Του Σωτήρη Σιδέρη
Άγνωστο γιατί, πολιτικά ακατανόητη σίγουρα, είναι η στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη σχετικά με την μη θέσπιση της οριοθετημένης ΑΟΖ με την Ιταλία, ώστε να ασκήσει η Ελλάδα, όλα τα προβλεπόμενα από τη συμφωνία κυριαρχικά της δικαιώματα. Ακατανόητη είναι επίσης η στάση της κυβέρνησης, που δεν θέτει ζήτημα οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Αλβανία, ούτε διμερώς, ούτε στο πλαίσιο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, όπου κυριαρχεί διπλωματική αοριστία. Θεωρητικά , είναι μια εύκολη συμφωνία μετά την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στο Ιόνιο, αλλά επικρατεί αδράνεια.
Πιο περίπλοκη, αλλά επίσης προβληματική, είναι η πολιτική της κυβέρνησης έναντι της Λιβύης. Είναι εντελώς παθητική και χρόνια τώρα, δεν έχει καταφέρει να αναπτύξει τις σχέσεις της με την Τρίπολη και να κινήσει τις διαδικασίες για οριοθέτηση τις ΑΟΖ. Εδώ εμπλέκεται και η Αίγυπτος και δημιουργείται μια νέα δυναμική, που μένει αναξιοποίητη από την Αθήνα, με την Άγκυρα να αλωνίζει... Με την γειτονική χώρα, υπάρχουν οι γνωστές τριβές, το Ανώτατο Συμβούλιο Ελλάδας -Τουρκίας σε περίπου ένα μήνα ίσως δώσει απαντήσεις . Το κενό στρατηγικής της κυβέρνησης είναι τεράστιο.
Του Στράτου Βαλτινού
Σάλο έχει προκαλέσει δήλωση του υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια για “πιασμένους” από εταιρείες όπλων δημοσιογράφους, όταν ρωτήθηκε και πολύ σωστά μάλιστα, για το ιλιγγιώδες ύψος των εξοπλισμών με απευθείας αναθέσεις. Αντί να απαντήσει ως όφειλε, μιας και η χρεοκοπία της χώρας με ευθύνη της ΝΔ είναι ωμή ακόμη, άλλαξε τόνο και επιτέθηκε σε δημοσιογράφους. Όμως , για μια ακόμη φορά, η βρώμικη πολιτική αποθεώνεται , αντί να λογοδοτεί. Και λογοδοσία σημαίνει , είτε να αποκαλύψει ένα προς ένα τα ονόματα των δημοσιογράφων που είναι “πιασμένοι” για να ξεβρομίσει ο τόπος και η δημοσιογραφία κυρίως, είτε να καλέσει η Αδειλίνη τον Δένδια να καταθέσει τα ονόματα, είτε να το βουλώσει.
Αν θέλουμε να είμαστε πιο σκληροί, θα μπορούσε η ΕΣΗΕΑ να στηθεί έξω από το υπουργείο Άμυνας και να απαιτήσει απαντήσεις. Το θέμα είναι μείζον, αφορά και την άμυνα της χώρας και δεν μπορεί ο κάθε Δένδιας να τσουβαλιάζει ρυπαρούς και έντιμους μαζί. Αν υπάρχουν λοιπόν “πιασμένοι” δημοσιογράφοι, πρέπει να τους μάθουμε, διαφορετικά θα θεωρηθεί πολιτικά “πιασμένος” ο Δένδιας γιατί η σιωπή σημαίνει ότι είχε άλλη πολιτική στόχευση. Αλλά προκλήθηκαν και άλλα ζητήματα.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Η Τουρκία δεν χρειάστηκε κανέναν “σιδερένιο θόλο”, για να αρχίσει να κυριαρχεί στην Μεσόγειο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντί να εκπονήσει ένα στρατηγικό σχέδιο εξωτερικής πολιτικής έχει επιδοθεί σε φρενήρη κούρσα εξοπλισμών, ωστόσο, χάνει συνεχώς έδαφος έναντι της Τουρκίας . Η Άγκυρα, έχτισε την στρατηγική της και με την αμυντική της βιομηχανία, αλλά κυρίως με την διπλωματία και τις συμμαχίες της, όπως και με πρόθυμους να υπηρετήσουν τα σχέδιά της, όπως ο Τζολάνι στην Συρία.
