του Σπύρου Σουρμελίδη 

Στα νοσοκομεία η Ελλάδα βαριανασαίνει, ο οικονομικός ορίζοντας είναι σκοτεινός και τα τουρκικά πλοία αλωνίζουν γύρω από ελληνικά νησιά, προσβάλλοντας βάναυσα  την κυριαρχία (ασφάλεια) της χώρας. Η τριπλή αυτή κρίση (ορατή από τις αρχές του έτους) είναι στιγμές που νομίζεις ότι δεν αντιμετωπίζεται. Γιατί πολύ απλά η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση ότι δεν μπορεί να παρακολουθήσει και να αντιδράσει στις εξελίξεις. Με σκουριασμένες για τις ανάγκες απόψεις,  με παρωχημένα εργαλεία για την διαχείριση των προβλημάτων, προσπαθεί ακόμα και σήμερα να διαχειριστεί την κατάσταση που γίνεται τραγική. Η περίοδος του αυτοθαυμασμού μάλλον τελείωσε , αλλά δυστυχώς τώρα είμαστε στην περίοδο του πανικού.  Στα κυβερνητικά παρασκήνια ασχολούνται περισσότερο με τις δημοσκοπήσεις και τα σενάρια διαφυγής, παρά με τη διάσωση της χώρας και της κοινωνίας. 

“Πέσαμε έξω”  αναγνωρίζει ο αντιπρόεδρος και υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, παραδοχή που αγκαλιάζει συνολικά το κυβερνητικό έργο.  Τα στοιχεία του προϋπολογισμού που παρουσίασε η κυβέρνηση, το δείχνουν περίτρανα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός το αναγνώρισε μιλώντας στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Πάνω απ όλα όμως φαίνεται στην καθημερινότητα μας, στα νοσοκομεία. Αυτό το “πέσαμε έξω” ο κ Γεωργιάδης προσπαθεί να παρουσιάσει σαν κάτι το ανθρώπινο (όλοι κάνουν λάθη), να πείσει και όλη την κυβέρνηση ότι πρέπει να βγει και ομολογήσει “ βρε αδελφέ όλοι κάνουν λάθη, ειδικά σε μια τέτοια υγειονομική κρίση”.  Όμως ήταν πολλοί περισσότεροι αυτοί που έλεγαν από τον Μάρτιο ότι η  ύφεση θα είναι μεγάλη, άρα η κρίση θα είναι μεγάλη. Η κυβέρνηση τότε προτίμησε τον εφησυχασμό (ύφεση 4% έως 7%) , άρα και ανάλογα μέτρα αντιμετώπισης. 

Ίδιοι άνθρωποι ίδια λογική 

Δέκα χρόνια μετά την χρεοκοπία, ξανά μια κυβέρνηση της ΝΔ ενισχυμένη απο δεκάδες στελέχη που κυβερνούσαν τη χώρα επί ΠΑΣΟΚ, καλείται να διαχειριστεί μια νέα κρίση.

Αυτή η κυβέρνηση όμως επιμένει να χρησιμοποιεί εργαλεία του παρελθόντος, είναι προσκολλημένη στις δικές της απόψεις (ιδεοληψίες), οι οποίες δεν βοηθούν για να αντιμετωπισθεί η κατάσταση.  Έμεινε προσκολλημένη στο δικό της προηγούμενο σχέδιο. Διάλυση του κοινωνικού κράτους, μείωση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, πώληση  των δημοσίων παρεχομένων αγαθών (όσα έχουν απομείνει μετά την χρεοκοπία και τα μνημόνια), ενίσχυση της μεγάλης ….επιχειρηματικότητας. Την ώρα που όλοι (κράτη και επιχειρηματίες) στην Ευρώπη μιλάνε για ενίσχυση των δημοσίων επενδύσεων και ενισχύσεων, η ΝΔ και το επιτελικό κράτος, ζουν την ονείρωξη της αναμόρφωσης της οικονομίας οπως την ανέλυαν πριν απο την κρίση. Ονειρα που ποτέ δεν προσπάθησαν να υλοποιήσουν τα σερβίρουν τώρα , ως λύση μαγική. 

