Τη Δευτέρα 9 Μαρτίου ο πρόεδρος Ερντογάν επισκέπτεται τις Βρυξέλλες για να συζητήσει το μεταναστευτικό –προσφυγικό πρόβλημα. Αν ο στόχος είναι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση η πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη. Όπως όμως έχουμε επισημάνει πολλές φορές, τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως δείχνουν. Η Μέρκελ και ο Ερντογάν, η Γερμανία και η Τουρκία, έχουν ανοίξει το βιβλίο μιας νέας μεγάλης διαπραγμάτευσης και αυτό αφορά φυσικά την Ελλάδα, αλλά και όλη την Ευρώπη. Η Άγκυρα ήταν βέβαιη ότι η πίεση που θα ασκούσε στην Ελλάδα θα έφθανε στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Πίσω από τις αβρότητες και τον λυρικό μερικές φορές τόνο υπέρ της Αθήνας, ήδη ετοιμάζονταν για το επόμενο βήμα. Με απλά λόγια και η Τουρκία και η Γερμανία, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μια , θέλουν πρώτα ομαλοποίηση της κατάστασης και μετά μια επανεκκίνηση, ίσως και σε νέα βάση.
Πρώτα ήταν οι εθελοντές του Έβρου, οι ακροδεξιοί που βρήκαν εύκολη πρόσβαση για δράση . Μετά άνοιξε στα σοβαρά η συζήτηση για τον εκτοπισμό των μεταναστών και προσφύγων σε μικρά ερημικά νησιά και ξερονήσια με την φράση κλισέ «εξετάζουμε όλα τα ενδεχόμενα», για να προετοιμάσουν τον ελληνικό λαό. Ταυτόχρονα , εμφάνισαν
Του Σωτήρη Σιδέρη
Ζήτημα πρώτο.
Με απόφαση του ΣτΕ που ήδη έχει επικριθεί πολύ , οι μαθητές του δημοτικού θα διδάσκονται υποχρεωτικά θρησκευτικά. Φυσικά δεν πρόκειται για ένα πεδίο μάθησης, κάτι που θα ήταν ανεκτό, αλλά για την επιβολή των όρων της εκκλησίας που πολεμά με κάθε μέσο κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού της παιδείας. Απλά γιατί θέλει να διαμορφώνει συνειδήσεις και φυσικά να τις ελέγχει .
Τον κίνδυνο εκφασισμού λόγω του τρόπου αντιμετώπισης του μεταναστευτικού –προσφυγικού προβλήματος επισημαίνει σε συνέντευξή του στην βελγική εφημερίδα La Libre ο Τζέραλντ Κράους, αρχιτέκτονας της Κοινής Δήλωσης ΕΕ –Τουρκίας το 2016
Ο ευρωσκεπτικισμός επιστρέφει στην Ελλάδα με τα αρνητικά χαρακτηριστικά που ήδη γνωρίζουμε, αλλά και με νέες αντιφάσεις και διλήμματα. Στο επίκεντρο βρίσκεται φυσικά το προσφυγικό –μεταναστευτικό πρόβλημα , αλλά στο βάθος του ορίζοντα θα επανεμφανιστούν και παλιότερα προβλήματα που έχουν μειώσει δραματικά την ελκυστικότητα της ΕΕ. Τα προβλήματα ηθικής, οι ανισότητες, η ανοχή προς την ακροδεξιά πολιτική, η γερμανική Ευρώπη, ο αγοραίος νεοφιλελευθερισμός. Σε αυτά οι Έλληνες, θα προσθέσουν και νέα πεδία , όπως η άρνηση της ΕΕ να αναλάβει ευθύνες στο μεταναστευτικό, η άρνησή της έως τώρα , να μειωθούν τα πλεονάσματα , ο διχασμός όσον αφορά το νέο κοινοτικό προυπολογισμό και η τεράστια ανοχή προς την Τουρκία που ενεργοποιούν και τα αντι ευρωπαικά , αλλά και τα αντιγερμανικά αντανακλαστικά των Ελλήνων.