Τα 120 εκατομμύρια ευρώ στην Aegean, δίνουν το μέτρο των σχεδίων και των απωθημένων του Μητσοτακισμού για την οικονομία και την κοινωνία. Είναι το καλύτερο παράδειγμα για το πώς αντιλαμβάνονται την ελεύθερη οικονομία όσοι στηρίζουν το επιτελικό κράτος του Μητσοτάκη. Είναι περίπου όσοι χρεοκόπησαν τη χώρα. Τι σχεδιάζει (ονειρεύεται) λοιπόν η κυβέρνηση; Ανάπτυξη μέσω μείωσης των φόρων, των αμοιβών, του κοινωνικού κράτους. Κι αυτό για να έρθουν οι επενδύσεις. Μόνο που στην Ελλάδα έχουμε μια κοινωνία νεόπτωχων (και οχι νεόπλουτων οπως πριν απο 10 ή 20 χρόνια), έχουμε μια φτωχοποιημένη οικονομία. Σε μια τέτοια οικονομία-αγορά (κοινωνία) δεν θα έρθουν επενδύσεις με το σχέδιο Πισσαρίδη. Η εξαγορά των βασικών (αναγκαίων για νοικοκυριά και επιχειρήσεις) δικτύων, σημαίνει περαιτέρω αφαίμαξη της οικονομίας-κοινωνίας.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Ο θεσμός του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας κατέρρευσε με την εκδίωξη του πρώτου επικεφαλής του , πρώην αξιωματικού Αλέξανδρου Διακόπουλου. Ήδη όμως πληροφορίες κάνουν λόγο για υπέρβαση αυτής της κατάστασης με την δημιουργία Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας(ΣΕΑ) αυτή τη φορά. Ταυτόχρονα εντείνονται οι πληροφορίες ότι επίκεινται σημαντικές αλλαγές στο υπουργείο Εξωτερικών, πιθανόν και στο υπουργείο Άμυνας , για να δοθεί η αίσθηση θεσμικής αναβάθμισης της εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας στην λειτουργία της κυβέρνησης. Τα πράγματα όμως δεν είναι όπως φαίνονται ή τουλάχιστον φαίνεται ότι μια ακόμη προσπάθεια θα καταλήξει σε νέο φιάσκο. Σε κάθε περίπτωση όλη αυτή η κινητικότητα υποδηλώνει την αποτυχία της κυβέρνησης στην διαχείριση της ελληνοτουρκικής κρίσης και τη θέση της Ελλάδας στα γεωπολιτικά δρώμενα της περιοχής.
Η Συμφωνία Περιφερειακής Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης (RCEP) μεταξύ 15 χωρών της Ασίας που βλέπουν στον Ειρηνικό και στον Ινδικό Ωκεανό, αναδεικνύει τις πραγματικά νέες οικονομικές δυνάμεις που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό πλέον και τις εξελίξεις στον 21ο Αιώνα. Την ώρα που η Ευρώπη προσπαθεί ακόμα να διαχειριστεί την κρίση λόγω κοροναϊού και η Αμερική αναζητά εσωτερική ηρεμία για να επανακαθορίσει την θέση της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, η Άπω Ανατολή ενώνει τις δυνάμεις της δείχνοντας τη δύναμη της: Κίνα, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Βιετνάμ, Λάος, Καμπότζη, Μαλαισία, Ταϊλάνδη, Μιανμάρ, Σιγκαπούρη, Ινδονησία, Φιλιππίνες και Μπρουνέι.
Μια εκπληκτική παρασκηνιακή συζήτηση έγινε κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Αιγύπτιου Προέδρου Σίσι στην Αθήνα, σχετικά με την πολυμερή διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο. Όπως είναι γνωστό, από τα τέλη του καλοκαιριού, ο πρόεδρος του ευρωπαικού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ άρχισε να διακινεί μια πρόταση για την πραγματοποίηση πολυμερούς διάσκεψης για την Ανατολική Μεσόγειο, ενώ η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν ιδιαίτερα υψηλή και η Γερμανία είχε αναλάβει να διαμεσολαβήσει. Οι οριοθετήσεις των ΑΟΖ στην περιοχή έχουν αποδειχθεί επικίνδυνη αποστολή , εδώ και χρόνια. Την πρόταση αποδέχθηκε η Τουρκία, ορισμένες χώρες της ΕΕ τηρούσαν επιφυλακτική στάση , ούτε την απέρριπταν, ούτε την αποδέχονταν. Στην Ελλάδα υπάρχουν επίσης επιφυλάξεις.
Στα νοσοκομεία η Ελλάδα βαριανασαίνει, ο οικονομικός ορίζοντας είναι σκοτεινός και τα τουρκικά πλοία αλωνίζουν γύρω από ελληνικά νησιά, προσβάλλοντας βάναυσα την κυριαρχία (ασφάλεια) της χώρας. Η τριπλή αυτή κρίση (ορατή από τις αρχές του έτους) είναι στιγμές που νομίζεις ότι δεν αντιμετωπίζεται. Γιατί πολύ απλά η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση ότι δεν μπορεί να παρακολουθήσει και να αντιδράσει στις εξελίξεις. Με σκουριασμένες για τις ανάγκες απόψεις, με παρωχημένα εργαλεία για την διαχείριση των προβλημάτων, προσπαθεί ακόμα και σήμερα να διαχειριστεί την κατάσταση που γίνεται τραγική. Η περίοδος του αυτοθαυμασμού μάλλον τελείωσε , αλλά δυστυχώς τώρα είμαστε στην περίοδο του πανικού. Στα κυβερνητικά παρασκήνια ασχολούνται περισσότερο με τις δημοσκοπήσεις και τα σενάρια διαφυγής, παρά με τη διάσωση της χώρας και της κοινωνίας.