Κραυγή πόνου, τιμής, αγωνίας, αξιοπρέπειας. Μια μάνα, δεκάδες γονείς, εκατοντάδες συγγενείς, εκατομμύρια Ελλήνων ζητούν πιο έντονα Δικαιοσύνη. Η εμφάνιση της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Γ. Αδειλίνη και η θύελλα που προκάλεσε για τα όσα ισχυρίστηκε έγιναν ήδη ένας Επιτάφιος για την καριέρα της, την προσωπική της αξιοσύνη, αλλά και την εμπιστοσύνη που πρέπει να αισθάνεται η κοινωνία στο πρόσωπό της. Ο πόνος είναι ωμός , είναι επώδυνος.
Πολλοί αναζητούν παρηγοριά όχι σε Θεούς και Αγίους, αλλά στη Δικαιοσύνη. Αυτό κάνουν οι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, αυτό κάνει με τον λόγο της, σαν από αρχαία τραγωδία, ο Μαρία Καρυστιανού. Απαντώντας συνολικά στην Αδειλίνη, η Καρυστιανού προκαλεί με τον πόνο της τεράστιο ζήτημα πλέον για την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Αν η ίδια επιμένει στους μύθους της ας συνεχίσει, Αν νοιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά, ας το διορθώσει παραιτούμενη. Η απόφαση δική της.
Η συνέντευξη – ως μονόλογος- της Καρυστιανού στο “Ράδιο 98.4” αξίζει να διαβαστεί και να χαραχθεί στη μνήμη μας. Όχι μόνο ως λόγος -πόνος, αλλά και ως διάλεξη περί δικαίου, αρχών, τιμής και καριέρας….
Του Στράτου Βαλτινού
Ασφυκτικό πλαίσιο που αγγίζει ζητήματα αξιακά, δικαίου και ηθικής έχει δημιουργηθεί πλέον γύρω από τη Δικαιοσύνη και ορισμένους λειτουργούς της, όπως η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη, μετά τις δηλώσεις της , στο πλαίσιο συζήτησης στο Φόρουμ των Δελφών. Μετά τον ανεκδιήγητο Ισίδωρο Ντογιάκο που ήθελε να απαγορεύσει την έρευνα της ΑΔΑΕ για τις υποκλοπές, ήρθε η διάδοχός του Γεωργία Αδειλίνη να διαψεύσει και ακαριαία να διαψευστεί όχι μόνο για το πως χειρίζεται το έγκλημα των Τεμπών, αλλά και τις εισαγγελικές αρρυθμίες.
Ισχυρίστηκε, πως ποτέ δεν είπε στους συγγενείς των θυμάτων να αναζητήσουν παρηγοριά στην Εκκλησία . Έλαβε καταιγιστικές απαντήσεις , όχι μόνο από την Καρυστιανού, αλλά και από άλλους γονείς και συγγενείς, ότι φυσικά τα είπε, αυτά και άλλα πολλά και ότι υπάρχουν και μάρτυρες. Αν στο πρόσωπο της Αδειλίνη κρίνεται η ανεξαρτησία και η αξιοπιστία της Δικαιοσύνης για την υπόθεση των Τεμπών και των υποκλοπών, τότε δικαίως η εμπιστοσύνη των πολιτών, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, έχει καταρρεύσει. Αν η Αδειλίνη απλά προσπάθησε να καλλωπίσει το προφίλ το δικό της και του Αρείου Πάγου, έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Τα ζητήματα που αναδύονται από την ανακοίνωση της κυβέρνησης για τη δημιουργία δύο θαλάσσιων πάρκων στο Αιγαίο και το Ιόνιο και την συνακόλουθη αντίδραση της Τουρκίας, δημιουργούν νέα δεδομένα στις διμερείς σχέσεις. Η Τουρκία με την απάντησή της έθεσε θέμα κυριαρχίας νησιών, γιατί απ ότι φαίνεται η Ελλάδα θα τοποθετήσει ανεμογεννήτριες σε μεμονωμένες βραχονησίδες που η Τουρκία τις θεωρεί γκρίζες ζώνες. Οπότε , ειδικοί στο Δίκαιο της Θάλασσας εκτιμούν ότι ανοίγει ένα νέο πεδίο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Το νέο στοιχείο είναι ενδεχομένως η ανάμειξη Ελλήνων επιχειρηματιών, ίσως και Τούρκων στο βάθος του χρόνου. Ωστόσο, η διαχείριση της υπόθεσης είναι διπλωματική, είναι περίπλοκη και φυσικά δεν έχει τόση σχέση με την απάντηση του ελληνικού ΥΠΕΞ στην Άγκυρα ότι “πολιτικοποιεί ένα αμιγώς περιβαλλοντικό ζήτημα.” Υπάρχουν και αυτό, αλλά όχι μόνο για την ακρίβεια..
