Ειδικότερα, απαντώντας σε ερώτηση για τις κυρώσεις της ΕΕ προς την Ρωσία και το εμπάργκο για το ρωσικό αέριο ο Α. Παπαϊωάννου είπε:

<<Η Ελλάδα, και το έχουμε τονίσει αυτό σε όλους τους συνομιλητές μας, εναρμονίζεται και εφαρμόζει όλες τις κυρώσεις που λαμβάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, που συναποφασίζει βεβαίως και η Ελλάδα, τις εφαρμόζουμε πλήρως με ό,τι κόστος αυτό μπορεί να έχει και για εμάς....>>

Η αμετακίνητη αυτή θέση, ό,τι και να συμβαίνει στον κόσμο προκαλεί κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο που στοιχειωδώς απαιτεί από την κυβέρνησή του να ασκεί εξωτερική πολιτική με όρους εθνικής αξιοπρέπειας. Η ενσωμάτωση άνευ όρων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στην πολιτική των ΗΠΑ, ως να είναι βραχίονας του Στέητ Ντηπάρτμεντ, δεν είναι απλά ταπεινωτική, οδηγεί και τη χώρα σε περιπέτειες σε ένα μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό σκηνικό.  Στο οποίο σκηνικό, η Τουρκία κατέχει προνομιακή σχέση με όλες τις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου και παρατηρείται το εξής ντροπιαστικό φαινόμενο: Η Τουρκία μέλος του ΝΑΤΟ δεν τηρεί καμία απόφαση για πίεση στη Μόσχα. Η Ελλάδα αν και μέλος της ΕΕ υποβαθμίζεται στρατηγικά με την Τουρκία να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των Βρυξελλών. Οι ΗΠΑ που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους όσον αφορά την πλήρη στοίχιση των μελών του ΝΑΤΟ στην πολιτική τους, έχει δώσει χώρο, χρόνο και πλήρη ευχέρεια κινήσεων στην Τουρκία η οποία φλερτάρει χρόνια με τη Μόσχα και θα συνεχίσει να το κάνει, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν.
Η επικοινωνιακή καταιγίδα που ετοιμάζει η κυβέρνηση ενόψει του ταξιδιού Μητσοτάκη στις ΗΠΑ δεν θα μπορέσει να καλύψει τις ανησυχητικές προβλέψεις για περαιτέρω υποβάθμιση της Ελλάδας.