Είναι μια ακόμα όμορφη πρόκληση, να συζητήσουμε περί δημοσιογραφίας και ελευθεροτυπίας, με αφορμή την διαμαρτυρία ορισμένων πολιτών προς την ΕΡΤ, επειδή μεταδίδει ομιλίες του Ν. Μιχαλολιάκου, του αρχηγού της «Χρυσής Αυγής». Έχουμε πυροβολήσει την δημοσιογραφία πολλά χρόνια τώρα (και πολύ καλά κάνουμε) γιατί δεν στάθηκε στο ύψος του αληθινού της ρόλου. Στις δύσκολες όμως εποχές, υπάρχει πάντα ευκαιρία και υποχρέωση, να δούμε τι κάνουμε και τι θα κάνουμε από δω και μπρος. Γιατί η δημοσιογραφία θα είναι πάντα παρούσα, ακόμα και όταν εκδότες και δημοσιογράφοι την ποδοπατούν. Η δημοσιογραφία δεν μπορεί να κλείνει τα «αυτιά» της και τα «μάτια» της. Είναι στη μοίρα της να ασχολείται με τις λαμπρές, αλλά και με τις σκοτεινές στιγμές της Ιστορίας και της κοινωνίας.
Ήταν θέμα χρόνου για τους γνωρίζοντες το παρασκήνιο, ο Ερντογάν να κάνει το βήμα που θα δημιουργήσει εκρηκτικό κλίμα στην ευρύτερη περιοχή και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ειδικότερα. Το έκανε στις 22 Νοεμβρίου θέτοντας για πρώτη φορά ευθέως θέμα επανεξέτασης της Συνθήκης της Λωζάνης, που επί της ουσίας είναι ένα απειλητικό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, ότι μπορεί να αποσταθεροποιήσει τον μισό πλανήτη προκειμένου να υλοποιήσει τα νεοθωμανικά σχέδιά του, ή απλά να σώσει την Τουρκία από το επαπειλούμενο κουρδικό κράτος. Λίγες ημέρες μετά τη συμμαχία του με την τουρκική ακροδεξιά , τους γκρίζους λύκους επί της ουσίας, την στήριξη της οποίας έχει ανάγκη για να αναθεωρήσει το σύνταγμα και να εκλεγεί πρόεδρος με ανησυχητικά πολλές εξουσίες , ο Ερντογάν έσπευσε να ικανοποιήσει τους νέους εταίρους του, οι οποίοι έχουν προ πολλού υποστηρίξει την αλλαγή του στάτους στο Αιγαίο.
Επέλεξε την Αθήνα για να μιλήσει για τα παγκόσμια προβλήματα. Η επίσκεψη του Μπαράκ Ομπάμα – στο τελευταίο του ταξίδι ως Πρόεδρος των ΗΠΑ- στην Αθήνα ήταν μια συνειδητή επιλογή για να στείλει ένα μήνυμα στην ίδια την Αμερική, στην Ευρώπη , σ ολόκληρο τον κόσμο.
Ήταν μια ομιλία, στο τέλος μιας θητείας, αλλά στην αρχή μιας προσπάθειας, για μια συμφωνία κατά των ανισοτήτων, της αναγκαίας αλλαγής που πρέπει να κάνει το παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο. Μίλησε για αλλαγή μοντέλου ανάπτυξης (υπέρ των πολλών) , μίλησε για αλλαγή πολιτικής, κατά των οικονομικών και πολιτικών ελίτ, που ευθύνονται για τα σημερινά αδιέξοδα.