Στην συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στις 2 Ιουλίου ο Αλέξης Τσίπρας προετοίμαζε το κόμμα του και τον ελληνικό λαό για ανατροπές ενόψει του τερματισμού της μνημονιακής περιόδου δηλώνοντας ότι:
«Όσο θα απομακρυνόμαστε από τη μνημονιακή περίοδο και όσο η στρατηγική της δίκαιης ανάπτυξης θα γίνεται πολιτική πράξη και δράση, τόσο οι διαχωριστικές πολιτικές γραμμές θα γίνονται πιο ορατές και σαφείς». Στην συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στις 31 Αυγούστου οι διαχωριστικές γραμμές εξαφανίστηκαν.
Από τις αρχές Ιουλίου, είχε γίνει γνωστό ότι ο πρωθυπουργός προετοίμαζε ανασχηματισμό. Τότε είχαμε θέσει το ερώτημα αν ο στόχος είναι ένας ανασχηματισμός προσώπων ή ανασχηματισμός που θα αναδείξει μια νέα ταυτότητα. Όσοι πίστευαν ότι μπορεί να αναδειχθεί η νέα αριστερή ταυτότητα διαψεύστηκαν οικτρά. Από τις διαπραγματευτικές αυταπάτες του πρώτου εξαμήνου του 2015 φθάσαμε στην αυταπάτη ότι η δεξιά στροφή είναι συνταγή νίκης. Το ίδιο πίστευαν όλοι οι πρωθυπουργοί του ΠΑΣΟΚ, καθώς έβλεπαν το κόμμα τους να αποσυντίθεται….
Η δημοσκοπική κατάρρευση της κυβέρνησης και η αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ ενεργοποίησαν τα κομματικά ένστικτα. Πάντα μετά την μεταπολίτευση, οι πρωθυπουργοί, αφού πρώτα περιφρονούσαν το κόμμα και τους ανθρώπους του επιδιώκοντας μια εξουσία χωρίς έλεγχο και σεβασμό στις διακηρύξεις. Όταν όμως βρίσκονταν μπροστά στο φάσμα της ήττας έτρεχαν στο κόμμα. Είτε για να αντλήσουν δύναμη , είτε για να επιμερίσουν την ευθύνη της ήττας. Έτσι, οδηγηθήκαμε στην κομματική κινητικότητα του ΣΥΡΙΖΑ και στην εσπευσμένη εκλογή νέου Γραμματέα που για πολλούς ήταν μια επιβεβλημένη κίνηση αναζωογόνησης της ελπίδας.
Στην πράξη όμως , μέσα σε λίγες ώρες ο Αλέξης Τσίπρας ακύρωσε, τουλάχιστον ως ένα βαθμό, την δυναμική που θα μπορούσε να αναπτυχθεί από την εκλογή του Πάνου Σκουρλέτη στη θέση του γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ. Ενός στελέχους με θετικό πρόσημο και στο κόμμα και στην κυβέρνηση. Που δεν έδειξε ποτέ αλαζονεία, περιφρόνηση στο κόμμα και αμετροέπεια. Και ο οποίος συχνά προειδοποιούσε για τα προβλήματα της δεξιάς στροφής.
Εκ των πραγμάτων η όποια πρόθεση του κόμματος και του ιδίου του Τσίπρα να κάνουν επανεκκίνηση και να προσδώσουν τα αφετηριακά ιδεολογικά χαρακτηριστικά στον ΣΥΡΙΖΑ, ακυρώθηκε με τον ανασχηματισμό που ακολούθησε.
Κάθε απόπειρα επανασύνδεσης του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία θα πέφτει πάνω σε ένα τείχος ανθρώπων, μελών, οπαδών και ψηφοφόρων που θα αρνούνται κάθε εμπλοκή στην κομματική ζωή, καθώς διαφορετικά εννοούν το νέο ξεκίνημα οι αριστεροί πολίτες και διαφορετικά ο κ. Τσίπρας και οι νέοι κυβερνητικοί σύμμαχοί του.