Οι κυβερνώντες δεν αναγνωρίζουν τον ρόλο του κοινωνικού κράτους, δεν θέλησαν να το ενισχύσουν  (με τις σημερινές δυνατότητες , δεν ζητάμε θαύματα), εκτιμώντας ότι “μπόρα είναι θα περάσει” . Φάνηκε αυτό και στην (μη) συνεννόηση που έκανε με τους ιδιώτες κλινικάρχες, στους οποίους έλεγε ότι η κατάσταση είναι ελεγχόμενη. Τα  νοσοκομεία δεν ενισχύθηκαν, χώροι επιπλέον για κλίνες covid-19 δεν εξασφαλίσθηκαν. Τώρα τρέχουν να ανοίξουν νοσοκομεία και κτήρια , να βρουν εκθεσιακούς και άλλους πρόσθετους χώρους (όπως έκαναν όλες σχεδόν οι χώρες), τώρα βγαίνουν προκηρύξεις για πρόσληψη προσωπικού και ξεκίνησαν οι επιτάξεις. Στην Παιδεία επίσης φάνηκε η μη οργάνωση, η μη προετοιμασία, η αδυναμία να προβλεφθούν οι νέες ανάγκες όπως αυτό της μαζικής  τηλε-εκπαίδευσης. Το σύστημα που πέφτει, δεν είναι το μοναδικό  πρόβλημα. Ο χώρος τη εκπαίδευσης δεν προετοιμάστηκε μετά το πρώτο κτύπημα, όλους αυτούς τους μήνες. Η σχέση  του υπουργείου Παιδείας με τους εκπαιδευτικούς είναι κακή αν όχι ανύπαρκτη. 

Οι εκτιμήσεις για το μέγεθος της ύφεσης ήταν μια σκέτη αποτυχία. Αυτό και μόνο δείχνει την υποεκτίμηση του κινδύνου. Την υποεκτίμηση της αντίδρασης, με αποτέλεσμα να σουλατσάρουν σε συνέδρια, φιέστες και ...παραλίες, αυτοθαυμαζόμενοι και αυτό χειροκροτούμενοι. 

Ο Ερντογάν ...μόνος αρμενίζει

Οι ανθρώπινες ζωές που καθημερινά χάνονται, το αβέβαιο μέλλον, έχει παγώσει το μυαλό και τις καρδιές των  πολιτών. Δυστυχώς φαίνεται ότι έχει παγώσει και το μυαλό των κυβερνώντων σε οτι αφορά τον τουρκικό κίνδυνο. Κάνοντας κάποιες κινήσεις οπως οι Συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο, επίσης προχώρησαν στον αυτοθαυμασμό. Μόνο που τα τουρκικά πλοία έχουν μαρκάρει μια τεράστια περιοχή, ελληνικών θαλασσών, δίπλα στα ελληνικά νησιά (Κρήτη, Ρόδος, Κάσος, Κάρπαθος, Καστελόριζο), είναι σχεδόν σαν να είναι πλέον τουρκική. Το μόνο που μένει είναι να το υπογράψει και η Ελλάδα, λέει ο Ερντογάν. Όπως και στην Κύπρο προχωρά σε δυο κράτη ντε φακτο, χωρίς διαβούλευση.

Το χειρότερο είναι πως ο περίφημος διεθνής παράγοντας, οι σύμμαχοι και εταίροι , δείχνουν να θεωρούν ολ αυτά φυσιολογικά και “συμφωνημένα”.  Οι Ευρωπαίοι δεν ενοχλούν την Τουρκία, ενω η Αμερική δρα ακόμα με το σχέδιο Τράμπ-Πομπέο, δηλαδή ενισχυτικά προς την Τουρκία.  Η Αθήνα εδώ και μήνες παρακαλά απλώς για κάποια μέτρα κατά της Τουρκίας.

Το προς το παρόν συμπέρασμα είναι ανησυχητικό: Ο ορίζοντας είναι σκοτεινός , πρωτίστως γιατί η κυβέρνηση δείχνει να έχει τελειώσει από ιδέες , από εργαλεία διαχείρισης. Το ιδεολογικό  φορτίο (αν υπάρχει) είναι ακατάλληλο και σ αυτή ειδικά την περίπτωση βλάπτει σοβαρά την υγεία!