Του Στράτου Βαλτινού
Μόνο ως λιποταξία μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη να μην παραστεί στη βουλή όπου θα συζητηθούν τα πορίσματα των κομμάτων για το έγκλημα των Τεμπών. Μια εξεταστική επιτροπή που ο ίδιος ο πρωθυπουργός φρόντισε να κλείσει άρον άρον και με τη ΝΔ να δίνει αγώνα για την συγκάλυψη του εγκλήματος. Τώρα , για να μην υποχρεωθεί να απαντήσει , τόσο για την άρση της ασυλίας του Κώστα Καραμανλή, όσο και για τις ευθύνες της κυβέρνησης στην προσπάθεια συγκάλυψης, προτιμά την λιποταξία.
Η δικαιολογία, ότι θα παραστεί στην τελετή παραλαβής τριών ελικοπτέρων των Ενόπλων Δυνάμεων είναι στοιχείο μιας πολιτικά ανήθικης στάσης και τίποτα παραπάνω. Υπάρχει πλέον μια σαφής αναντιστοιχία μεταξύ κυβέρνησης και λαού. Περίπου 1.500.000 υπογραφές στο ψήφισμα της Μαρίας Καρυστιανού το αποδεικνύει. Κανείς δεν πίεσε κανέναν να υπογράψει το ψήφισμα. Είναι όλοι εθελοντές που απαιτούν δικαιοσύνη, απόδοση ευθυνών και άρση της ασυλίας των Καραμανλή και Σπίρτζη , ο οποίος προς τιμήν του ζήτησε την άρση της δικής του ασυλίας. Αλλά ο Μητσοτάκης πανικόβλητος , μικρόψυχος και λίγος, λιποτακτεί….
Του Σωτήρη Σιδέρη
Ο δεύτερος κύκλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη διανύει ήδη τον ένατο μήνα και η εντύπωση που κυριαρχεί ότι έχουν καταρρεύσει όλες οι επινοήσεις και τα αφηγήματα και αδυνατεί να διαχειριστεί τις διαρκώς αυξανόμενες κρίσεις. Η κρίση εμπιστοσύνης στη σχέση της με την κοινωνία έχει αποκτήσει ισχυρή δυναμική. Η κρίση στις σχέσεις της με τους θεσμούς, είναι άκρως επιβαρυντική για την διαφάνεια, την ποιότητα της δημοκρατίας ,καθώς η Ελλάδα, ως κράτος -μέλος της ΕΕ υπηρετεί ένα κοινό θεσμικό πλαίσιο που κρίνεται σε σχέση με τους ευρωπαικούς κανόνες και όχι με τη Νεοδημοκρατική κουλτούρα.
Η αίσθηση ασυλίας για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση απλώνεται στην κοινωνία. Η διαφθορά έχει απογειωθεί γιατί επικρατεί η αντίληψη ότι κανείς δεν θα υποστεί συνέπειες και ότι υπάρχει ένα σύστημα που εργάζεται νυχθημερόν για να εμποδίσει την απόδοση ευθυνών. Τα Τέμπη, οι υποκλοπές, η ελευθερία του Τύπου, το κράτος δικαίου γενικότερα, ζητήματα ανισοτήτων είναι διεθνοποιημένα. Υπάρχει μια ακόμη παράμετρος. Η αποκάλυψη των σκανδάλων οδήγησε σε απόλυτο τέλμα το Επιτελικό Κράτος που ενορχήστρωνε τα πάντα. Ουσιαστικά την εικόνα της κυβέρνησης την διαχειρίζονται τα ΜΜΕ, ενώ όλα δείχνουν ότι μετά τις ευρωεκλογές θα εισέλθουμε στην τρίτη φάση. Των έντονων πολιτικών διεργασιών.
Για μια ακόμη φορά η Μαρία Καρυστιανού συγκλόνισε με την ομιλία της στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου, που αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ των πολιτών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, σε μια κατάμεστη αίθουσα. Η απλότητα της αφήγησής της κατέπληξε για μια φορά το ακροατήριό της. Το δράμα που βιώνει η ίδια και οι άλλοι γονείς και συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, αναβλύζει σε κάθε λέξη και φράση και γίνεται σημαία που απαιτεί Δικαιοσύνη. Εντός και εκτός Ελλάδας, η λέξη "συγκάλυψη" παραπέμπει στον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του.
