Είναι να απορεί κανείς γιατί ο Γιώργος Καραγκούνης επικαλέστηκε τον Πινοσέτ για να περιγράψει το όραμα του για το ασφαλιστικό της χώρας, αφού μπορούσε κάλλιστα να επικαλεστεί τον…Κώστα Σημίτη ή και τον Γιάννη Σπράο. Γιατί αυτό που προσπάθησε να περιγράψει ως το ιδανικό ασφαλιστικό σύστημα συζητιέται στην Ελλάδα από το 1986.
Σε άρθρο του ο Κ. Σημίτης έλεγε το 87: « η κατάσταση ...απαιτεί ένα σύστημα που να ορίζει σαφώς τους ρόλους της κοινωνικής ασφάλισης, της κοινωνικής πρόνοιας αλλά και της ιδιωτική ασφάλισης. Ένα τέτοιο σύστημα δοκιμασμένο ευρέως σε πολλές αναπτυγμένες χώρες όπως για παράδειγμα η Μεγάλη Βρετανία είναι ένα σύστημα συντάξεων τριών επιπέδων, το σύστημα τριών στυλοβατών της ασφάλισης. 1.Μια ενιαία εθνική σύνταξη. 2.Μια σύνταξη αναλογική του εισοδήματος. 3.Μια κλαδική σύνταξη».
Οι Π. Τήνιος, Μ. Νεκτάριος και Γ. Συμεωνίδης, παρουσίασαν τον Δεκέμβριο του 2016 μια εξελιγμένη παραλλαγή του ίδιου συστήματος.
Πολλά ερωτήματα και πολλές αμφιλεγόμενες απαντήσεις έχουν δοθεί σχετικά με τις πιέσεις που ασκήθηκαν στο παρασκήνιο για να επιτευχθεί η συμφωνία των Πρεσπών. Η κυβέρνηση αρνείται κατηγορηματικά κάθε ξένη εμπλοκή, ενώ Αμερικανοί αξιωματούχοι δηλώνουν δημόσια ότι συνέβαλαν στην επίτευξη της συμφωνίας.
Η αλήθεια είναι ότι η παρέμβαση των ΗΠΑ ήταν ολοκληρωτική, ενώ στο παρασκήνιο είναι γνωστό ότι καθοριστική εμπλοκή στην σύνταξη του τελικού κειμένου της συμφωνίας είχαν δύο εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ, που όχι απλώς συνέβαλλαν καθοριστικά στην σύνταξη του κειμένου, αλλά επέβλεπαν και την πιστή εφαρμογή όσων ήθελαν οι ΗΠΑ να συμπεριληφθούν στην συμφωνία. Κυρίως όλα τα σχετικά με την μακεδονική ταυτότητα στηρίζοντας τα Σκόπια και το erga omnes, θέμα στο οποίο στήριξαν την Ελλάδα.
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το αμερικανικό σχέδιο ανακατεύθυνσης της ελληνικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής μέσω της επιδιωκόμενης υποκατάστασης, ως ένα βαθμό , του ρόλου της Τουρκίας στην περιοχή , αλλά και της εμπλοκής της χώρας μας, σε ένα τριπλό, επικίνδυνο και ουσιαστικά τυχοδιωκτικό μέτωπο που περιλαμβάνει:
πρώτον, τo αντιρωσικό μέτωπο που οικοδομούν κύκλοι της Ουάσιγκτον, με επίκεντρο και τα Βαλκάνια και στο οποίο εντάχθηκε και η πίεση για την συμφωνία των Πρεσπών, αλλά και η πίεση προς Σερβία –Κόσοβο για επαναχάραξη των συνόρων τους . Είναι αδιευκρίνιστο τι ακριβώς σημαίνει «αναβάθμιση» του ρόλου της Ελλάδας στα Βαλκάνια καθώς μαίνεται η αντιπαράθεση ΗΠΑ –Ρωσίας και δευτερευόντως μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών. H Αυστρία που διεκδικεί ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια τηρεί στάση ουδετερότητας στον ανταγωνισμό ΗΠΑ-Ρωσίας, η Ελλάδα τι ακριβώς επιδιώκει;
Δεύτερον, το μέτωπο κατά της Τουρκίας που προβλέπει την όξυνση των πιέσεων κατά του Ερντογάν, ίσως και την ανατροπή του.