του Σωτήρη Σιδέρη

   
Πηγή έμπνευσης, αλλά  χαμηλής αισθητικής αξίας και μηδαμινής πολιτικής κουλτούρας,  αποτέλεσε η πολύχρονη οικονομική κρίση στην Ελλάδα και η επιβολή των μνημονίων για τρείς Έλληνες πρωθυπουργούς.
 Από τον Αντώνη Σαμαρά που σήκωνε αντιμνημονιακή παντιέρα στο ιστορικό κτίριο του Ζαππείου, στο διάγγελμα του Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελλόριζο που σχεδόν διθυραμβικά ανακοίνωνε την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ, μέχρι το διάγγελμα Τσίπρα από την Ιθάκη , η απόσταση από την σοβαρότητα στην γελοιότητα μηδενίστηκε. Μια απλή δήλωση από το μέγαρο Μαξίμου θα είχε μεγαλύτερη επικοινωνιακή επίδραση , παρά το φθηνό σόου της Ιθάκης. Ευτελίστηκαν οι αξίες της αριστεράς , ας μην ευτελίσουμε τον Καβάφη και τον Όμηρο…
Το χειρότερο απ΄όλα είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει απομακρυνθεί τόσο πολύ από τις διακηρύξεις και τα πιστεύω  της αριστεράς που είναι αδύνατο να μην έχει αντιληφθεί ούτε ο ίδιος ούτε οι συνεργάτες του, ότι όλες οι κινήσεις του πλέον δεν θυμίζουν σε τίποτα  τον λαικό ηγέτη του 2015, αλλά πρωθυπουργό των σαλονιών, στην παρακμή τους μάλιστα.

Δεν είναι μόνο ευθύνη των συνεργατών τους η φθηνή πολιτική σκηνοθεσία. Είναι ευθύνη και των ιδίων που δεν αντιλαμβάνονται ότι η επένδυση στην εικόνα τους  δεν φέρνει πάντα τα προσδοκώμενα πολιτικά οφέλη. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει . Το να αναζητά διαρκώς ένας πρωθυπουργός τόπους, εικόνες, ποιητές και σύμβολα για να πείσει για την αξία του έργου του έχει αποτύχει πριν καν ακουστεί το διάγγελμά του. Γιατί οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι ο δικός τους αγώνας , ο πόνος, η ανέχεια, τα προσωπικά ή οικογενειακά πλήγματα που δέχθηκαν,  τα αδιέξοδα, η μετανάστευση των παιδιών τους , η αίσθηση αδυναμίας και παραίτησης,  δεν τυγχάνουν του αναγκαίου σεβασμού, αλλά «ντύνονται» με τηλεοπτικές εικόνες και σύμβολα για να στηρίξουν το πολιτικό εγώ του εκάστοτε πρωθυπουργού.
Ναι , η Ελλάδα δεν έχει πλέον μνημόνιο. Ωστόσο ,  ο ελληνικός λαός , παρά τους αγώνες του και τις κυβερνητικές και πολιτικές αλλαγές που ψήφισε , δεν ανέτρεψε τα δεδομένα και εφάρμοσε τρία στη σειρά μνημόνια που υπέγραψαν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Αντώνης Σαμαράς  και ο Αλέξης Τσίπρας.
 Ούτε οι δανειστές ήθελαν πλέον άλλο μνημόνιο για την Ελλάδα, κουράστηκαν και αυτοί, όπως και ο ελληνικός λαός. Η Ελλάδα δεν μπαίνει σε νέα εποχή. Συνεχίζει πολιτικές λιτότητας , συνεχίζει να είναι υπό επιτροπεία , λιγότερο οδυνηρή , αλλά υπαρκτή και θεσμική επιτροπεία, ο λαός καταλαβαίνει ότι θα αργήσει πολύ ακόμη να έρθει η πρόοδος και η ανάπτυξη.
Το συμπέρασμα από το διάγγελμα Τσίπρα και από τον τρόπο με τον οποίο κυβερνήθηκε η χώρα από το 2010 μέχρι σήμερα καταδεικνύει ότι οι συστημικοί περιορισμοί από τη μια και η ακατάσχετη τάση για επίδειξη και χειραγώγηση από την άλλη, δεν δημιουργούν πρόσφορο έδαφος πάνω στο οποίο μπορεί να πορευθεί η Ελλάδα. Το τελευταίο μάλιστα διάστημα, μια ομοβροντία δηλώσεων, παραινέσεων και συγκαλυμμένων απειλών διαφόρων Ευρωπαίων αξιωματούχων, υπογραμμίζουν  την πραγματικότητα : ότι δηλαδή η παρέκκλιση από τις επιταγές του νεοφιλελευθερισμού απαγορεύεται.
Εν τέλει αυτό όφειλε να δηλώσει από την Ιθάκη ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά δεν το δήλωσε: ότι δηλαδή, ο ίδιος , η κυβέρνησή του και το κόμμα του θα αλλάξουν πορεία και θα αμφισβητήσουν στην πράξη πλέον το αποτυχημένο μοντέλο διακυβέρνησης που μας επέβαλλαν με τα μνημόνια. Ότι θα ανατραπούν στην πορεία νόμοι και αποφάσεις που αιχμαλωτίζουν την οικονομία στα γρανάζια των λίγων , Ελλήνων και ξένων και θα απελευθερώσει οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις για μια νέα πορεία. Ότι θα ακυρωθούν οι ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών τομέων της οικονομίας, ότι θα επικρατήσει μια νέα πολιτική κουλτούρα στην λήψη των αποφάσεων. 
Αυτό δεν το έκανε ο κ. Τσίπρας. Ο οποίος στον πυρήνα της πολιτικής του δράσης είχε το δόγμα ότι το πρόγραμμα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα δεν βγαίνει, ότι καταστρέφει αντί να οικοδομεί. Είναι ανησυχητικό ότι από την Ιθάκη ο πρωθυπουργός διακήρυξε ότι το πρόγραμμα του μνημονίου πέτυχε και τώρα αλλάζουμε σελίδα.
Δυστυχώς ούτε πέτυχε το μνημόνιο , ούτε η χώρα αλλάζει σελίδα. Ο ίδιος άλλαξε…

ΥΓ. Η απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο διάγγελμα του Αλέξη Τσίπρα επιβεβαιώνει ότι η ΝΔ έχει σοβαρό πρόβλημα ηγεσίας  και πολιτικής ηθικής. Η Τρίτη 21Αυγούστου,  ήταν η καλύτερη ημέρα για να ζητήσει μια συγνώμη ο Μητσοτάκης για τα δεινά που προκάλεσε στον ελληνικό λαό το κόμμα του. Φυσικά δεν τίθεται θέμα συγνώμης. Γιατί η συγνώμη, εκτός από πολιτικό θάρρος απαιτεί και διανοητική και ηθική υπεροχή , στοιχεία που στερείται ο Μητσοτάκης. Κατά συνέπεια, η σύγκριση Τσίπρα –Μητσοτάκη που επιχειρούν κάποιοι στην κυβέρνηση είναι παραπλανητική.
 Γιατί κανείς προοδευτικός πολίτης ή ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν περιμένει το παραμικρό από τη ΝΔ και τον Μητσοτάκη. Η στάση του αριστερού πολίτη σχετίζεται με τις προσδοκίες που είχε και έχει από τον Αλέξη Τσίπρα . Αυτό θα κρίνει και την ψήφο του