Από την τουρκική ανακοίνωση διαφαίνεται ενόχληση από τη δημόσια ανακοίνωση της Αθήνας, δηλαδή περίμεναν παρασκηνιακή διαβούλευση , ίσως και συνεννόηση. Οπότε απομένει να διαπιστωθεί αν και κατά πόσο η υπόθεση αυτή θα επηρεάσει την συνάντηση Μητσοτάκη -Ερντογάν το Μάιο, αν θα προκαλέσει νέο κύκλο έντασης ή οι δύο ηγέτες θα το αντιμετωπίσουν έγκαιρα. Ως προς το πάρκο του Ιονίου έχουμε πολύ πιο σοβαρά ζητήματα που είναι αποκλειστικά ελληνικά και αποτελούν μια ακόμη ένδειξη πως οι αποφάσεις λαμβάνονται χωρίς σχέδιο, ερήμην και της λογικής, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Πολλές φορές, η διαφορά μεταξύ μιας επίσημης δήλωσης και μιας διαρροής είναι η διαφορά μεταξύ αλήθειας και ψεύδους. Αυτή ακριβώς η διαφορά αποτυπώνεται στην στάση του ΥΠΕΞ Γιώργου Γεραπετρίτη στο θέμα της εισήγησης της Ντόρας Μπακογιάννη στο Συμβούλιο της Ευρώπης για την ένταξη του Κοσόβου. Ο Γεραπετρίτης σιώπησε ταπεινωτικά επί ημέρες , παρά την κατακραυγή. Τελικά εμφανίστηκε μέσω διαρροών, προσπάθησε να δικαιολογήσει την Μπακογιάννη, αλλά γελοιοποιήθηκε.
Οι “διπλωματικές πηγές” μας ενημέρωσαν την Τρίτη 9 Απριλίου ότι η εισήγηση της Μπακογιάννη ήταν “ μια εσωτερική έκθεση και μια απλή γνώμη που δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα”. Μια δήλωση που υποτιμά τη νοημοσύνη όσων στοιχειωδώς ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική. Η ουσία είναι ότι η έκθεση Μπακογιάννη , που είναι και πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών της βουλής, παραβιάζει την θέση της Ελλάδας για το Κόσοβο, διαταράσσει τις σχέσεις με την Σερβία και προκαλεί ερωτηματικά σε άλλες χώρες που δεν έχουν αναγνωρίσει το Κόσοβο, όπως την Κύπρο, την Ισπανία, την Ρουμανία. Ανάλογης φαιδρότητας ήταν οι διαρροές με ευθύνη του Γεραπετρίτη και για την αλλαγή κλίματος στη Βόρεια Μακεδονία ενόψει των εκλογών, καθώς το εθνικιστικό VMRO-DPMNE αμφισβητεί την συμφωνία των Πρεσπών και επίκειται θύελλα.
Ο Κώστας Καραμανλής, πρώην πρωθυπουργός, ο άνθρωπος που οδήγησε την Ελλάδα στη χρεοκοπία και μετά αργόσχολος επί 15 χρόνια, μπορεί να “επιβραβευθεί” και να γίνει πρόεδρος της Δημοκρατίας; ναι, αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που φέρουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να του το έχει προτείνει πριν ακόμη από τις εκλογές του 2023 και ο Καραμανλής να απαντά θετικά ή απλά να το αφήνει ανοιχτό. Αυτό παρά το γεγονός ότι τότε οι σχέσεις τους ήταν τεταμένες λόγω επικριτικής δήλωσης του Καραμανλή για τις υποκλοπές.
Το αν ισχύει ή όχι αυτή η συμφωνία, δεν είναι εύκολο να επιβεβαιωθεί. Πάντως η ίδια πηγή ισχυρίζεται, ότι στη συμφωνία αυτή οφείλεται και η μη κάθοδος του Καραμανλή στις εκλογές . Ήθελε δηλαδή να αποστασιοποιηθεί από την ενεργό πολιτική, να αμβλύνει την κομματική του ταυτότητα , ώστε να γίνει είναι πιο εύπεπτη η υποψηφιότητά του. Να θυμίσουμε ότι στη δήλωσή του στις 21 Φεβρουαρίου 2023 ο Καραμανλής είχε ξεκινήσει με τη φράση ότι «αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να ολοκληρωθεί η κοινοβουλευτική μου διαδρομή..”. Άλλο πράγμα προφανώς η βουλή, άλλο πράγμα το προεδρικό μέγαρο. Τι έχει συμβεί όμως και συζητείται το σενάριο αυτό;