Υπέγραψε συμφωνία ΑΟΖ με την Λιβύη και τώρα επιδιώκει να κάνει το ίδιο με την Συρία μπλοκάροντας την Κύπρο. Ποιες είναι οι συμμαχίες της Ελλάδας; Ο πρωθυπουργός “έθεσε”, αλλά δεν έβαλε ούτε μια λέξη στα Συμπεράσματα της συνόδου κορυφής, ώστε το θέμα να μετατραπεί σε ευρωτουρκικό. . Οι ΗΠΑ, με την πίεση που άσκησαν την νύχτα των Ιμίων, μετέτρεψαν μέρος της ελληνικής επικράτειας σε ουδέτερη ζώνη. Δεν είπαν ούτε μια σοβαρή λέξη για το τουρκολιβυκό σύμφωνο, ούτε μια φράση για το Ουρούτς Ρέις, την Κάσο και τις απειλές κατά της Ελλάδας. Έρχεται και ο Τραμπ που δεν δίνει μία για όλα αυτά και συμπαθεί τον Ερντογάν . Είναι η Ελλάδα η μέλλουσα Ιφιγένεια των ΗΠΑ για χάρη της Τουρκίας;
Η συνάντηση των 4 στην φινλανδική Λαπωνία, (των πρωθυπουργών της Φινλανδίας Πέτερι Ορπο, της Σουηδίας Ουλφ Κρίστερσον, της Ιταλίας Τζόρτζιας Μελόνι και του Κυριάκου Μητσοτάκη) ήταν η συνάντηση των προθύμων να στηρίξουν ενα νέο Ψυχρό Πόλεμο, σε μια καινούργια εκδοχή. Ισως να μην ήταν τυχαία και η επιλογή του τόπου της συνάντησης, κοντά στο Αρκτικό Κύκλο. Είναι 4 πρωθυπουργοί, που δηλώνουν έτοιμοι να συμφωνήσουν με τον Ντόναλντ Τράμπ, για την αύξηση των στρατιωτικών προϋπολογισμών των κρατών-μελών της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ και για τους περιορισμούς στα συνορα. Αν σε κάτι διαφωνούν με τον εκλεγμένο αμερικανό Πρόεδρο είναι η Ουκρανία. Πρέπει να συνεχίσουμε να στηρίζουμε την Ουκρανία, δηλώνουν οι 4 με μία φωνή. Οι 4 αποτελούν ομάδα κρούσης μέσα στην ΕΕ, για την αποδοχή μιας νέας ψυχροπολεμικής πολιτικής. Δεν είναι τυχαίο ότι στην συνάντηση ήταν και η Επίτροπος της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάγια Κάλλας.
Η Τουρκία προσπαθεί να εκμεταλλευθεί την ρευστότητα που επικρατεί στην Ουάσιγκτον και την ανικανότητα της ΕΕ να παρέμβουν καθοριστικά και απειλεί ευθέως τους Κούρδους με εθνοκάθαρση. Οι δηλώσεις των υπουργών Άμυνας και Εξωτερικών Γκιουλέρ και Φιντάν , είναι αποκαλυπτικές των προθέσεων του Ερντογάν. Ο οποίος πιστεύει ότι αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να αλλάξει την ροή της ιστορίας όπως ελπίζουν οι εθνικιστές της Άγκυρας εδώ και έναν αιώνα.
Αν της επιτραπεί να εφαρμόσει τα σχέδιά της στην Συρία, είναι βέβαιο ότι η απειλή στο Αιγαίο θα γίνει πιο ισχυρή. Επειδή όμως η Ελλάδα δεν είναι Συρία, ούτε άοπλη, η Άγκυρα προσπαθεί να πετύχει τους στόχους της , είτε με απειλές για χρήση βίας, είτε με ενέργειες τύπου Ιμίων, είτε μέσω διαπραγματεύσεων υπό το καθεστώς απειλών, για να αλλάξει το νομικό καθεστώς του Αιγαίου και να επιβάλλει την πολιτική της στην Αν. Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων , είτε πολύ σύντομα, είτε σε βάθος χρόνου, οι συνθήκες και στις δύο περιοχές αλλάζουν δραματικά με την Άγκυρα να έχει το πλεονέκτημα των πρωτοβουλιών και την ανοχή Δύσης και Ανατολής.