Η πρόθεση των ΗΠΑ να φιλοξενήσουν δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, αφού πρώτα όμως φιλοξενηθούν σε μια άλλη χώρα προκάλεσε την αντίδραση της Άγκυρας που εκτίμησε ότι η Ουάσιγκτον αναφέρονταν στην Τουρκία ως πρώτη χώρα φιλοξενίας. Η ΕΕ , κυρίως η Γερμανία τηρούν στάση αναμονής, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν θέλουν Αφγανούς στο έδαφός τους, παρά το γεγονός ότι αυτό το κύμα προσφύγων αποτελείται κυρίως από κοσμικούς που συνεργάστηκαν με τον αμερικανικό στρατό και τώρα φοβούνται για την ζωή τους, καθώς οι Ταλιμπάν, σύντομα θα ελέγχουν όλη τη χώρα. Το ερώτημα που απασχολεί την Ελλάδα είναι αν η Τουρκία που ήδη δέχεται κατά κύματα Αφγανούς που διασχίζουν πρώτα το Ιράν, αρχίζει να ανοίγει τα σύνορά της για να φύγουν οι Αφγανοί , ίσως από το Αιγαίο. Οπότε η κυβέρνηση θα βρεθεί στην δίνη μιας αντιπαράθεσης που δεν θέλει και δεν έχει προβλέψει καν.
Ευτυχώς δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές, όμως ολες οι καταστροφές είναι η απόδειξη της αποτυχίας. Κάηκαν χιλιάδες στρέμματα δάσους, κάηκαν δεκάδες σπίτια, κάηκε η Βαρυμπόμπη, ενω είναι μεγάλες οι καταστροφές σε Πελοπόννησο, Εύβοια και Δυτική Μακεδονία, δίπλα σε αστικά κέντρα. Η Πυροσβεστική αυτό που (μπορεί να) κάνει είναι να διώχνει τον κόσμο απο τα σπίτια του. Γιατί η ίδια δεν μπορεί να διαχειριστεί την δασική φωτιά. Απο το 1998 που καταργήθηκε η Δασοπυρόσβεση και ανατέθηκε στην Πυροσβεστική, πάμε απο καταστροφή σε καταστροφή. Με τον Μ. Χρυσοχοΐδη και τότε και τώρα να επιμένει στο λάθος.
«Σήκωσαν την Ελλάδα ψηλά», «Αλμα στην κορυφή του κόσμου», «Διπλός θρίαμβος στο Τόκιο». Και μαζί με τους τίτλους των εφημερίδων και τα διθυραμβικά σχόλια, τα μηνύματα της πολιτικής ηγεσίας και διαφόρων παραγόντων. Μόνο που η ...Ελλάδα δεν έκανε και πολλά για τους αθλητές και τις αθλήτριες. Εδώ και χρόνια δεν κάνει. Αλλά σε κάθε μετάλλιο και επιτυχία υπάρχουν απο κοντά όλοι εκείνοι που θέλουν να μοιραστούν την επιτυχία. Και κυρίως να χαρεί ο κάθε Έλληνας (το πόπολο) πιστεύοντας ότι κάτι γίνεται, ότι το έθνος είναι γενναίο, οι Έλληνες παλικάρια και άλλα τέτοια. Στην προπαγάνδα πρώτοι. Την αλήθεια την έδειξαν τα δάκρυα του αρσιβαρίστα Ιακωβίδη που «κουράστηκε να παλεύει μόνος του» αλλά και ο προπονητής του Τεντόγλου, Γιώργος Πομάσκι: «Ο στίβος πεθαίνει, οι αθλητές και οι προπονητές φεύγουν».
Προκλητικοί , σχεδόν ως κομματάρχες που έκαναν διακηρύξεις σε κομματική συγκέντρωση και όχι ως υπεύθυνοι παράγοντες του δημόσιου βίου εμφανίστηκαν στην ενημέρωση για την μεγάλη πυρκαγιά στην Βαρυμπόμπη ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοϊδης και ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς . Περιέγραψαν σε γενικές γραμμές την κατάσταση, δεν έκαναν την παραμικρή αποτίμηση για τις καταστροφές , απέδωσαν την μη έγκαιρη κατάσβεση της φωτιάς στις καιρικές συνθήκες και ως μικρόψυχοι πολιτευτές μόνο ικανοποιημένοι δεν δήλωσαν. O Xρυσοχοίδης ξεπέρασε τον εαυτό του ισχυριζόμενος ότι ήταν έτοιμοι, ότι λειτούργησαν υποδειγματικά. Είναι πρωτοφανές να μεταδίδεται συνεχώς ότι καίγονται σπίτια και μέχρι τη νύχτα να μην υπάρχει η παραμικρή επίσημη καταγραφή.
Η Βαρυμπόμπη φλέγεται , σπίτια καίγονται , εγκαταστάσεις φαίνεται ότι έχουν καταστραφεί, αυτό φανερώνουν οι πυκνοί μαύροι καπνοί που σκεπάζουν την Αττική. Αργά το απόγευμα της Τρίτης 3 Αυγούστου έγινε γνωστό ότι έχουν γίνει κλήσεις για βοήθεια από εγκλωβισμένους. Μεγάλες δυνάμεις της Πυροσβεστικής προσπαθούν επί ώρες να θέσουν υπό έλεγχο την πυρκαγιά , αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Σημειώνεται ότι στην περιοχή, ευτυχώς δεν έπνεαν ισχυροί άνεμοι, γιατί αν αυτό συνέβαινε ίσως μιλούσαμε για μεγάλη τραγωδία. Λίγο πριν είχαμε την Ροδόπολη και την Σταμάτα, τώρα την Βαρυμπόμπη.