Του Στράτου Βαλτινού

Μέσα σε λίγες ώρες,  η κυβέρνηση και η οικογένεια Γλύξμπουργκ , σε πλήρη συνεννόηση και αρμονία, ολοκλήρωσαν τις διαδικασίες για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας.  Η οικογένεια Μητσοτάκη, πιστή στην παράδοσή της, υπηρέτησε για μια ακόμη φορά τα συμφέροντα της τέως βασιλικής οικογένειας . Ακόμη και ο φιλοκυβερνητικός τύπος εξέφρασε την έκπληξή του για το γεγονός ότι η σχετική απόφαση  του υπουργού Εσωτερικών Θ. Λιβάνιου, που έδωσε την εντύπωση ότι ξενύχτησε στο γραφείο του γι αυτόν τον λόγο, δημοσιεύθηκε σχεδόν ακαριαία στο ΦΕΚ.

Η οικογένεια Γλύξμπουργκ, τα πέντε παιδιά του  Κωνσταντίνου, θα ονομάζονται  στο εξής “ Ντε Γκρες”, δηλαδή “ της Ελλάδας” το οποίο ο διαπρεπής νομικός Ν. Αλιβιζάτος, θεωρεί ότι αντίκειται στο σύνταγμα και δεν είναι επώνυμο .  Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε αποκαλέσει “άδικο” το δημοψήφισμα για τη μοναρχία, συνέβαλλε ως πρωθυπουργός στην φυγάδευση της βασιλικής περιουσίας από το Τατόϊ  το 1991, ενώ με νόμο το 1992, έδινε στους Γλύξμπουργκ τα παλιά θερινά ανάκτορα του Τατοΐου, το Μον Ρεπό στην Κέρκυρα και το κτήμα στο Πολυδένδρι για να ακολουθήσει δικαστική περιπέτεια στη συνέχεια.  Κανείς Έλληνας δεν πιστεύει τη δήλωση πίστης των Γλύξμπουργκ στη δημοκρατία, γι αυτό και το πολύχρονο παιχνίδι με το όνομά τους. Πάντα οι Γλύξμπουργκ περιμένουν αλλαγή των συνθηκών, οπότε τι ακριβώς σηματοδοτεί  για την ελληνική πολιτική ζωή αυτή η εξέλιξη;.

Ιστορικό πολιτικής ανωμαλίας

 Εδώ και δεκαετίες η τέως βασιλική οικογένεια περιφέρεται στην Ελλάδα αναζητώντας στηρίγματα, κινείται σε έναν συγκεκριμένο κύκλο φίλων και οπαδών. Δεν το ομολογεί ποτέ, δεν μπορεί άλλωστε, αλλά όλοι είναι σίγουροι ότι περιμένουν μια ανώμαλη πολιτική κατάσταση για να εμφανιστούν και πάλι στο προσκήνιο, όπως έκανε ο ξενοκίνητος ελληνικός θρόνος σε όλη την ιστορία του.  Η οικογένεια Γλύξμπουργκ δεν κατάφερε ποτέ να αποτινάξει από πάνω της την κατηγορία ότι είναι ξενοκίνητοι. Τα σποραδικά δάκρυα φιλελληνισμού δεν ήταν αρκετά για να τους προσδώσουν μια πατριωτική ταυτότητα. Άλλωστε μέχρι την μεταπολίτευση, δεν υπήρξε ποτέ , ούτε ένα ιστορικό γεγονός που δεν σημαδεύθηκε από την ενεργό εμπλοκή του θρόνου σε καταστάσεις ανωμαλίας. Άλλωστε και η αποστασία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, τον θρόνο ωφέλησε, τουλάχιστον μέχρι τη χούντα.

Δεν κατάφερε κανείς τους, εδώ και δεκαετίες, να ξεχωρίσει για οποιονδήποτε λόγο. Να γράψει κάτι, να δείξουν ότι είναι σκεπτόμενοι άνθρωποι, να έχουν κάποια κοινωνική ή έστω για τα μάτια του κόσμου, ανθρωπιστική δραστηριότητα. Πλούσιοι γάμοι, περιφερόμενοι “τέως”. Ποιός είναι ο σκοπός της ζωής τους; μα να επιστρέψουν με κάποιο τρόπο, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, γι αυτό άλλωστε αντιδρούν λυσσωδώς όταν τους ρωτούν το επίθετό τους και δεν αποκηρύσσουν ποτέ τις πεποιθήσεις τους, ακόμη και αν προσποιήθηκαν πίστη στη δημοκρατία . Όταν αλλάξουν οι συνθήκες θα αλλάξει και η πίστη τους. Όλα αυτά αν συμπυκνωθούν στον ιστορικό χρόνο, γίνεται αντιληπτό ότι η δήλωση πίστης στη Δημοκρατία ήταν ένας καιροσκοπικός ελιγμός και τίποτα παραπάνω. Αρκετοί νομικοί πιστεύουν άλλωστε ότι το επίθετο “Ντε Γκρες” υποδηλώνει αυτή την αμετανόητη αναμονή για κάτι καλύτερο στο μέλλον….