Η κορυφαία αποστολή του Πάνου Σκουρλέτη είναι να συγκινήσει τους αριστερούς πολίτες και να επανακάμψουν στις γραμμές του κόμματος και κυρίως στην κάλπη. Το ποσοστό συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, είναι κάτω από 45%, πράγμα που σημαίνει ότι ακόμη και αν αυξηθεί και φθάσει το 55%-60% η ήττα στις εκλογές είναι προδιαγεγραμμένη. Και θα είναι πολύ μεγαλύτερη η ποσοστιαία διαφορά από τη ΝΔ, όχι γιατί η ΝΔ θα αυξήσει τη δύναμή της, αλλά γιατί οι αριστεροί αιμοδότες του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάνε να ψηφίσουν, τάση που κυριαρχεί σε όλα τα σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης που χάνονται από τον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης.
Το πλέον προκλητικό στοιχείο για τους αριστερούς είναι ότι εκεί που ανέμεναν τον αυτονόητο τερματισμό της συγκυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ και την προκήρυξη εκλογών για πραγματικά νέα πορεία, όχι μόνο δεν έγινε, αντίθετα οι προσθήκες του ανασχηματισμού εξόργισαν ακόμη περισσότερο και εδραίωσαν την αφομοίωση στην δεξιά ατζέντα. Επελέγη η παράταση της διακυβέρνησης και η τελική διαμόρφωση ενός κυβερνητικού σχήματος που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις χρεοκοπημένες κινήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ενισχύοντας μάλιστα τον ακροδεξιό Καμμένο . ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συνεργαζόμενοι με ΛΑΟΣ και ΑΝΕΛ απενεχοποίησαν την ακροδεξιά και τώρα θα τη βρουν μπροστά τους. Σύντομα μάλιστα. Είναι δυνατόν να πιστεύει ο κ. Τσίπρας ότι με Καμμένο ενισχυμένο με Παπακώστα, Παπαγγελόπουλο, δεξιό πρόεδρο της Δημοκρατίας και άλλους συντηρητικούς θα προωθήσει προοδευτική αλλαγή του συντάγματος;
Πάντα , στις δύσκολες στιγμές οι κυβερνήσεις κινδυνολογούσαν για να συσπειρώνουν τους ψηφοφόρους τους. Στην ίδια τροχιά βρίσκεται η σημερινή κυβέρνηση καταγγέλλοντας σχέδια αποσταθεροποίησης συχνά και τελευταία για το μακεδονικό. Μπορεί να υπάρχουν τέτοια σχέδια , αλλά μετά τόσα χρόνια στην εξουσία δεν δικαιολογείται η καταγγελία . Ας αναλάβει δράση λοιπόν να προστατεύσει τη δημοκρατία .
Η άλλη όψη του προβλήματος αυτού είναι ότι, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα επί 3,5 χρόνια είχε παραιτηθεί από κάθε έλεγχο, κριτική, σχεδιασμό και συζήτηση γύρω από τα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Η αδυναμία αυτή αν και δεν είναι ακόμη αντιληπτή από τον Τσίπρα και το κόμμα, είναι εμφανής. Το κυβερνών κόμμα δεν υπάρχει πουθενά σε κοινωνικό επίπεδο , την στιγμή που αναπτύσσεται έντονη κινητικότητα από ακροδεξιές, θρησκευτικές και παραθρησκευτικές οργανώσεις, αλλά και στο πλαίσιο της αυτοδιοίκησης, κατά της συμφωνίας των Πρεσπών. Οι δυνάμεις αυτές έχουν υποτιμηθεί λανθασμένα καθώς πέραν της δράσης τους στο συγκεκριμένο θέμα δηλητηριάζουν την κοινωνία . Και πλησιάζουν και οι ευρωεκλογές και οι αυτοδιοικητικές εκλογές, πέραν της αναταραχής που προκαλούν.
