Το επιτελικό κράτος του Κ. Μητσοτάκη, δεν αγαπά τους πιστούς, τους αντιμετωπίζει σαν ψηφοφόρους. Δεν ενδιαφέρεται να τους προστατέψει, δεν θέλει να τους πείσει αλλά ούτε και να τους συμπεριφερθεί όπως όλους τους άλλους. Γι αυτό και εξαίρεσε τις Εκκλησίες από τα μέτρα, για να μην συγκρουστεί με τους πιστούς. Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι ένα μέρος της η Εκκλησίας (μεγάλος αριθμός καλόγερων και ιερέων) επηρεάζουν αρνητικά τους πιστούς κατά του εμβολίου. Χρειάζεται λοιπόν ειδική μέριμνα, χρειάζεται προσέγγιση και του κλήρου και των πιστών κατά ενορία, σε μια προσπάθεια να πειστεί ένας αριθμός αυτών να εμβολιαστεί. Αυτό θα έκανε μια κυβέρνηση που υποστηρίζει οτι δεν θέλει να συγκρουστεί τους πιστούς, θίγοντας τα πιστεύω τους.
Αδιανόητη για κοινοβουλευτική διαδικασία στάση τηρεί η κυβέρνηση στο θέμα της πώλησης των μετοχών της ΔΕΔΔΗΕ Α. Ε σε ιδιώτες, καθώς αρνήθηκε να καταθέσει τα πλήρη έγγραφα όπως απαιτεί ο κανονισμός της βουλής. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, όπως καταγγέλλουν με κοινή δήλωσή τους ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης και ο Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του κόμματος, Σωκράτης Φάμελλος. επέλεξε την υποτίμηση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας και της ουσίας του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Δηλαδή, δεν κοινοποίησε το πλήρες κείμενο της προς υπογραφή σύμβασης για την πώληση του 49% των μετοχών της ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. το οποίο ζήτησαν ένα μήνα νωρίτερα, με Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων, 60 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Σφιχταγκαλιαμένοι στο μεσαιωνικό τους κάστρο, ενίοτε παραληρούντες κατά γυναικών, νέων, γκέϊ , εμβολίων και όσων απλά δεν γονατίζουν στις εικόνες τους ή δεν πιστεύουν ότι δυο τρείς φορές το μήνα η παναγία δακρύζει, Μητροπολίτες, ιερείς, αλλά και η επίσημη ηγεσία της Εκκλησίας σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση, συνεχίζουν προκαλούν την κοινωνία και την κοινή λογική. Ο υπουργός Υγείας Πλεύρης και όχι κάποιος παράξενος, δήλωσε την Τρίτη 2 Νοεμβρίου , ότι «δεν θα χρειάζεται να υπάρξει διαγνωστικός έλεγχος για τους μη εμβολιασμένους πολίτες όπου είναι αναγκαίες οι δραστηριότητες». Δηλαδή, στις Εκκλησίες, στα Σούπερ Μάρκετ και στα Φαρμακεία. Φυσικά η απόφαση αφορά τις Εκκλησίες, αλλά για να μην ξεσηκωθεί θύελλα , έβαλε και τους άλλους δύο χώρους, που σημειωτέον είχαν εξαιρεθεί από το πρώτο κύμα και το πιο σκληρό λοκντάνουν που είχε επιβληθεί.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Μετά από απαίτηση των ΗΠΑ, αφαιρέθηκε από το στρατηγικό διάλογο Αθήνας –Ουάσιγκτον οποιαδήποτε αναφορά στον αγωγό East Med. Το κενό αυτό οι Αμερικανοί το αναπλήρωσαν με την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας –Αιγύπτου. Ως υποβολέας πολιτικής ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάϊατ διοχέτευσε μέσα από τους φιλικούς του διαύλους και με την συναίνεση και την ενεργό συμμετοχή του ΥΠΕΞ, ότι το θέμα αυτό, λίγο πολύ είναι η νέα μεγάλη ιδέα στην σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου. Εδώ όμως υπάρχει ένα παράδοξο στοιχείο. Από τη μία οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν πλήρως τον αγωγό East Med, από την άλλη όμως υποδαυλίζουν μια ελεγχόμενη-έτσι πιστεύουν- όξυνση Ελλάδας –Τουρκίας υποστηρίζοντας τις έρευνες του υπό σημαία Μάλτας πλοίου Nautical Geo, που τώρα θα κάνει έρευνες εντός της κυπριακής ΑΟΖ προκαλώντας την άμεση αντίδραση της Άγκυρας που θα στείλει δικό της πλοίο . Ταυτόχρονα όμως και εδώ είναι ένα κρίσιμο σημείο των πολιτικών εξελίξεων, ο πρέσβης Πάϊατ καλλιεργεί σε παράγοντες του δημόσιου βίου μια αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρητορική, καθώς η αξιωματική αντιπολίτευση του έχει διαμηνύσει ότι όχι άμεσα, αλλά όταν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες, η διμερής συμφωνία για τις βάσεις και άλλα πολλά στις διμερείς σχέσεις θα αλλάξουν.
Όσοι πίστεψαν πως η υγειονομική κρίση και οι επιπτώσεις της θα ήταν κάτι παροδικό έχουν ήδη διαψευστεί. Η επιστροφή στην προ κρίσης «κανονικότητα», απλώς δεν προκύπτει. Δεν είναι μόνο η συνειδητοποίηση πως η αντιμετώπιση της πανδημίας απαιτεί ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας, καθώς το γεγονός ότι τα συστήματα υγείας λύγισαν σε μια σειρά από χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου οφείλεται στην υπονόμευσή τους από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ιδιωτικοποίησης και της μείωσης των δημοσίων δαπανών για την υγεία. Η υγειονομική κρίση ανέδειξε ταυτόχρονα τα τεράστια προβλήματα του σύγχρονου παγκοσμιοποιημένου παραγωγικού μοντέλου.