Νομική ασυλία μπορεί να έχει κάποιος, ακόμη και όλη η κυβέρνηση. Από την κατακραυγή όμως , από την ηθική καταγγελία, από την αποδοκιμασία, κανένας νόμος δεν μπορεί να προσφέρει ασυλία.
Η Ελλάδα δεν ενδιαφέρεται για γεωτρήσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, δεν πρόκειται να γίνει μια χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αυτό δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας μιλώντας στο αραβικό δίκτυο Arab News. Μετά και την προσπάθεια ανασκευής της από τον ίδιο τον κ. Δένδια, θα μπορούσε και να περάσει χωρίς σχολιασμούς η απίστευτη δήλωση. Ήρθε όμως μέσα σε λίγες ώρες η πληροφορία ότι τα “Ελληνικά Πετρέλαια” επιστρέφουν στο ελληνικό δημόσιο τα “οικόπεδα” που είχαν ενοικιάσει για έρευνα και εξόρυξη υδρογονθράκων. Που σημαίνει ότι η Ελλάδα εγκαταλείπει τα ενεργειακά σχέδια της στην Μεσόγειο, τα οποία εκτός από οικονομική έχουν και γεωστρατηγική σημασία. Δε ξέρουμε ακόμα αν η απόσυρση των ΕΛΠΕ, σημαίνει και απόσυρση της γαλλικής Total και της αμερικανικής Exxon Mobil. Αρα η δήλωση Δένδια δεν ήταν καθόλου τυχαία ή λανθασμένη. Εντάσσεται στην πολιτική της κυβέρνηση. Η οποία φαίνεται ότι καταδικάζει την Ελλάδα για τις επόμενες δεκαετίες στην ενεργειακή εξάρτηση της από άλλες χώρες και δυνάμεις. Συνακόλουθα δε την καταδικάζει σε βιομηχανική φτώχεια, σε μια στιγμή που όλοι μιλάνε για παραγωγικές επενδύσεις.
Η ραγδαία κλιμάκωση των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας έρχεται να προστεθεί σε μια μεγάλη λίστα προβλημάτων που έχει το καθεστώς Ερντογάν με τις ΗΠΑ, την Ρωσία και πολλές χώρες της περιοχής. Αίσθηση λοιπόν προκάλεσε, το γεγονός ότι την επίσημη αναστολή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ΕΕ-Τουρκίας θα πρέπει να προτείνει η Επιτροπή, αν η Τουρκία δεν αποδείξει αξιόπιστα την ειλικρίνεια της δέσμευσής της για στενότερες σχέσεις με την ΕΕ, εισηγείται στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο η έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Έχει ιδιαίτερη αξία το γεγονός ότι κλίμα γίνεται αρνητικό για την Άγκυρα, παρά το γεγονός ότι η Γερμανία και άλλες χώρες και υποχώρησαν στο θέμα των κυρώσεων και συζητούν ένα θετικό πακέτο σχέσεων , μια στάση όμως που φαίνεται ότι οδηγείται σε αδιέξοδο. Είναι ερώτημα , υπό αυτή την οπτική, πως θα διαρθρωθεί ο διάλογος ενόψει της συνόδου κορυφής του Ιουνίου.
Είναι θεσμικό πραξικόπημα, αναδεικνύει ενοχές και αποκαλύπτει τον φόβο για τις ευθύνες τους. Με μια απαράδεκτη τροπολογία η κυβέρνηση νομοθέτησε το ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ για τα μέλη της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων. Η πίεση της αντιπολίτευσης να δοθούν στη Βουλή τα Πρακτικά των συνεδριάσεων, οδήγησε στην ΟΜΟΛΟΓΙΑ της κυβέρνησης ότι έχει λόγους να κρύψει τα όσα συμβαίνουν. Με την τροπολογία ορίζεται ότι τα μέλη της Επιτροπής δεν διώκονται, δεν ευθύνονται και δεν….ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ. Αυτό το τελευταίο είναι και το πλέον ύποπτο. Είναι λοιπόν η κυβέρνηση που δεν θέλει να βγουν τα μέλη της Επιτροπής να βγουν να μιλήσουν. Δια νόμου τους κλείνει το στόμα. Οπως έχει εξασφαλίσει το ακαταδίωκτο για τα τραπεζικά στελέχη και τα στελέχη του ΤΧΣ.
του Σωτήρη Σιδέρη
Όσο ένα μέρος του πολιτικού συστήματος των ΗΠΑ θέλει να οδηγήσει την Τουρκία, με το καλό ή με το άγριο και πάλι στο δυτικό στρατόπεδο, άλλο τόσο , ένα άλλο τμήμα θεωρεί ότι οι ιστορικές και με στρατηγικό δογματισμό σχέσεις των δύο χωρών, έχουν κάνει τον κύκλο τους και τώρα καταρρέουν. Υπό αυτό το πρίσμα, σειρά πρωτοβουλιών της Ουάσιγκτον τις τελευταίες ώρες, από την ταξιδιωτική οδηγία μέχρι την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, δημιουργούν την αίσθηση μιας πολυδιάστατης πολιορκίας της Τουρκίας, προκαλώντας ήδη σοβαρά προβλήματα στο καθεστώς Ερντογάν. Οι ΗΠΑ σίγουρα θέλουν την Τουρκία υπό την επιρροή τους, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει με τον Ερντογάν πρόεδρο. Υπό αυτό το πρίσμα, ο Μπάϊντεν ίσως πιέζει αφόρητα την Τουρκία , με στόχο να κλονίσει τον Τούρκο πρόεδρο και με ένα μείγμα οικονομικών κρίσεων , διπλωματικής πίεσης και ηθικής καταγγελίας , να τον ωθήσει στην πτώση μέσω της πολιτικής του συντριβής και όχι με πραξικόπημα.