Για να βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε σημείο επανεκκίνησης , όσο δύσκολο και αν είναι πλέον πρέπει να ανοικοδομηθεί και όχι απλώς να ανασυγκροτηθεί. Κατά την άποψή μας πρέπει:
1. Να επισημάνει τις αδυναμίες και τις παραλείψεις της κυβέρνησης από τον Σεπτέμβριο του 2015 μέχρι σήμερα
2. Να αναβαθμίσει τα όργανα, να υπάρξει κανονισμός λειτουργίας του Πολιτικού Συμβουλίου που θα τηρείται απαρέγκλιτα.
3. Να πραγματοποιήσει έκτακτο προγραμματικό και καταστατικό συνέδριο προκειμένου να αποσαφηνιστεί η ταυτότητα του κόμματος, η πολιτική συμμαχιών και να συμφωνηθούν οι τομείς ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς συνέδριο με τα στοιχεία αυτά θα πάει σε εκλογές σαν ανώνυμη εταιρεία και όχι ως αριστερό κόμμα.
4. Να αναδείξει νέα στελέχη στα κομματικά όργανα.
5. Το Ινστιτούτο Ν. Πουλατζάς να οργανώσει άμεσα σχολή στελεχών και να αναδείξει μια νέα κομματική γενιά.
6. Να γίνει ιεράρχηση των προτεραιοτήτων κόμματος-κυβέρνησης και να τηρηθούν απαρέγκλιτα προκειμένου να επανέλθει ως ένα βαθμό, η αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ.
7. Να εκπονήσει ένα πολιτικό και επικοινωνιακό σχέδιο κοινό για κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει των τριών εκλογικών αναμετρήσεων με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες κάθε εκλογικής αναμέτρησης.
8. Να ορίσει όριο κυβερνητικής θητείας και να τηρηθεί ώστε μετά από την συμφωνημένη κυβερνητική θητεία τα στελέχη επιστρέφουν στο κόμμα για να εργαστούν αντιμετωπίζοντας έτσι φαινόμενα έπαρσης και πελατειακών σχέσεων.
9. Να πραγματοποιήσουν από κοινού τουλάχιστον ένα τμήμα της προεκλογικής εκστρατείας Σκουρλέτης και Τσίπρας , όπως και με άλλα στελέχη με στόχο να επανέλθει η εικόνα συλλογικότητας.
10. Να θεσμοθετηθεί η δυνατότητα των κομματικών οργάνων να διορθώνουν πολιτικές και συμπεριφορές υπουργών και άλλων αξιωματούχων.
11. Να εκπονηθεί άμεσα το σχέδιο ανοικοδόμησης του κόμματος με σχέδιο αποκεντρωμένης λειτουργίας και νέα δομή, με την δημιουργία 13 κεντρικών επιτροπών, μία ανά περιφέρεια και η εθνική κεντρική επιτροπή να είναι το κορυφαίο όργανο που χαράσσει την στρατηγική. Οι 13 κεντρικές επιτροπές δρουν με ανεξαρτησία κινήσεων, οργανώνουν κοινωνικές δυνάμεις, στρατολογούν μέλη και διαβουλεύονται ανοιχτά με την κοινωνία και τους φορείς της.
Αν δεν αναληφθούν άμεσα σχετικές πρωτοβουλίες ο ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγηθεί στις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις με δεξιά πολιτική και μόνο ο τίτλος θα θυμίζει αριστερά, πράγμα που δεν έσωσε το ΠΑΣΟΚ από την πτώση και την απαξίωση.
Χωρίς δυνάμεις, χωρίς συσπείρωση , χωρίς τον ενθουσιασμό των ευρωεκλογών του 2014 και των εθνικών εκλογών του 2015, χωρίς σεβασμό σε όσους αγωνίστηκαν για να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, χωρίς διαχωριστικές γραμμές, το μόνο που θα πετύχει ο κ. Τσίπρας θα είναι να οδηγήσει το κόμμα που τον ανέδειξε στην ήττα και την παρακμή που ήδη αχνοφέγγει στον ορίζοντα.