Άλλοι πιστεύουν ότι η ιθαγένεια τους ήταν χρήσιμη για να αναπτύξουν επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα. Μάλλον μύθος, καθώς στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο, το καπιταλιστικό σύστημα επιτρέπει ακόμη και σε κάθε είδους παράνομους και αποβράσματα να έχουν επιχειρηματική δραστηριότητα, όπως εμφανώς γίνει γνωστό από τις απάτες που καθημερινά αποκαλύπτονται,ενώ οι εκστρατείες για την προσέλκυση ξένων επενδυτών, δεν προυποθέτει την ελληνική ιθαγένεια.

Πιο πειστικοί είναι εκείνοι που εκτιμούν δύο πράγματα: πρώτο ότι στο εξής οι Γλύξμπουργκ θα έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, που τους δίνει το δικαίωμα και για άλλα σχέδια. Αυτό συνδυάζεται άριστα με την προσέγγιση, ότι πάντα οι βασιλικοί οίκοι αναμένουν τις κατάλληλες συνθήκες για να εμφανιστούν . Δεύτερο, ότι οι απόγονοι του εκλιπόντος Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ θέλουν να συντηρήσουν μέσω της μνήμης τις επιθυμίες τους. Δηλαδή, ότι θέλουν να ιδρύσουν ένα μουσείο ή να εμπλακούν με κάποιο τρόπο στην διαχείριση του Τατοϊου και σε αυτό θέλουν ακόμη την στήριξη ενός Μητσοτάκη.
Η οικογένεια Μητσοτάκη δεν έχει ενδοιασμούς να στηρίξει οποιονδήποτε μπορεί να συμβάλλει στα δικά της  σχέδια για την εξουσία. Φιλοβασιλικοί, χουντικοί , ακροδεξιοί, λαικιστές, όλοι χωράνε στα σχέδιά τους και το έχουν αποδείξει με πράξεις.
Υπενεθυμίζεται ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και η Ντόρα Μπακογιάννη, είχαν  ταχθεί υπέρ της αποφυλάκισης των χουντικών, με το αιτιολογικό ότι δεν αποτελούσαν πλέον απειλή για τη δημοκρατία. Μα οι χουντικοί φυλακίστηκαν για εθνική προδοσία, για το έγκλημα της Κύπρου και την κατάλυση της δημοκρατίας και όχι γιατί μετά από χρόνια φυλάκισης θα έκαναν πάλι πραξικόπημα. Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες για τους Μητσοτάκηδες...

Με το ίδιο “ελαφρύ” σκεπτικό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρεί ότι το να στηρίξει διάφορα αιτήματα των Γλύξμπουργκ δεν επηρεάζεται το πολιτικό σύστημα , μιας και η βασιλική οικογένεια δηλώνει πίστη στη δημοκρατία για να πάρει υπηκοότητα. Τόσος είναι…
Ο κόσμος είναι ασταθής. Η Ευρώπη κλονίζεται. Φιλοναζιστικά, ακροδεξιά και ακραία λαικίστικα κόμματα εμφανίζονται, ενισχύονται και σε αρκετές χώρες συμμετέχουν σε κυβερνητικά σχήματα. Αυτή η αστάθεια και σίγουρα οι γεωπολιτικές αλλαγές, είναι πολύ πιθανό, αν επαναλαμβάνουμε οι συνθήκες το επιτρέψουν, να προκαλέσουν και στην Ελλάδα πολιτική ανωμαλία. Τίποτε δεν δεν είναι δεδομένο στην αιωνιότητα.
Εκτός ίσως από την αμετροέπεια  και την τάση της οικογένειας Μητσοτάκη  να φλερτάρει με ανώμαλες καταστάσεις...