Ήταν ένα ακόμη ηχηρό ράπισμα για το σύστημα Μητσοτάκη που πλέον είναι με την πλάτη στον τοίχο δίνοντας μάχες οπισθοφυλακών , τις οποίες χάνει , τη μία μετά την άλλη. Η υπόθεση των Τεμπών είναι διεθνής υπόθεση και το ερώτημα αν θα αποδοθεί η όχι Δικαιοσύνη αφορά μεν τον αγώνα των συγγενών των νεκρών, αλλά τις απαντήσεις οφείλει να τις δώσει και ο Άρειος Πάγος και η κυβέρνηση. Και μάλιστα σύντομα. Η ομιλία της Καρυστιανού είναι από μόνης ιστορική , παρατίθεται στην συνέχεια ως έχει:
Του Στράτου Βαλτινού
Ο κυνισμός τους δεν έχει όριο. Αυτό που προείχε ήταν να συρθεί η Ρωσία σε πόλεμο με την Ουκρανία. Το πέτυχαν, αλλά απέτυχαν να την νικήσουν. Τώρα, ΕΕ και ΝΑΤΟ βρίσκονται σε στρατηγικό αδιέξοδο στο μέτωπο, αλλά το δολοφονικό DNA δεν τους εγκαταλείπει ποτέ. Ούτε η βουλιμία για κέρδη. “Ευκαιρίες στην Ουκρανία για ελληνικές επιχειρήσεις” διαλαλεί η “Καθημερινή”. Ευκαιρία είναι η ερειπωμένη Ουκρανία, η διάλυση θεσμών, οι διαλυμένες πόλεις και τα χωριά. Αυτή είναι όμως η ηθική του κεφαλαίου, αυτή γνωρίζουν. Και πως θα συμβούν όλα αυτά; είναι απλό.
Όπως είναι γνωστό η ΕΕ , ενέκρινε ένα κεφάλαιο ύψους 50 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 33 δισ. θα είναι δάνεια και 17 δισ. επιχορηγήσεις. Δηλαδή η ΕΕ δίνει χρήμα και η Ουκρανία θα αναθέτει σε δυτικές εταιρείες την ανοικοδόμησή της. Το κεφάλαιο προφανώς είναι ευχαριστημένο με την τροπή του πολέμου, ποτέ δεν χάνει, οπότε όλη η εκστρατεία κατά της Ρωσίας, η στήριξη του Κιέβου και άλλα μελοδραματικά, κρύβουν πάντα τα ένοχα μυστικά του στυγνού, ωμού και αγοραίου καπιταλισμού. Στο κόλπο και η Ελλάδα και ήδη φημολογείται ότι γνωστή εταιρεία που έχει σχεδόν μονοπώλιο τα έργα στη χώρα, ετοιμάζεται….
«Αν δεν εκλεγώ εγώ, θα γίνει μακελειό στη χώρα», είπε ο Ντόναλντ Τραμπ εννοώντας ότι η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στις ΗΠΑ θα είναι ραγδαία με επίκεντρο την αυτοκινητοβιομηχανία. Οι συνειρμοί όμως που προκλήθηκαν παραπέμπουν στην εισβολή στο Καπιτώλιο όταν έχασε τις εκλογές και όχι στις φάμπρικες. Η σαρωτική πορεία του για την υποψηφιότητά του πάντως,είναι ενδεικτική του κλίματος στις ΗΠΑ και ιδιαίτερα στις τάξεις των δύο κομμάτων.
Ντελίριο στο Ρεμπουμπλικανικό Κόμμα, σκεπτικισμός και μάλλον απαισιοδοξία στο Δημοκρατικό Κόμμα. Αλλά οι ΗΠΑ φλέγονται και στο εσωτερικό τους και στην παγκόσμια πολιτική τους. Και όσο αποδυναμώνεται η κοινωνική συνοχή, τόσο πιο ευάλωτη θα γίνεται και η παγκόσμια στρατηγική της και αυτό μπορεί να αποσταθεροποιήσει όλη τη Δύση. Ζητήματα εθνικής ταυτότητας, αντιπαραθέσεις θρησκευτικού τύπου,, εργασιακά ζητήματα, ο πόλεμος στην Ουκρανία και τη Γάζα προκαλούν αναταράξεις σε όλο το σύστημα . Η επιμονή των Δημοκρατικών στον Μπάιντεν, είναι περίεργη πάντως.