Οι προσδοκίες για ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ και για ένα νέο σχέδιο για την κυβέρνηση, δεν επιβεβαιώθηκαν ούτε σε πολιτικό, ούτε ιδεολογικό, ούτε σε οργανωτικό επίπεδο, καθώς οι περίπου 3000 σύνεδροι , αλλά και ο Αλέξης Τσίπρας δεν κατάφεραν να κάνουν μια ουσιαστική επανεκκίνηση, ουσιαστικά δεν έδωσαν στον ΣΥΡΙΖΑ την αναγκαία ταυτότητα που είχε ανάγκη μετά την διάσπαση, το μνημόνιο και τις εκλογές . Η πολιτική απόφαση του συνεδρίου που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 24 Οκτωβρίου είναι ένα καταθλιπτικό κείμενο μικρών οριζόντων που αδυνατεί να λάβει αποφάσεις για το μέλλον της χώρας, ούτε καν για το μέλλον της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά, σε μια περίοδο που πρόεδρος της ΝΔ είναι ανεπαρκής Κυριάκος Μητσοτάκης, που το κόμμα του είναι υποχείριο συμφερόντων και ο Τσίπρας διαθέτει ακόμη ισχυρό πολιτικό κεφάλαιο.
Η ΕΕ μοιάζει καθηλωμένη στα προβλήματά της και δείχνει εμφανή αδυναμία να κινηθεί με αποφασιστικότητα για να αντιμετωπίσει την οικονομική, προσφυγική και πολιτική κρίση που την αποδιοργανώνει. Τα αίτια για την κατάσταση αυτή είναι πολλά. Ανεπαρκείς πολιτικές ηγεσίες, αλλά και η γερμανοποίηση της Ευρώπης.
Αυτή ήταν η εικόνα της συνόδου κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες στις 20-21 Οκτωβρίου και δημιουργεί προβληματισμό στην Ελλάδα. Ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε με τις δηλώσεις του να απαλύνει τις εντυπώσεις και επανέλαβε τις δικές του θετικές σκέψεις και όσα έθεσε στους κοινοτικούς εταίρους.
Στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, τον Ιούλιο του 2013 μετά την θριαμβευτική πορεία που τον ανέδειξε σε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Αλέξης Τσίπρας εξελέγη πρόεδρος με ποσοστό 74,08% . Στο συνέδριο του Οκτωβρίου 2016, μετά από 21 μήνες διακυβέρνησης, την υπογραφή και την εφαρμογή Μνημονίου, ο Τσίπρας επανεξελέγη με ποσοστό 93,54%. Με το ποσοστό αυτό και με όσα έγιναν στο συνέδριο ολοκληρώθηκε η ιδεολογική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα της κεντροαριστεράς ,αλλά και η μετατροπή του σε αμιγώς αρχηγικό κόμμα. Από το σημείο αυτό, αρχίζουν όμως τα δύσκολα.